Ανασχεδιασμός του Silo σε Μουσείο Ενάλιων Αρχαιοτήτων. (3o Βραβείο)

(Κάντε κλικ για μεγέθυνση)

Σύντομη περιγραφή της πρότασης
Η επανάχρηση ενός βιομηχανικού μνημείου θέτει το ζήτημα της ισορροπίας ανάμεσα στη σύγχρονη επέμβαση και την αναγνωσιμότητα των ιστορικών καταλοίπων. Ο προτεινόμενος ανασχεδιασμός:

- αποκαθιστά πλήρως την αρχική μονάδα σιλό,
- αναδεικνύει τα κατάλοιπα του λιμενοβιομηχανικού τοπίου και
- ξαναχρησιμοποιεί υλικά και μέλη καθαιρέσεων ως "σπόλια".
- εισάγει στοιχεία σύγχρονου έργου, που όμως διατηρεί την «ταυτότητα» του παρελθόντος του.

Η κεντρική ιδέα της δομής του Μουσείου στηρίζεται στην πορεία καταβύθισης από το ψηλότερο επίπεδο προς το ισόγειο, όπου κλείνει ο κύκλος της επίσκεψης στο κατάστημα και το καφενείο.
Το στοίχημα της πρότασης είναι να αποδώσει τη νέα φυσιογνωμία με σύχρονη γραφή, ανασυνθέτοντας την ύλη του βιομηχανικού μνημείου. Σε λογική "ανάστροφης αρχαιολογίας" προτείνει την απόσπαση κτιριακής μάζας από το Σιλό και την επανάχρησή της στο νέο έργο, προκειμένου το συνδέσει με τις ρίζες του.

Η κτιριακή άρθρωση του Σιλό προσφέρεται για την εφαρμογή μιας τέτοιας προσέγγισης: το σημερινό έργο είναι αποτέλεσμα επεκτάσεων ενός αρχικού κτιρίου (1936). Την ελάχιστη λειτουργική μονάδα απαρτίζει το πρώτο σώμα κυψελών, που συντηρηρείται ως κτίριο-έκθεμα. Στο δεύτερο σώμα του αρχικού κτιρίου προτείνονται ελάσσονες εσωτερικές επεμβάσεις, ώστε να φιλοξενηθεί το Μουσείο Εναλίων Αρχαιοτήτων, με παράλληλη διατήρηση των όψεων του 1936.

Η πτέρυγα της δεκαετίας του 1960 αφήνει μεγαλύτερη ελευθερία επεμβάσεων, προκειμένου να μεταλλαχθεί από κλειστό βιομηχανικό κέλυφος σε εξωστρεφές δημόσιο κτίριο. Η αφαίρεση του τρίτου σώματος ελευθερώνει χώρο υψηλό στην καρδιά του Μουσείου, στον οποίο εισέρχεται κανείς από τέσσερεις διάφανες πλευρές. Μέσα του «διαβάζει» την ανατομία του προπολεμικού Σιλό, αναγνωρίζει τους υπόστυλους διαδρόμους φορτώσεως, ταυτόχρονα προσανατολίζεται: βλέπει τις γέφυρες και τις σκάλες που οδηγούν στους επιμέρους θεματικούς άξονες και τους διάφανους ανελκυστήρες, που θα τον ανεβάσουν στην αφετηρία της επίσκεψης• εδώ, στο τελευταίο πάτωμα, θα δεί και το εστιατόριο με την πανοραμική θέα, που θ'αποτελέσει ίσως μελλοντικό προορισμό του. Η περίμετρος του τέταρτου σώματος δίνεται στην κίνηση των επισκεπτών κλείνεται με υαλοστάσιο που επιτρέπει θεάσεις προς τα έξω. Στο περίγραμμα των όψεων του '60 αναρτάται διάτρητο πέτασμα φτιαγμένο από τα "σπόλια" των κυψελών, που προσφέρει ενεργειακά κέρδη, αφήνοντας να διαφαίνεται τί συμβαίνει πίσω του.

Για τον δημόσιο περιβάλλοντα χώρο προτείνεται τοπίο με αδρά χαρακτηριστικά. Η πρόταση βασίστηκε στα επιμέρους θραύσματα του ιστορικού τοπίου της Πολιτιστικής Ακτής, που μπορούν να ανασυσταθούν σε ζωτικό χώρο με ενιαίο νόημα. Κορμός της οργάνωσης είναι ο κεντρικός άξονας μεταξύ Σιλό και Λιμενικών Αποθηκών. Eγκάρσιες χαράξεις αρθρώνουν πάνω του ενότητες επιμέρους υπαίθριων και υπόστεγων χώρων.

(Κάντε κλικ για μεγέθυνση)

(Κάντε κλικ για μεγέθυνση)

(Κάντε κλικ για μεγέθυνση)

(Κάντε κλικ για μεγέθυνση)

(Κάντε κλικ για μεγέθυνση)

(Κάντε κλικ για μεγέθυνση)

(Κάντε κλικ για μεγέθυνση)

(Κάντε κλικ για μεγέθυνση)

Στοιχεία ομάδας μελετών (012465)

Αριχτέκτονες συμμετέχωντες στη σύνταξη της μελέτης
Ιωάννης Κίζης. Κωνσταντίνος Κίζης, Νικόλαος Μπελαβίλας, Βασιλεία Τροβά

Συνεργάστηκαν οι αρχιτέκτονες : Κάλλυ Πολίτη, Γιώργος Πανταζής, Άλκηστις Πιτσικάλη, Χριστίνα Κοσμά και Πολίνα Πρέντου
Ειδικοί σύμβουλοι : Φαίδων Καρυδάκης, πολιτικός μηχανικός, Χρήστος Ζόμπολας, μηχανολόγος μηχανικός