(256) “νεκρών τοπίο”

Φοιτήτρια : Γεωργακοπούλου Νικολέτα
Επιβλέποντες: Κ. Μωραϊτης, Ν. Μάρδα
Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ
Ημερομηνία παρουσίασης : Μάρτιος 2010

Το λατομείο είναι ένας αδιαμφισβήτητα  τόπος "έτερος" και άρα  ιδανικός για την ένταξη ενός κοιμητηρίου.
Μέσα από την έννοια της μετάβασης προέκυψε η ιδέα του διαρκώς μεταβαλλόμενου τοπίου.
Όλη η συνθετική διαδικασία είχε ως πηγή έμπνευσης μυθολογικά  στοιχεία αναφορικά με το ταξίδι της ψυχής.
Τέλος η μορφή προέκυψε από την χρήση ενός στοιχείου που ενέχει συμβολικό χαρακτήρα για  ένα κοιμητήριο, το τείχος.

κάτι λείπει από το όρος Αιγάλεω, εδώ και καιρό, μια αρπαγή άφησε πίσω ένα μεγάλο κενό.

Το λατομείο είναι αδιαμφισβήτητα ένας μεταβατικός τόπος . Με  όρους τοπίου ανήκει στην κατηγορία των τοπίων χαρακτηριστικής μορφής. Οι δύο αυτές ιδιότητες το καθιστούν έναν τόπο "έτερο" και άρα  ιδανικό για την ένταξη ενός κοιμητηρίου. Μιας και το τελευταίο αποτελεί σύμφωνα με τον Φουκώ την κατεξοχήν ετεροτοπία. Ωστόσο από την παρατήρηση του τοπίου έγινε σαφές πως ήταν επιτακτική και η ανάγκη μιας κάποιας αποκατάστασης.   Oπότε όλη η συνθετική διαδικασία ορίστηκε υπό το πλαίσιο μιας μαζικής επαναφοράς του φυσικού πρασίνου.

Μέσα από την έννοια της μετάβασης, που χαρακτηρίζει  το λατομείο ως ρεαλιστικό τοπίο αλλά και το κοιμητήριο ως συμβολικό τοπίο, προέκυψε η ιδέα του διαρκώς μεταβαλλόμενου τοπίου. Δομημένο στον κάναβο ανατολής-δύσης που επιβάλλεται από την χριστιανική παράδοση για την ταφή,  το διαρκώς μεταβαλλόμενο τοπίο αποτελείται από ένα μεγάλο αριθμό "νησιών" πρασίνου. Πρόκειται για εκτάσεις διαφόρων μεγεθών που ολισθαίνουν και διαπλέκονται μεταξύ τους, πάνω στον κάναβο. Η καθεμία είναι φυτεμένη με διαφορετικό τύπο δέντρου, ούτως ώστε η εικόνα αυτού του τοπίου να αλλάζει μέσα στο χρόνο, τόσο σε υφή όσο και σε χρώμα όσο και σε πυκνότητα. Αειθαλή, φυλλοβόλα και ανθοφόρα δέντρα δημιουργούν ένα πάζλ εικόνων ενός τοπίου σε κίνηση.

Η διάρθρωση των κινήσεων αλλά και όλη η συνθετική διαδικασία είχε ως πηγή έμπνευσης ορισμένα μυθολογικά  στοιχεία, αναφορικά με το ταξίδι της ψυχής. Σύμφωνα με τις αντιλήψεις του 5π.χ. αιώνα η μετάβαση στον Άδη γινόταν σταδιακά και προϋπέθετε την καθοδήγηση της ψυχής από τον Ερμή και τον Χάροντα. Αυτή η μυθολογική αναφορά γέννησε την ιδέα των τριών πυλών του θανάτου. Δύο διακριτές πορείες, αυτοκινήτων και πεζών, στις οποίες διακρίνονται τρεις φάσεις -3 πύλες - μέσα από μια διαφορετική προσέγγιση επεξεργασίας. Εργαλεία της η εποπτεία, τα όρια, οι θεάσεις και το φυσικό στοιχείο.

Τέλος το κτιριολογικό πέρα από τα βασικά στοιχεία της παράδοσης - μυστήριο- εκκλησία, ταφή- τάφοι, εκταφή- οστεοφυλάκια - και τα περιφερειακά - διοίκηση, καφέ, εμπορικές χρήσεις - περιλάμβανε και χώρο καύσης σύμφωνα με τη νέα νομοθεσία. Η μορφή προέκυψε από τη χρήση ενός βασικού δομικού στοιχείου που ενέχει και ένα συμβολικό χαρακτήρα για  ένα κοιμητήριο, το τείχος. Το τελευταίο ως κατασκευή αποτελεί μια αυστηρή δομική μορφοποίηση του ορίου, που θεωρείται πρωταρχική και με την ιδιότητα του να διαχωρίζει, εκφράζει έτσι στο χώρο τη μέγιστη ετερότητα. Με στόχο, η έννοια του ορίου, η έννοια της κίνησης και ίσως της ετεροτοπίας  να μπορέσει να ενσωματωθεί στο σύνολο του σχεδιασμού.

Διπλωματικές & Ερευνητικές Εργασίες - Το greekarchitects.gr, προτείνει μια  θεματική ενότητα, στην οποία παρουσιάζονται πτυχιακές ή ερευνητικές εργασίες φοιτητών από σχολές πολυτεχνείων της Ελλάδας και του εξωτερικού. Οι ενδιαφερόμενοι /νες μπορούν να μας στείλουν την διπλωματική τους εργασία.