«ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΛΑΪΚΙΣΜΟΥ» ....

«το πιο τίμιο, η μορφή του»
Ευρίωνος τάφος
Κωνσταντίνος Καβάφης

      Ευτυχώς, σε αντίθεση με τους πρακτικούς και «ρεαλιστές»  επαγγελματίες σαν τον Ηλία Ευθυμιόπουλο,   που καταγγέλει τον  «περιβαλλοντικό λαϊκισμό»( ΝΕΑ, 5.12.2008 ) , υπάρχουν κι αυτοί που  επιμένουν στην   αρτιότητα του τοπίου , στη σημασία που ενέχουν  οι επιφάνειες του χώρου για τις οικολογικές λειτουργίες. Αυτοί που  αξιοποιούν  μια σχέση οικεία στο χώρο των αρχιτεκτονικών θεωρήσεων   - τη  σχέση μορφής και λειτουργιών -  εφαρμόζοντάς την στις ευρύτερες συναρτήσεις της φύσης. Αυτοί που  «ψηφίζουν»  το οικολογικά  αυτονόητο   -  όπως  το ότι  η υπερβολική οδοποιία  στον υπαίθριο χώρο, οι γραμμές μεταφοράς ηλεκτρισμού, οι χαλύβδινες ανεμογεννήτριες των 100 μέτρων,   όχι μόνο συνθέτουν  οπτικούς τραγέλαφους,  απωθητικούς  για κάθε νοήμονα άνθρωπο  στοιχειώδους αισθητικής, αλλά επιπλέον αλλοιώνουν  και  υποβαθμίζουν  τα οικοσυστήματα.      

       Δεν θέλω να «διαφημίσω» την ευαγγελική ρήση, αλλά  απλά  να υποστηρίξω ότι ο  άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει  ούτε ζει μόνο με ψωμί. Η αισθητική σε όλες τις κλίμακες της ζωής, από το «τοπίο»  του ανθρώπινου σώματος ως τα τοπία της κατοικίας, της  συνοικίας, της πόλης, της περιαστικής φύσης , εν τέλει όλης της φύσης, είναι  σημαντική : Και μάλιστα τόσο  ώστε να καταναλώνει ένα τεράστιο  τμήμα  του Ακαθαρίστου Εγχωρίου Προϊόντος . Δεν είναι μόνο ο ποιητής που το λέει , αλλά  και  οι καθημερινές επιλογές του καθενός . Οι επιλογές που βεβαιώνουν ότι η  μορφή , η όψη,  το τοπίο, το φυσικό σκηνικό, είναι αξίες.

        Ενοχλεί λοιπόν τον κ. Ευθυμιόπουλο η  Μονή Οσίου Μελετίου Κιθαιρώνος , που εναντιώνεται στην εγκατάσταση αιολικού πάρκου στα Δερβενοχώρια της Αττικής, διεκδικώντας  ένα τοπίο σχετικά ομοιογενές, συμβατό με τις παραδοσιακές γραμμές και επιφάνειες,  υποστηρικτικό κάποιων στοχασμών.  Αλλά και οι  κάτοικοι της Νότιας Εύβοιας αντιτίθενται στις τερατώδεις ανεμογεννήτριες  γιατί διεκδικούν μια φύση με φυσικότητα(!), που να μην θυμίζει εργοτάξιο ή οικόπεδο γενικών χρήσεων,  με  τα ΚΥΤ(Κέντρα Υπερυψηλής Τάσης) της ΔΕΗ και τις καλωδιώσεις πάνω από περιοχές εξοχικής κατοικίας. Με ανάλογα επιχειρήματα πορεύονται  οι κάτοικοι της Σκύρου και πολλών ακόμη περιοχών..

       Οι υποστηρικτές της  «χερσαίας» αιολικής ενέργειας, της εγκατάστασης ανεμογεννητριών στο οπουδήποτε και παντοιοτρόπως, επιδιώκουν πρωτίστως να απαξιώσουν  την αντίθετη άποψη .  Η πενία των επιχειρημάτων τους κατεργάζεται τέχνας αποπροσανατολισμού της συζήτησης και συμψηφισμού καταστάσεων . Κάνουν σαν να μην έμαθαν για  τις επιθαλάσσιες αιολικές εγκαταστάσεις στην Δανία, στην Ολλανδία,  στη Γερμανία – στη τελευταία μάλιστα της τάξεως των 11000 μεγαβατ . Συνηγορούν άκριτα με οποιαδήποτε αιολική εφαρμογή , με την ίδια ελαφρότητα που κάποτε κάποιοι  υποστηρικτές της υδροηλεκτρικής ενέργειας συνηγορούσαν με  τα γιγαντιαία φράγματα , παρά τις διαφαινόμενες επιπτώσεις τους. Αδυνατούν ή αρνούνται να προτείνουν ένα άλλο μέλλον στην αιολική ενέργια, σε μια περίοδο που πληθαίνουν  οι εφαρμογές της στη ναυσιπλοϊα ή σε συμπαραγωγές – όπως είναι το έργο  αφαλάτωσης νερού στην Ηρακλειά των Κουφονησίων μέσω  «ενεργειακής παροχής» από ανεμογεννήτρια εγκατεστημένη στη θάλασσα.Και φυσικά παραγνωρίζουν  τις δυνατότητες που προσφέρουν οι ελληνικές ακτογραμμές των 16.000  περίπου χιλιομέτρων,  εάν πολλαπλασιασθούν με το εύρος των χωρικών μας υδάτων....

         Αποτολμούν λοιπόν  να καταλογίζουν στην αντίπαλη άποψη «λαϊκισμό» -  δηλαδή «προσαρμογή» στα παράλογα αιτήματα διαφόρων λαϊκών ομάδων. Αποτολμούν αυτοί που προσαρμόζονται και παραπροσαρμόζονται  με τα τοπιοκτονικά σχέδια μιας κατεξοχήν   δημοσιοσχεσίτικης  βιομηχανίας, όπως είναι η αιολική . Αυτοί  που συμπαρατάσσονται με τεχνικά λόμπυ συγκεκριμένης τεχνογνωσίας, εξαγώγιμης στους «ημιάγριους» και «οικολογικά άσχετους» της ανατολικής Μεσογείου.

      Σε όλα αυτά δεν μπορεί κανείς παρά να πει : Να σταματήσει  το θέατρο των «εχθρών του λαϊκισμού»,  που τάχατες ορθώνεται ενάντια στο ρεύμα...Να σταματήσει να λέει ο γάϊδαρος τον πετεινό κεφάλα.......

Του Γιάννη Σχίζα