«Όχι» των Αρχιτεκτόνων στη κατάργηση των ημιυπαίθριων χώρων

Συγκεκριμένα ο ΣΑΔΑΣ αναφέρει, ότι οι ημιυπαίθριοι χώροι θεσμοθετήθηκαν με κριτήριο την αρτιότερη αρχιτεκτονική αντιμετώπιση, τη λειτουργία των κατασκευών σε σχέση με το ίδιο το κτήριο, αλλά και με το περιβάλλον, τις κλιματολογικές συνθήκες της χώρας μας και την εξοικονόμηση ενέργειας και θα ήταν μεγάλο λάθος να καταργηθούν λόγω του γεγονότος αυτού.

Θα ήταν λάθος να μην τροποποιηθούν συγκεκριμένες διατάξεις του Γενικού Oικοδομικού Kανονισμού (ΓΟΚ) ώστε να ανακοπεί η τάση για συνέχιση της αυθαιρεσίας προς την κατεύθυνση αυτή, μιας και από το 1985, οπότε και εφαρμόζεται ο ισχύων ΓΟΚ, πολλά πράγματα έχουν αλλάξει.

Επίσης, υπογραμμίζουν ότι η άρνηση του ιδιοκτήτη να δεχθεί νέα«χαράτσια» πρέπει να είναι καθολική καθώς ο κλειστός ημιυπαίθριος χώρος δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί αφού κάτι τέτοιο θα ήταν αντισυνταγματικό στον βαθμό που αυξάνει τον συντελεστή δόμησης και θα δημιουργούσε πολλαπλά προβλήματα ενώ για την μετατροπή του ημιυπαίθριου σε «κλειστό χώρο» έχει ήδη πληρώσει τον πωλητή, την εφορία, το ΙΚΑ, τον δήμο, τη ΔΕΗ κ.λπ. και παράλληλα καλούν την πολιτεία να  εγκαταλείψει προεκλογικές εξαγγελίες και σκοπιμότητες.

Στο μεταξύ, τον Μάιο αναμένεται να υποβληθούν στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ οι εισηγήσεις των αρμόδιων επιτροπών που εξετάζουν το μέτρο της «τακτοποίησης» των παράνομων ημιυπαίθριων χώρων, στο πλαίσιο της μη κατεδάφισής τους και σύμφωνα με τα σενάρια που επικρατούν, το Υπουργείο Οικονομικών προσανατολίζεται στην επιβολή προστίμου που θα ανέρχεται στο 20% της αντικειμενικής αξίας του ημιυπαίθριου χώρου για μια “έμμεση νομιμοποίηση” του 1,5 εκατομμυρίου κλεισμένων ημιυπαίθριων, κίνηση που θα μπορούσε να εξασφαλίσει μέχρι και ένα δισ. ευρώ στο δημόσιο κορβανά από τις δηλώσεις των ιδιοκτητών.