Ο τεχνικός κόσμος αποχαιρετά τον Γιάννη Μπανιά

Ο Γιάννης Μπανιάς έγινε μέλος του ΤΕΕ αμέσως μετά την αποφοίτησή του από τη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στο Γκράτς της Αυστρίας. Παράλληλα με τις σπουδές ανάπτυξε έντονη συνδικαλιστική και πολιτική δράση, η οποία εξελίχθηκε σε αντιδικτατορική τα μαύρα χρόνια της «χούντας». Γι’ αυτή τη δράση φυλακίστηκε και εξορίστηκε.

Υπήρξε ο πρώτος μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας πρόεδρος της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ και έκτοτε μετείχε συστηματικά στο συνδικαλιστικό κίνημα των διπλωματούχων μηχανικών. –«Ο Γιάννης Μπανιάς μας αφήνει παρακαταθήκη, τους αγώνες του για το επάγγελμα, για τη Δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη» τόνισε στο μήνυμα του ο πρόεδρος του ΤΕΕ Χρήστος Σπίρτζης.

Αύριο Σάββατο, 31 Μαρτίου, στις 12 το μεσημέρι θα γίνει δημοσία δαπάνη η πολιτική κηδεία του Γιάννη Μπανιά, από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών. Αντί για στεφάνι, οι προσφορές στη μνήμη του Γιάννη Μπανιά μπορούν να δοθούν για την ενίσχυση του Ανοιχτού Σχολείου Μεταναστών Πειραιά (Αγροτική Τράπεζα 0530400309382) και του Χαμόγελου του Παιδιού.

'Ιωάννης Μπανιάς (Μελισσουργοί Άρτας, 1939, Αθήνα, 29 Μαρτίου 2012)

Υπήρξε στέλεχος της προδικτατορικής Αριστεράς, είχε δραστηριοποιηθεί έντονα στον χώρο της πολιτικής, και ιδιαίτερα σε κινήματα υπέρ της ανεξαρτησίας της Κύπρου, της διαφύλαξης της δημοκρατίας όταν αυτή απειλούνταν, καθώς και σε άλλους εθνικούς και πολιτικούς αγώνες. Το 2007 εκλέγεται ως βουλευτής επικρατείας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο όντας ηγέτης της Ανανεωτικής Κομμουνιστικής Οικολογικής Αριστεράς με το ψηφοδέλτιο του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ). Πέθανε σε ηλικία 73 ετών στις 29 Μαρτίου του 2012.

Σπούδασε στην Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Στην συνέχεια, κατά την διάρκεια των σπουδών του στο Γκρατς της Αυστρίας, αναπτύσσει έντονη συνδικαλιστική και πολιτική δράση, ενώ εκλέγεται στο Διοικητικό Συμβούλιο των Ελλήνων Φοιτητών του Γκρατς και γίνεται μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας.

Κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα, εντάσσεται στην οργάνωση της σπουδάζουσας παράταξης της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, στην οποία εκλέγεται γραμματέας και αργότερα στο μετέχει στο Κεντρικό Συμβούλιο του κινήματος. Κατά την διάρκεια της Δικτατορία των Συνταγματαρχών το 1967 υπηρετεί στις Ένοπλες Δυνάμεις. Μετά την διάσπαση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας το 1968 εντάσσεται πολιτικά στο ΚΚΕ εσωτερικού. Το 1969 μετά την απόλυσή του από τον στρατό, αναπτύσσει αντιδικτατορική δράση με την νεολαία του Ρήγα Φεραίου του ΚΚΕ εσωτερικού και του Πανελλήνιου Αντιδικτατορικού Μετώπου. Τον ίδιο χρόνο συλλαμβάνεται και φυλακίζεται στο στρατόπεδο πολιτικών εξόριστων στο Παρθένι της Λέρου.

Στην μεταπολίτευση, συνεχίζει την πολιτική του δράση στο ΚΚΕ Εσωτερικού και μετέχει ως συνδικαλιστής στο συνδικαλιστικό κίνημα των Πολιτικών Μηχανικών και του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ). Το 1982 εκλέγεται γραμματέας του κόμματος. Το 1987, μετά τη διάσπαση ΚΚΕ Εσωτερικού, συνεχίζει την πολιτική του δράση στο κόμμα ΚΚΕ Εσωτερικού - Ανανεωτικής Αριστεράς όπου γίνεται αρχηγός κόμματος. Στην συνέχεια, εντάσσεται στην Ανανεωτική Κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά (ΑΚOΑ) που από το 2004, αποτελεί συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Το 2007 εκλέγεται βουλευτής επικρατείας με τον ΣΥΡΙΖΑ και παραμένει μέλος του Κοινοβουλίου μέχρι τις Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2009, όπου κανένα μέλος της ΑΚΟΑ δεν κατάφερε να εκλεγεί.

Πληροφορίες ΤΕΕ & Βικιπαίδεια