Η αντίστροφη αγγελία...

Επιστολή προς «παλαιούς» μηχανικούς

«ΖΗΤΕΙΤΑΙ διπλωματούχος μηχανικός, μέλος ΤΕΕ με καλό χειρισμό σχεδιαστικών προγραμμάτων ηλεκτρονικού υπολογιστή, γνώση ξένων γλωσσών, 5ετή εμπειρία στον σχεδιασμό και την κατασκευή και γνώσεις Γ.Ο.Κ. για εργασία σε τεχνικό γραφείο.»

Η παραπάνω αγγελία αποτελεί τo τυπικό παράδειγμα αγγελίας που βλέπω δημοσιευμένο στον τύπο.

Θεωρώ ότι το μεγαλύτερο μέρος των αποφοίτων των ελληνικών Πολυτεχνείων πληρούν το πρώτο τμήμα της αγγελίας, στην οποία δυστυχώς δεν δύναται να απαντήσουν καθώς δεν διαθέτούν την περιζήτητη «5ετή εμπειρία» καθώς και τις γνώσεις του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού. Ας το αναλύσουμε :
Κατά την γνώμη μου, εμπειρία ως μηχανικός σημαίνει ότι ο εν λόγω απόφοιτος έχει
1. ήδη εργαστεί και μάλιστα από την αρχή των σπουδών του, ώστε ως απόφοιτος να διαθέτει 5 χρόνια προυπηρεσίας, σε κάποιο γραφείο ή τεχνική εταιρία.
2. στην συγκεκριμένη θέση έχει αναλάβει ευθύνες και έχει εξασκήσει το επάγγελμά του, δηλαδή τον σχεδιασμό, ενώ η παρασκευή καφέ, οι εκτυπώσεις και οι φωτοτυπίες αποτελούν μόνο δευτερεύοντα καθήκοντα. (την τέχνη του καφέ άλλωστε κατέχει οποιοσδήποτε έχει περάσει 5+ έτη της ζωής του στο Πολυτεχνείο)
3. και αν οι δύο προηγούμενες προυποθέσεις τηρούνται, τότε να έχει την δυνατότητα να παίρνει πρωτοβουλίες και να εφαρμόζει και δικές του ιδέες, πέρα από το να αναλαμβάνει μόνο σχέδια σε σχεδόν τελική μορφή.

Η συγκεκριμένη βέβαια θέση αποτελεί την ιδεατή εργασία τόσο για έναν φοιτητή όσο και έναν διπλωματούχο μηχανικό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μιλώ πάντα βάσει της δικής μου εμπειρίας, η πρακτική άσκηση περιορίζεται σε γραμματειακή υποστήριξη και διαδρομές από και προς διάφορες δημόσιες υπηρεσίες, άρα η εργασία δεν εξασφαλίζει την εμπειρία.

Μεγάλη ευθύνη καλείται να αναλάβει και η Πολυτεχνική Σχολή, καθώς η πρακτική εργασία δεν περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα σπουδών. Οξύμωρο δεν είναι; Οι απόφοιτοι έχουν συσσωρευμένες θεωρητικές γνώσεις, αλλά καμία επαφή με την πρακτική φύση του επαγγέλματος. Και όμως θεωρείται ότι μόλις αποφοιτήσουν είναι ικανοί απευθείας να αναλάβουν εξ ολοκλήρου κατασκευαστικές εργασίες.

Το ερώτημα που τίθεται λοιπόν είναι το εξής : όταν οι εργοδότες προτιμούν άτομα με εμπειρία ως μηχανικοί, εμπειρία που η σχολή δεν θεωρεί απαραίτητη για την απόκτηση τίτλου και που ακόμα και η εργασία κατά την διάρκεια των σπουδών δεν εξασφαλίζει, οι νέοι μηχανικοί πώς μπορούν να ξεκινήσουν την καριέρα τους χωρίς να αναλάβουν το ρίσκο της απ ευθείας ιδρύσεως προσωπικού γραφείου;
Αναφορικά με τις γνώσεις Γ.Ο.Κ., πρόκεται για γνώσεις που αποκτά κανείς καθώς τον συμβουλεύεται για συγκεκριμένο έργο, άρα για εμπειρία που προσκομίζεται μέσω της εργασίας και όχι πριν από αυτήν.

Η ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΑΓΓΕΛΙΑ ή η αγγελία που δημοσιεύω προσωπικά ψάχνοντας απασχόληση είναι η εξής :
«ΝΕΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ, μέλος ΤΕΕ 2010, με βαθμό πτυχίου «άριστα», γνώσεις Autocad 2d + 3d, Artlantis, Adobe Photoshop, Adobe Illustrator, Microsoft Office, Internet, αγγλικά και γερμανικά, δημιουργική, τελειομανής, γρήγορη στην δουλειά της, με διάθεση να μάθει, αναζητά εργασία στον τομέα της.»
Στην αγγελία αυτή πιστεύω ότι αξίζει να προσθέσω ότι μαγειρεύω πλέον εξαιρετικά, καθώς εκεί διοχετεύω την ενέργεια μου τους τελευταίους οκτώ μήνες που αναζητώ εργασία.

Δανάη Κωνσταντινίδου
Θεσσαλονίκη, 20 Απριλίου 2010

Συμμετοχή στον Αρχιτεκτονικό Διάλογο. Λεπτομέρειες ΕΔΩ