ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΕΣ
Συμμετοχες 2015
Φοιτήτριες: Μουζάκη Καλλιόπη, Μύττη Πολύμνια
Επιβλέποντες: Γυφτόπουλος Σταύρος, Καραδήμας Κωσταντίνος
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Ημερομηνία παρουσίασης : Οκτώβριος 2015
Ο στόχος της παρούσας ερευνητικής εργασίας είναι η διερεύνηση τω μέσων βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης ήδη από το επίπεδο μικρών κοινοτήτων όπως αυτές αλληλοεπιδρούν εντός των ορίων μιας γειτονιάς της πόλης. Συγκεκριμένα, καταπιανόμαστε με τη δημιουργία μεγάλης κλίμακας δημόσιου κτιρίου, πολυλειτουργικού χαρακτήρα, που θα επιδρά ως αρωγός στη βιωσιμότητα μιας ορισμένης περιοχής.
Το προτεινόμενο κτίριο βασίζεται στο θεσμό των Community Center όπως αυτά υπάρχουν και δρουν στις περισσότερες χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου.
Τα neighborhood center δηλαδή, λειτουργούν εντοπίζοντας τις ανάγκες του τοπικού κοινωνικού συνόλου και προσαρμόζουν το πρόγραμμά τους σε αυτές με απώτερο σκοπό την κάλυψή τους. Στο πλαίσιο της δράσης τους περιέχονται τόσο ελκυστικές δράσεις όσο και ανθρωπιστικού χαρακτήρα. Επεξηγηματικά, λαβαίνουν χώρα παραπεμπτικές υπηρεσίες κοινωνικές παροχές, πολιτιστικές και εκπαιδευτικές δράσεις και δρώμενα ψυχαγωγικά, φυσικά υπό την προϋπόθεση ύπαρξης καταρτισμένου προσωπικού ή εθελοντικών ομάδων.
Πεδίο μελέτης αποτέλεσε το πολεοδομικό κέντρο του Αμαρουσίου Αττικής όπου διεξάχθηκε επιτόπια κοινωνική έρευνα και σχολαστική πολεοδομική ανάλυση για την αναζήτηση πρόσφορου έδαφος.
Τα οικόπεδα που επιλέξαμε βρίσκονται σε κατακορυφήν θέση μεταξύ τους στις άκρες δύο γειτονικών οικοδομικών τετράγωνων. Ένα επαρκές δίκτυο συγκοινωνιών εξυπηρετεί τη θέση των οικοπέδων.
Σημαντικός παράγοντας για την απαρχή της σύνθεσης αποτέλεσε η καταγραφή σημαντικών όμορων χρήσεων εκ των οποίων ξεχωρίζει η ύπαρξη του Δημοτικού Κέντρου Τέχνης & Πολιτισμού καθώς. Ύστερα, θεωρούμε ότι συλλειτουργεί με το εν λόγω Community Hub.
Κατά το σχεδιασμό αφού πειραματιστήκαμε με τη χρήση μιας ροϊκής καμπύλης φόρμας που συνεχίζεται και στα δύο οικόπεδα, ως εργαλείο που θα μας βοηθήσει να τα ενοποιήσουμε με αβίαστο τρόπο, κρατώντας πάντα κριτική ματιά στις μικρο-μετατοπίσεις. Ως άτυπους κανόνες για την τιθάσευση της ανεξέλεγκτης μορφής θέτουμε την υπακοή στις προσταγές του θεμιτού κανάβου, τα επιμέρους στοιχεία της ευρύτερης καμπύλης να παράγονται από τόξα κύκλων χωρίς να γίνεται αυτό αυτοσκοπός, το σεβασμό στα όμορα νεοκλασικά διατηρητέα, το μαγνητισμό της μορφής στα όρια του οικοπέδου για τη δημιουργία «κανονικών» όψεων, φιλικών προς το δρόμο, τη διαμπερότητα των κινήσεων και την ύπαρξη υμιυπαίθριων μεταβατικών χώρων εκτόνωσης.
Το συνθετικό αποτέλεσμα, εν τέλει, εμπεριέχει μια ενοποιημένη πλήρως χειρονομία που αναπτύσσετε και στα δύο οικόπεδα και δημιουργεί μορφολογικά «κύματα» και στο επίπεδο της τρίτης διάστασης. Ακόμα η κατατομή του συνολικού όγκου σε επιμέρους ενότητες με διαφορετική θεματική αξία και αντίστοιχες εισόδους στην περίμετρο κυκλικών πλατωμάτων, δημιουργεί την εντύπωση μικρής γειτονιάς όπου οι δράσεις εκτυλίσσονται γύρω από την κεντρική πλατεία.
