ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΕΣ
Συμμετοχες 2013
Φοιτητής: Ανεστίδης Ιωάννης
Επιβλέπων Καθηγητής: Κωτσιόπουλος Αναστάσιος
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
Ημερομηνία παρουσίασης : Ιούλιος 2013
Αντικείμενο της εργασίας είναι η μελέτη ενός κτιρίου μέσα στη θάλασσα στη Νέα Παραλία της Θεσσαλονίκης, το οποίο συμμετέχει ως στάση στο πρόγραμμα της θαλάσσιας αστικής συγκοινωνίας (τοποθετείται στη στάση Ποσειδώνιο, στην προέκταση της οδού Πέτρου Συνδίκα, ανάμεσα στο Μέγαρο Μουσικής και τον Ναυτικό Όμιλο) και παράλληλα λειτουργεί ως νέο τοπόσημο στο παραλιακό μέτωπο. Παράλληλα, αντικείμενο έρευνας για την εργασία αποτελεί η μεταφορά εννοιολογικού περιεχομένου στο κτίριο, με στόχο να γίνει κοινωνός της νέας κοσμοθεώρησης.
Ζούμε σε μια περίοδο η οποία χαρακτηρίζεται από τις γρήγορες και δραματικές αλλαγές τόσο στο επίπεδο των κοινωνικών δομών όσο και στο επίπεδο των όρων, μέσω των οποίων η επιστήμη αντιλαμβάνεται το φυσικό κόσμο που μας περιβάλλει. Σήμερα ωστόσο, αν και τα επιστημονικά δόγματα του πραγματιστικού και υλοκεντρικού δυτικού πολιτισμικού μοντέλου, που οδήγησαν στη θεοποίηση της ύλης, έχουν συντριβεί κάτω από το βάρος των ανακαλύψεων της σύγχρονης φυσικής και των νέων μαθηματικών θεωριών, η ανθρώπινη κοινωνία μένει προσκολλημένη στον εντυπωσιασμό που της ασκεί το μάτριξ του αισθητού κόσμου. Η σύγχρονη επιστήμη αποδέχεται μια συμπαντική πραγματικότητα έξω από τις αισθήσεις μας. Αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως αντικειμενική υλική πραγματικότητα είναι μια πλάνη των αισθήσεων, καθώς το σύμπαν των αισθήσεών μας αποτελεί προβολή ενός αόρατου και μη αισθητού σύμπαντος, το οποίο μας περιβάλλει μεν αλλά εμείς αγνοούμε την ύπαρξή του. Αν αυτή η μεγάλη επιστημονική επανάσταση γίνει κτήμα του καθενός μας, θα οδηγήσει την κοινωνία σε μια νέα πολιτισμική εποχή, στην οποία ο άνθρωπος της νόησης θα αντικαταστήσει τον άνθρωπο της υλικής πραγματικότητας.
Η σύγχρονη επιστημονική πραγματικότητα αποκαλύπτει ότι μέσω των αισθήσεών μας δεν αντιλαμβανόμαστε τον συμπαντικό χώρο όπως είναι στην πραγματικότητα, αλλά όπως έχει τη δυνατότητα να τον αντιληφθεί ο εγκέφαλός μας μέσω των ατελών ανθρώπινων αισθήσεων. Συνεπώς, κυρίαρχο ρόλο παίζει το πώς έχει δομηθεί ο νους μας για να καταλάβουμε το σύμπαν που μας περιβάλλει. Η πραγματική φύση του τετραδιάστατου και μη ευκλείδειου σύμπαντος είναι μη αισθητή και περιγράφεται μόνο μέσω μαθηματικών σχέσεων. Τα τετραδιάστατα αντικείμενα υπάρχουν, αλλά έξω από τις αισθήσεις μας. Κάθε αντικείμενο που βρίσκεται γύρω μας είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας. Οι περιορισμένες δυνατότητες των αισθήσεών μας φτιάχνουν γύρω μας ένα ψεύτικο ευκλείδειο κουκούλι, το οποίο λειτουργεί σαν ένας μεγάλος τριδιάστατος καθρέπτης, πάνω στον οποίο καθρεπτίζονται οι μορφές και τα σχήματα του τετραδιάστατου σύμπαντος, με αποτέλεσμα εμείς να αντιλαμβανόμαστε τις σκιές τους, τις προβολές τους πάνω σε αυτόν τον καθρέπτη που οι αισθήσεις μας έχουν δημιουργήσει. Αυτό που αντιλαμβανόμαστε γύρω μας είναι οι προβολές και η σκιά τετραδιάστατων αντικειμένων μες στο χώρο των τριών διαστάσεων που πλαστά φτιάχνουν οι αισθήσεις μας και ο εγκέφαλός μας. Η νέα επιστημονική γνώση σε φιλοσοφικό επίπεδο έχει ως βάση της την προσωκρατική σκέψη. Βασική ιδέα αυτής της επιστημονικής ενόρασης ήταν ότι κάθε μορφή που μπορούσε να γίνει αντιληπτή από τον άνθρωπο μέσω των αισθήσεών του ήταν ψευδής, μια παραμορφωμένη απεικόνιση, πραγματικών μεν αλλά μη αισθητών συμπαντικών μορφών. Οι πραγματικές μορφές, αρχέτυπα των ψευδών αισθητών απεικονίσεων, ονομάστηκαν από τον Πλάτωνα Ιδέες. Ο Πλάτων πέρα από τα δύο επίπεδα πραγματικότητας: τον αληθινό κόσμο των αιώνιων και αναλλοίωτων Ιδεών, ο οποίος είναι αόρατος και ασύλληπτος από τις αισθήσεις και μόνο η νόηση μπορεί να το εξετάσει και τον διαρκώς μεταβαλλόμενο και ψευδαισθητικό κόσμο που αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας και αποτελεί προβολή του, διακρίνει και μία τρίτη οντότητα, αυτήν που ονομάζει Χώρα, αυτό που καλούμε Χώρος, η οποία αποτελεί την οντολογική προϋπόθεση των αισθητών, προσφέροντας έδρα σε όλα τα γιγνόμενα, με άλλα λόγια είναι το δοχείο του γίγνεσθαι. Ο πλατωνικός Χώρος είναι άμορφος χωρίς κανένα σχήμα, είναι ένα εκμαγείο που κινείται, ανασχηματίζεται και αναδιαμορφώνεται αναλόγως των αντικειμένων που τίθενται εντός του και μπορούμε να τον παρομοιάσουμε με τον χώρο της σύγχρονης φυσικής, που καμπυλώνεται και μεταβάλλεται αναλόγως της μάζας των αντικειμένων που υποδέχεται.
Το κτίριο συνθετικά αναλύεται στην ιδέα μιας βιωματικής πορείας διαμέσου διαφορετικών επιπέδων και σε έναν κύβο, ως περιέχων περίβλημα 30x30x30 μέτρων πάνω από τη θάλασσα. Η σύνδεση της πλατωνικής Χώρας με τον χώρο της σύγχρονης φυσικής μεταφράζεται σε ένα δυναμικό σύστημα σημείων-σωματιδίων τα οποία βρίσκονται σε κατάσταση μόνιμης ροής μέσα στον κύβο. Εργαλείο προσομοίωσης των δυνάμεων που αναπτύσσονται είναι η γεωμετρία voronoi, η οποία κοινωνεί στο περιβάλλον τις χωρικές σχέσεις των σημείων. Το δυναμικό μοντέλο 3d Voronoi ως μη αισθητό προβάλλεται στον τριδιάστατο κύβο, παρέχοντας τον κενό χώρο για να αναπτυχθεί η διαδρομή προς τον ουρανό. Καθώς τα σημεία αναμοχλεύονται, το μοντέλο ανασχηματίζεται, παράγοντας διαφορετικές προβολές.
Η πορεία αναφέρεται σε μία σύνθεση πλατωνικών μύθων, κατά την οποία ο άνθρωπος σταδιακά υπερβαίνει την φαινομενική πραγματικότητα αναζητώντας την αληθινή φύση του κόσμου: aπό τον θολό και διαθλασμένο βυθό της θάλασσας, το σκοτεινό σπήλαιο με τις διδιάστατες σκιές, την επιφάνεια της γης μιας πιο ζωντανής πραγματικότητας αλλά και πάλι διαθλασμένη από την ατμόσφαιρα της γης, μέχρι το διάστημα όπου ο άνθρωπος θα γνωρίσει τελικά τον αληθινό ουρανό, το αληθινό φως και την αληθινή γη. Η διαδρομή στο κτίριο αρχίζει υποθαλάσσια μέσω μίας σήραγγας, που φωτίζεται από το διεθλασμένο φυσικό φως της φατνωματικής πλάκας, η οποία οδηγεί στο σπήλαιο, όπου φιλοξενείται έκθεση shadow art. Έπειτα, καθ' ύψος ακολουθούν το δάσος που λειτουργεί ως αποβάθρα επιβίβασης, το διάφανο επίπεδο αιώρησης που μπορεί να παραλάβει διάφορες χρήσεις, το καφέ που έχει χρήσεις αναψυχής και εκθεσιακού χώρου, και τέλος το επίπεδο του ουρανού με την πανοραμική θέα.
Τα διαδοχικά επίπεδα διαφορετικών εμπειριών και η προβολή του δυναμικού μοντέλου στις έξι πλευρές του κύβου ως κουκούλι και ονειρική φυλακή των αισθήσεων συγκροτούν ένα μεταφυσικό πεδίο δημιουργίας νοητικών χώρων ενταγμένο σε ένα νέο τοπόσημο για την πόλη της Θεσσαλονίκης.
Διπλωματικές & Ερευνητικές Εργασίες - Το greekarchitects.gr, προτείνει μια θεματική ενότητα, στην οποία παρουσιάζονται πτυχιακές ή ερευνητικές εργασίες φοιτητών από σχολές πολυτεχνείων της Ελλάδας και του εξωτερικού. Οι ενδιαφερόμενοι /νες μπορούν να μας στείλουν την διπλωματική τους εργασία.
