«Αρχιτεκτονικές Αντιστίξεις από τον Ζάχο στο σήμερα».

Η έκθεση περιλαμβάνει φωτογραφίες αρχιτεκτονικών συνόλων ή λεπτομερειών από την Ήπειρο, τη Θεσσαλία και τη Μακεδονία, τις οποίες τράβηξε ο αρχιτέκτονας Αριστοτέλης Ζάχος κατά τη περίοδο του μεσοπολέμου, και αναπτύσσει προβληματισμούς γύρω από την παρούσα κατάσταση/αντιμετώπιση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς.
Οι φωτογραφίες του Ζάχου προέρχονται από τα Αρχεία Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη.

Ο Αριστοτέλης Ζάχος σπούδασε την αρχιτεκτονική στη Γερμανία, όπου έζησε και δούλεψε δεκαεπτά χρόνια, χωρίς να πάρει ποτέ πτυχίο.
Διέκοψε τις σπουδές του γιά να πολεμήσει, ως εθελοντής, στον άδοξο πόλεμο του 1897. Θα ξαναρθεί στην Ελλάδα το 1906 για να μείνει, για να γνωρίσει τα έργα των ανθρώπων της απ'άκρη σ'άκρη, να τα σκιτσάρει και να τα φωτογραφίσει, να τα μπολιάσει στην αρχιτεκτονική του.
Ιδιαίτερη μορφή, άφησε έργα που ξεχωρίζουν, όπως οι ναοί στο Βόλο (Αγιος Νικόλαος, Μεταμόρφωση, Άγιος Κωνσταντίνος - το κομψότερο δείγμα της εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής του) και στην Κόρινθο (Απόστολος Παύλος - καινοτομία στη ναοδομία της εποχής), το σπίτι της Αγγελικής Χατζημιχάλη και η Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων - χαρακτηριστικά των ιδεών του για μια νέα ελληνική αρχιτεκτονική.

Το Μουσείο
 
Το Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας Ν. & Σ. Τσαλαπάτα, σπάνιο δείγμα διασωζόμενου βιομηχανικού συγκροτήματος στον ελληνικό χώρο, προστέθηκε στο δυναμικά αναπτυσσόμενο Δίκτυο Θεματικών Τεχνολογικών Μουσείων του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ). To μουσείο στοχεύει στην ανάδειξη της ιστορικής ταυτότητας της πόλης του Βόλου και αποτελεί έναν ισχυρό μουσειακό πόλο. Συμβάλλει στην ενίσχυση του πολιτισμικού αποθέματος της περιφέρειας Θεσσαλίας, στη διάσωση και προβολή της βιομηχανικής κληρονομιάς καθώς και στην ανάπτυξη του πολιτιστικού τουρισμού στην ευρύτερη περιοχή της Μαγνησίας.

Το Εργοστάσιο Πλινθοκεραμοποιίας ιδρύθηκε το 1926 από τους αδερφούς Τσαλαπάτα. Η συνολική έκτασή του ανέρχεται σε 22.000 τ.μ. Στο εργοστάσιο αυτό κατασκευάζονταν ποικίλοι τύποι πλίνθων και κεράμων. Απασχολούσε στην ακμή της λειτουργίας του 250 άτομα και η εγκατεστημένη ισχύς του σε μηχανήματα, έφθανε τους 300 ίππους. To Εργοστάσιο Πλινθοκεραμοποιίας Ν. & Σ. Τσαλαπάτα τερμάτισε τη λειτουργία του τo 1978. 
 
Το 2004 το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς ανέλαβε να δημιουργήσει, στους χώρους του κυρίως εργοστασίου (5.000 τ.μ), ένα πρότυπο Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας. Δύο χρόνια μετά το Εργοστάσιο Τσαλαπάτα "λειτουργεί" ξανά: Τα τριβεία, οι πρέσες, οι κοφτήρες, οι δεξαμενές αργίλου, τα βαγονέτα και η κάμινος Hoffmann ανασυνθέτουν την παραγωγική διαδικασία για τις ανάγκες της περιήγησης του επισκέπτη και της γνωριμίας του με το παραδοσιακό επάγγελμα του πλινθοκεραμοποιού και των τεχνικών εξειδίκευσης και κατεργασίας των πρώτων υλών.