Ερμηνεύοντας την Αθήνα

Η Αθήνα αποτελεί προϊόν της ραγδαίας μεταπολεμικής αστικοποίησης. Κύριο στοιχείο της διαδικασίας αυτής ήταν η ανάπτυξη και η με διαφοροποιήσεις, απ' άπειρον επανάληψη του κτιριακού τύπου της πολυκατοικίας που μπορεί να ειδωθεί ως η αστική μονάδα της σύγχρονης ελληνικής πόλης. Η σύγχρονη Αθήνα αποτελεί το «πλαίσιο» του έργου μου. Πλαίσιο όχι ως εικονογραφία ή μορφές προς αναπαραγωγή, παρά μια «δεξαμενή ευφυΐας» με δεδομένα ικανά να «πληροφορήσουν» ή και να καθορίσουν την ιδέα και το σχεδιασμό ενός έργου μέσα από μια απαραίτητη διαδικασία «απο-κάλυψης». Αφαιρετικά ιδωμένο το πλαίσιο είναι ταυτόχρονα τοπικό αλλά και παγκόσμιο. Τα συστατικά στοιχεία της Αθήνας -άμορφη, αόριστη και άτοπη- καθορίζουν την αρχιτεκτονική μου: απομάκρυνση από κάθε αυτοαναφορική φορμαλιστική έκφραση, έμφαση στην αφαιρετική μορφή, πρωταρχικότητα του προγράμματος, σπουδαιότητα της κίνησης και του βλέμματος στην παραγωγή χώρου και τη δημιουργία συσχετισμών, σημασία των πολυ-προγραμματικών δαπέδων δραστηριοτήτων, παρουσία της φύσης ως υπόλειμμα-νησίδα μέσα στην πόλη. Η μεταπολεμική αθηναϊκή αρχιτεκτονική και ιδιαίτερα ο κτιριακός τύπος της πολυκατοικίας γίνονται η «μοντέρνα παράδοση». Η ερμηνεία τους μπορεί να προσφέρει μια νέα αρχιτεκτονική, ταυτόχρονα αθηναϊκή και διεθνή.
Θα παρουσιαστούν έργα όπως η Πολυ/μονο-κατοικία (2003), το Κτίριο Γραφείων (2007), οι Πλατείες Ομονοίας (1998 και 2007) και Μοναστηρακίου (1998), τα Πάρκα στο Ελληνικό (2004), το Κιλκίς (2007) και τη Φιλοθέη (2008), το Invisible Hotel (2005), το Συγκρότημα Κατοικιών στο Μεταξουργείο (2006) και τα «Εφήμερα Όρια» (2007).

Γιάννης Αίσωπος

14 Απριλίου 2011, 19.00
Πνευματικό κέντρο Δήμου Αθηναίων - Αμφιθέατρο "Αντώνης Τρίτσης"
Διάλεξη Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής