Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΤΣΙΜΕΝΤΟΥΠΟΛΗΣ… …ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ‘ΠΡΑΣΙΝΕΣ’ ΤΑΡΑΤΣΕΣ?!

Καλύπτοντας τα άχαρα διακοσμημένα δώματα με κάθε λογής κεραίες και άλλες ‘αισθητικές’ παρεμβάσεις (μπουγάδες, λέβητες κ.λ.π.) με χλοοτάπητα, μικρούς θάμνους ή και μεγαλύτερα σε ανάπτυξη φυτά, ανάλογα με τις αντοχές και τις απαιτήσεις της κατασκευής, το κέρδος για κάθε κτίριο αλλά και για την ευρύτερη περιοχή όπου αυτό είναι ενταγμένο είναι εξαιρετικής σημασίας.

Στην Γερμανία , στην Ισπανία αλλά και σε άλλες χώρες όπου αυτή η αρχή έχει εφαρμοσθεί σε μεγαλύτερης κλίμακας έργα και ολόκληρα αστικά σύνολα τα αποτελέσματα των ερευνών 20 χρόνια μετά είναι εντυπωσιακά.

Επιγραμματικά με την κατασκευή φυτεμένων δωμάτων επιτυγχάνεται:

      1.βελτίωση του μικροκλίματος των αστικών περιοχών
      2.μείωση της ηχορύπανσης, της σκόνης και του νέφους
      3.ενίσχυση και προστασία του δώματος
      4.δημιουργία φυσικού περιβάλλοντος για την αστική χλωρίδα και πανίδα

Στην χώρα μας λειτουργεί μόνο η ιδιωτική πρωτοβουλία.. Πολλοί ιδιοκτήτες κατοικιών στο κέντρο της Αθήνας αλλά και σε άλλες Μεγαλοπόλεις κατανοώντας τα οφέλη αυτής  της μη χρονοβόρας και όχι ιδιαιτέρα υψηλού κόστους κατασκευής έχουν μετατρέψει τις ταράτσες των σπιτιών τους σε ένα φυσικό παράδεισο μέσα στο γκρι της πόλης.

Φτάνει μόνο να αναλογιστούμε τα συντριπτικά νούμερα… της Αθήνας των 40.000 ακάλυπτων χώρων και των 400.000 διαμερισμάτων όπου για κάθε κάτοικο αντιστοιχεί από 1-3 τ.μ. πρασίνου σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη όπου κατά μέσο όρο αντιστοιχούν σε κάθε κάτοικο 8-12τ.μ.!!!

Νικολέττα Μπότση