ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ
Οι Χρυσοκώνα Μαύρου, Μαρία Παπαφίγκου, ‘Αννα Λάσκαρη και Johan Annerhed λάβανε τον πρώτο έπαινο στον διεθνή διαγωνισμό του περιοδικού ARQUINE (Mexico) me to project “Hilos de Ariadne”
Με αφορμή την πεντηκοστή επέτειο του μνημείου «Torres de Satélite», σχεδιασμένου από τον Luis Barragán και τον Mathias Goeritz (1958), το περιοδικό ARQUINE προκήρυξε διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό προτείνοντας το σχεδιασμό ενός κέντρου τεχνών (FARO Fabrica de Artes y Oficios) στην τοποθεσία του μνημείου.
Το μνημείο, σύμβολο του μεξικάνικου μοντερνισμού αλλά και τοπόσημο της περιοχής Ciudad Satélite, είναι ένα σύνολο πέντε πρισμάτων τριγωνικής κάτοψης με ύψη από 30 ως 52 μέτρα.
Οι «πύργοι», σχεδιασμένοι με στόχο την εμπειρία της θέασής τους από το αυτοκίνητο, σύμφωνα με τα ιδεώδη της εποχής της μηχανής, διαμορφώνουν μια πλατεία ανάμεσα στις λωρίδες κυκλοφορίας του περιφερειακού αυτοκινητοδρόμου. Σκοπός του διαγωνισμού είναι να δημιουργηθεί ένας προσβάσιμος δημόσιος χώρος που να επαναπροσδιορίζει τον χαρακτήρα της πλατείας δίνοντάς της νέο περιεχόμενο και συνδέοντάς τη με την πόλη.
Η προτεινόμενη διαμόρφωση συνιστά μια παρέμβαση τοπιακής σχηματοποίησης μη-μνημειακού χαρακτήρα σε μια τοποθεσία που χαρακτηρίζεται από τη μνημειακή ταυτότητα των «Torres de Satélite». Κεντρική σχεδιαστική προτεραιότητα αποτέλεσε η σύνδεση, διαμέσου του χώρου των πύργων, της διχοτομημένης από τον αυτοκινητόδρομο πόλης, μέσω της δημιουργίας ενός νέου δημόσιου χώρου σε δύο επίπεδα που να λειτουργεί ως βασικός κόμβος σε ένα δίκτυο ροών πεζών.
Η κυκλοφορία κατά μήκος της ανατολικής πλευράς των πύργων εξαφανίζεται, μετατρεπόμενη σε υπόγειο πέρασμα, και επιτρέπει την άμεση σύνδεση με το ανατολικό τμήμα της πόλης στο επίπεδο των πύργων. Το προβλεπόμενο προγραμματικό περιεχόμενο του κέντρου τεχνών ενεργοποιεί μια υπόγεια πλατφόρμα που λειτουργεί ως βασικός σύνδεσμος στην κατεύθυνση ανατολής - δύσης.
Βασικό μέσο για την οργάνωση ενός δικτύου συνδέσεων και για τον προσδιορισμό ενός νέου επιπέδου ανάγνωσης και επανεγγραφής της τοπικής ταυτότητας αποτέλεσε η διαγραμματική ανάλυση διαδρομών των πεζών μεταξύ βασικών κόμβων στην πλατεία. Αυτό το σύστημα διαδρομών οργανώθηκε γεωμετρικά μέσω της εφαρμογής ενός διαγράμματος πολυγώνων Voronoi για τον υπολογισμό ισαπεχόντων ορίων μεταξύ σημείων ενδιαφέροντος.
Τα πολύγωνα ερμηνεύονται με πολλαπλούς τρόπους και εμφανίζονται με διαφορετικές εκφάνσεις σε όλα τα επίπεδα της πρότασης διαμορφώνοντας τα επιμέρους σχεδιαστικά συστατικά της.
Στο επίπεδο των πύργων, τα πολύγωνα οργανώνουν τα ποικίλα στοιχεία που διαμορφώνουν την επιφάνεια της πλατείας. Μαλακές και σκληρές υφές καθώς και ανοίγματα που επιτρέπουν τη διείσδυση του φυσικού φωτός στο υποκείμενο επίπεδο ακολουθούν τους σχηματισμούς που οργανώνουν την κυκλοφορία.
Στο επίπεδο του υπόγειου περάσματος, τα πολύγωνα αποκτούν όγκο και εμφανίζονται ως πρισματικές δομές ποικίλης διαπερατότητας παράγοντας ένα παιχνίδισμα φωτός και σκιάς στην οροφή της υπόγειας πλατφόρμας.
Κάποια από τα πρίσματα λειτουργούν ως δοχεία για την καλλιέργεια φυκιών τα οποία, μέσω σωληνώσεων, κατακρατούν διοξείδιο του άνθρακα που παράγεται από τον αυτοκινητόδρομο και τις δραστηριότητες του κέντρου τεχνών και απελευθερώνουν οξυγόνο καθαρίζοντας τον αέρα και συμβάλλοντας στη βελτίωση της ατμόσφαιρας της γειτονιάς.
Οι πύργοι αποτελούν το κέντρο του ενδιαφέροντος αλλά και το υπόβαθρο για κάθε έκφραση της ζωής του δημόσιου χώρου της γειτονιάς και λειτουργούν ως βασικό πεδίο προβολής των δραστηριοτήτων του Κέντρου Τεχνών. Έτσι, οι πύργοι διατηρούν την ταυτότητά τους ως σύμβολο του μοντερνισμού και ταυτόχρονα επανασημασιοδοτούνται μέσα από την ενεργή επανατοποθέτησή τους στο σύγχρονο αστικό πλαίσιο.
