Πεκίνο, Σανχάι και μια μικρή ιστορία

Πεπεισμένος πως για τις επόμενες 18 περίπου ώρες θα ταξιδεύεις ξεκινάς. Όσο μειώνονται οι σωματικές σου αντοχές τόσο αυξάνονται οι νοητικές σου απαιτήσεις. Θέλεις επιτέλους να φτάσεις να τακτοποιηθείς στο ξενοδοχείο και να ξεχυθείς στους δρόμους του Πεκίνου με αγωνία να δοκιμάσεις πάπια, να αντικρίσεις ιδεογράμματα και γεμίσεις τη μνήμη της φωτογραφικής σου μηχανής. Έφτασες. Διέσχισες μία ολόκληρη ήπειρο, προσγειώθηκες στο αεροδρόμιο του Πεκίνου και τώρα ξεκινά να μετράει αντίστροφα ο χρόνος που έχεις να γευτείς την Κίνα. Όπως ένας ξένος που έχει δοκιμάσει greek souvlaki τόσες φορές αλλά την αληθινή του γεύση μπορεί να την εκτιμήσει μόνο στη χώρα προέλευσής του. Αχόρταγη εκκίνηση λοιπόν.

Η επίσκεψη στην Απαγορευμένη Πόλη, την Πλατεία Τιεν Αν Μεν και τα Θερινά ανάκτορα κλέβουν τις εντυπώσεις την πρώτη μέρα και από το πρώτο λεπτό. Το μέγεθος θα σε συνεπάρει, οι ιστορίες για την κάθε δυναστεία θα σε ταξιδέψουν, ο εγχώριος τουρισμός θα σε κάνει να αισθάνεσαι κάθε λεπτό πόσο μακριά είσαι. Οι Κινέζοι είναι τόσοι πολλοί και είναι παντού. Γρανίτες με γεύση καρύδα, εμφιαλωμένο νερό αξίας 10λεπτών του ευρώ, πατατάκια με γεύση Lemon Tea, αναμνηστικές φωτογραφίες, κάμερες παρακολούθησης παντού παρούσες.

Ni hao, xie xie, zai jian. Γειά, ευχαριστώ, εις το επανειδείν.

1 ευρώ ισοδυναμεί με 9.15 κινέζικα γιουάν.

Μεγέθη χωρίς κανόνα και μια πρωτόγνωρη κλίμακα στην αρχιτεκτονική. Τα μονόροφα Hutong σε αντιστοιχία με τις σύγχρονες πολυκατοικίες, τα ολυμπιακά ακίνητα, τις ξενοδοχειακές και επιχειρηματικές μονάδες. Άτακτη δόμηση που έρχεται να την ‘μαλώσει' το άριστο δίκτυο συγκοινωνιών. Περπατώντας την πόλη του Πεκίνου αναρωτιέσαι κυρίως δύο πράγματα. Ποιά λογική ώθησε στην ανέγερση των κτιρίων τόσο άναρχα και με πόσο σεβασμό έχει γίνει ο χειρισμός για το δίκτυο των πεζών και των οχημάτων πάσης φύσεως-άμαξες, τρίκυκλα, μέσα μαζικής μεταφοράς και ι.χ.

Έχεις, ως επισκέπτης, τις ίδιες πιθανότητες να συναντήσεις σκουπίδι στον δρόμο όσο έχεις να συναντήσεις ευρωπαίο τουρίστα. Σχεδόν μηδενικές. Αντιστρόφως ανάλογα λειτουργούν τα ψώνια και οι μετακινήσεις. Μεγάλες πιθανότητες να βρεις προϊόντα σε ασύλληπτα χαμηλές τιμές και να θέσεις την σωματική ακεραιότητά σου σε κίνδυνο μέσα σε ένα ταξί.

Το πούλμαν φτάνει στην είσοδο του Σινικού τείχους. Επιβλητικό μεγαλειώδες και έτοιμο να σου χαρίσει μια σπουδαία θέα. Αγοράζεις το ψάθινο κινέζικο καπέλο, ζώνεσαι με όρεξη για την ανάβαση και επιτέλους 60+ λεπτά μετά κάθεσαι σε μία πολεμίστρα σε ένα από τα παρατηρητήρια και ρεμβάζεις σαν να μην υπάρχει αύριο. Ο ουρανός και η γη. Δεν έχει σημασία πού και πότε αφήνεις το στίγμα σου και δεν συγκρίνεται η αίσθηση του να τραγουδάς και να χορεύεις χασάπικο όσο όταν το κάνεις στο Σινικό τείχος!

Η μετάβαση από το Πεκίνο στην κοσμοπολίτικη Σανχάη γίνεται αεροπορικώς με μόλις δύο ώρες ταξίδι. Στη δική μας περίπτωση διήρκησε πέντε με στάση σε μία επαρχιακή πόλη 300χλμ μακριά από τον προορισμό. Σε αυτή την τρίωρη καθυστέρηση οφείλεται η ουσιαστική γνωριμία της ομάδας των 51 ατόμων που συμμετείχαν στην εκδρομή. Ίσως έως εκείνη την ώρα να υπήρχαν άτομα με τα οποία να μην είχε δοθεί η ευκαιρία να συνομιλήσεις και να μη γνώριζες ούτε το όνομά τους. Βρέθηκε τελικά ο χρόνος στα στενά όρια ενός αεροσκάφους με αποτέλεσμα στη Σανχάη να ενωθεί η ομάδα ακόμα περισσότερο.

Το νερό, σε κάθε μορφή. Υγρασία, βροχή, ιδρώτας, ποτάμι. Καλωσορίσατε στο λιμάνι της Ανατολής. Και εάν έως τώρα δεν έχει γίνει αντιληπτό τώρα θα εδραιωθεί, πως το μέγεθος μετράει. Μετράει 474 μέτρα πάνω από το έδαφος της γης και μόλις 2 δεκαετίες συνεχούς ανάπτυξης. Στην εναλλαγή από ανελκυστήρα σε ανελκυστήρα το μοναδικό γεγονός που φανερώνει την μετάβαση είναι η ταλάντωση που αισθάνεσαι. Στην άφιξη χρειάζεσαι λίγο παραπάνω χρόνο πριν ξεκινήσεις να αποθανατίζεις. Λίγα λεπτά αρκούν για να κατέβεις πάλι στην γνώριμη στάθμη, πόσα λεπτά αρκούν για να συλλάβεις το θέαμα;

Έχοντας σύντροφο την κατάκτηση του 100ου ορόφου του Shanghai World Financial Center, η περιπλάνηση στους δρόμους της Σανχάης συνεχίζεται με τις ομπρέλες ανά χείρας. Συμβουλή για μελλοντική χρήση: μην αναζητήσετε ποτέ ταξί στην Σανχάη εν ώρα βροχής. Ίσως θα ήταν σκόπιμο να συνεχίσετε με αξεσουάρ την ομπρέλα και προορισμό τη Γαλλική Συνοικία. Η περιοχή αυτή σου δημιουργεί μια αναγκαία ψευδαίσθηση του οικείου, του προσιτού. Χαρίζει ξεχωριστές βραδιές διασκέδασης, γευστικό φαγητό και μοναδικές ευκαιρίες για αγορές.

Και όλα τα παραπάνω έως ότου να έρθει η στιγμή της επίσκεψης στην EXPO. Μια διεθνή έκθεση με τους εγχώριους επισκέπτες να πλειοψηφούν. Περίπτερα με 3 και 4 ώρες αναμονή για την είσοδο και άλλα δίχως ιδιαίτερη προσέλευση. Αυστηρή τήρηση στη σειρά προτεραιότητας, μεγάλες προσδοκίες και στάση για ξεκούραση και τοπικό έδεσμα της εκάστοτε χώρας. Δεν είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις τα περίπτερα που πέτυχαν το σκοπό τους, και αυτό που σίγουρα δεν θα ξεχάσεις είναι αυτό της Κίνας. Έστω και λίγο θα νιώσεις σαν ένα μικρό παιδί στο λούνα παρκ που πριν κουραστεί όλα φαντάζουν κάτι σπουδαιότερο και μεγαλύτερο απ' ότι είναι. Όταν πια ξεθωριάσει και το στοίχημα για το ποιός απέκτησε τις περισσότερες σφραγίδες στην έξοδό του από το κάθε περίπτερο στο τουριστικό διαβατήριο, τότε θα μείνει η εικόνα μερικών από αυτών, αρκετά αναμνηστικά, πολλαπλοί γυμνασμένοι από το περπάτημα μύες και αναρίθμητες ιστορίες να εξιστορείς.

 

Στην Κίνα ενώ η συνεννόηση είναι παντού δυσλειτουργική, εξού και η γνώση της αγγλικής γλώσσας αμείβεται αδρά, σε αποζημιώνει η νοοτροπία και κατ' επέκταση η συμπεριφορά των κατοίκων της. Οι Κινέζοι έχουν στυλ. Από τον τρόπο που ντύνονται και ντύνουν τα μωρά τους μέχρι την τελετουργία του φαγητού. Θα γοητευτούν ιδιαίτερα από την όψη σου αλλά θα τους φοβίσει η προσπάθειά σου να τους μιλήσεις. Η ταπεινότητά τους μπορεί εύκολα να παρεξηγηθεί όταν για παράδειγμα σου επαναλαμβάνουν την λέξη «no» σε μια κατά τα άλλα απλοϊκή ερώτησή σου στα αγγλικά. Το βλέμμα τους χαμηλώνει από σεβασμό, όμως όταν προσπαθήσεις να μιλήσεις στην γλώσσα τους ένα μεγάλο χαμόγελο θα σου επιστραφεί. Θα θελήσουν να σε βγάλουν φωτογραφίες, να σε ακουμπήσουν, να σου επαναλάβουν την λέξη «όμορφη» στα κινέζικα και θα χαρούν διπλά εάν ανταποκριθείς.

Η Κίνα αποτελεί ένα όνειρο. Έχει διαμορφωθεί έντονα στο μυαλό κάθε δυτικού ανθρώπου μέσα από επισκέψεις φίλων, εκπομπές, ταινίες, λεγόμενα τρίτων και προσωπικές αναζητήσεις. Επομένως είναι σχεδόν ανέφικτο να κατασταλάξεις σε μία άποψη για το ταξίδι αυτό. Οι οποιεσδήποτε επιθυμίες και προσδοκίες που είχες πριν ταξιδέψεις αντικρούονται με αυτές που απέκτησες. Ίσως εάν πας να δηλώσεις πως δεν θα ξαναπήγαινες. Ίσως όμως να το σκεφτείς ξανά.

Η ζυγαριά θα αλλάζει μεριές ανάλογα με την ανάμνηση.

Αν ζήσεις λίγες στιγμές από αυτό το όνειρο, ιδεατό ή μη, μία απότομη προσγείωση στο αεροδρόμιο της Αθήνας αρκεί για να σε επαναφέρει.

Σημείωση: Επισκεφθείτε την ειδική ιστοσελίδα "Destinations" για να εξερευνήσετε τις προσωπικές εμπειρίες των ταξιδευτών μέσα από τα κείμενα και τις φωτογραφίες τους.
http://www.architravel.com/destinations/trips/china

ArchiTeam
Κείμενο: Ειρήνη Ιωαννίδου, Πάττυ Ψαρρού
Επιμέλεια: Αλέξιος Βανδώρος