Εξπρεσσιονισμός και Αυστηρότητα, Βιέννη

Από το δρόμο η διάσημη διαμόρφωση του loft της Falkestrasse από τους Coop Himmelblau: W. Prix, H. Swiczinsky (1987) θυμίζει εξωγήινο έντομο που μόλις έχει προσγειωθεί –ή τουλάχιστον μέρος του.

Μια κοντινότερη άποψη του αποδομημένου loft της Falkestrasse από τους Coop Himmelblau: W. Prix, H. Swiczinsky (1987). Μέταλλο και γυαλί που «ανοίγει» το κτήριο σ’έναν πολύ συχνά κατσουφιασμένο ουρανό

Εκεί που το προηγούμενο loft των Coop Himmelblau ήταν μόνο μια εκκεντρική πινελιά, το υποκατάστημα της Bank Austria του G. Domenig (1975) αδιαφορεί απόλυτα για το context στον πεζόδρομο της Favoritenstrasse.

Αποσπασματική άποψη της εισόδου του υποκαταστήματος της Bank Austria του G. Domenig, (1975). Μια τεχνολογική φαντασία με μεγάλη εκφραστική δύναμη που εκθέτει στο φως τον εσωτερικό μηχανισμό της κατασκευής της με κάθε λεπτομέρεια.

Η αρχαιολογική τομή που έκανε το 1992 ο H. Hollein στην πλατεία του Αγ. Μιχαήλ (Michaelrplatz) σε πρώτο πλάνο. Στο βάθος δεξιά τμήμα των ανακτόρων Hofburg (1279-1899 σε διάφορες φάσεις).

Ακριβώς απέναντι από τα ανάκτορα Hofburg (1279-1899 σε διάφορες φάσεις) δεσπόζει αριστερά στη φωτογραφία το Looshaus, (πρώην Goldman & Salatch), του Α. Loos (1909-11), κτήριο προκλητικής αφαίρεσης για την εποχή του.

Μερική άποψη του Looshaus, (πρώην Goldman & Salatch), του Α. Loos (1909-11). Το κτήριο αποτελεί ένα από τα πρώτα παραδείγματα χρήσης οπλισμένου σκυροδέματος στη Βιέννη και χαρακτηρίζεται από την κλασική προσήλωση του αρχιτέκτονα στα πολυτελή υλικά και τις καλοδουλεμένες λεπτομέρειες στο εμπορικό τμήμα του ισογείου, σε αντίθεση με τη λιτότητα των ορόφων κατοικίας. Σε πρώτο πλάνο πάντα η αρχαιολογική τομή του H. Hollein στην πλατεία του Αγ. Μιχαήλ (Michaelrplatz).

Γενική άποψη της κατοικίας Stonborough-Wittgenstein που σήμερα στεγάζει τη Βουλγαρική Πολιτιστική Ένωση. Το κτήριο, έργο του αρχιτέκτονα P. Engelmann και του διάσημου φιλοσόφου L. Wittgenstein (1926), απέκτησε φήμη κυρίως εξαιτίας του δεύτερου, όχι ωστόσο χωρίς ουσιαστικό λόγο

Μερική άποψη της πρώην κατοικίας Stonborough-Wittgenstein, των Engelmann και Wittgenstein (1926). Ο Engelmann υπήρξε μαθητής του Α. Loos και στο έργο διακρίνεται καθαρά η επιρροή του δασκάλου. Ωστόσο η εφαρμογή του σχεδίου και η παραπέρα επεξεργασία των λεπτομερειών, ιδιαίτερα στις αναλογίες των ανοιγμάτων που χαρακτηρίζουν το κτήριο, αποδίδονται στον ίδιο τον Wittgenstein.

Φωτεινή Γεωργακοπούλου

ARCHITECTURE IN VIENNA, ed. by A. Sarnitz, SpringerWienNewYork,1998