Σε χρόνο αιωνίως ενεστώτα…

Φοιτήτρια : Ξυγκά Μαριάννα
Επιβλέπουσα : Εφεσίου Ειρήνη
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Ημερομηνία παρουσίασης : Ιούλιος 2015

Αντικείμενο μελέτης της παρούσας εργασίας δεν είναι το πανεπιστήμιο αυτό καθεαυτό, ούτε τα εκάστοτε εκπαιδευτικά συστήματα. Το ενδιαφέρον εστιάζεται στην ένταξη της πανεπιστημιακής λειτουργίας σε κελύφη ριζωμένα στην μνήμη του τόπου.

Και για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε τις αιτίες ύπαρξης και συνέχειας του πανεπιστημίου μέχρι και σήμερα. Στο παγκόσμιο αλλά και το ελληνικό σκηνικό. Να αναλύσουμε το περιεχόμενο της ιδέας του και τον τρόπο που συνταιριάζεται κάθε φορά με το υπάρχον κέλυφος, τους συμβολισμούς και τις αξίες που του αποδίδει η εκάστοτε κοινωνία, τις αλλαγές που έχει υποστεί και τον ρόλο που διαδραματίζει σήμερα. Ο συγκερασμός του χθες και του σήμερα, του ¨χθεσινού κελύφους¨ και του σημερινού πανεπιστημίου είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ζήτημα. Ένα σύνολο αξιών είναι ικανό να δώσει παράταση στην πεπερασμένη ζωή ενός κτιρίου και σε συνδυασμό με τις κατάλληλες συνθήκες να το εξακοντίσει στο μέλλον την ώρα που σύγχρονα κτίρια παρακμάζουν πριν καν ολοκληρώσουν την αποστολή τους.

Γίνεται η διερεύνηση μιας σειράς προβληματισμών καθώς και χαρακτηριστικών παραδειγμάτων της διεθνούς και ελληνικής πρακτικής, σε μια προσπάθεια να διερευνηθούν οι προβληματισμοί αυτοί. Η επιλογή των παραδειγμάτων έγινε με βάση τον βαθμό επέμβασης σε αντιπροσωπευτικά είδη κελυφών με διαφορετικά ιστορικά, λειτουργικά και μορφολογικά υπόβαθρα. Έτσι εξετάζεται η περίπτωση ενός μεσαιωνικού νοσοκομειακού κτιρίου με έντονη ιστορία, της πρώτης επαγγελματικής σχολής ειδίκευσης εργατών στην πόλη του Παρισιού, της αποθήκης έτοιμου προϊόντος μιας μεταλλουργικής βιομηχανίας στον Βόλο καθώς και τα διάφορα κελύφη που φιλοξενούν πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις στο Αγρίνιο.

Δείτε την εργασία σε pdf (110 σελ.) ΕΔΩ ή στο ακόλουθο flipbook