ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
03 Νοέμβριος, 2012
Ρέθυμνο - Λος Άντζελες 11391,480 χλμ
Ατομική έκθεση του εικαστικού Αντωνάκη Χριστοδούλου στο "Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης". (έως 30 Νοεμβρίου 2012)
Ο καλλιτέχνης, ο οποίος έχει μεγαλώσει στο Ρέθυμνο, μετά από ένα ταξίδι στο Λος Άντζελες, αποφασίζει να συγκρίνει τις δύο πόλεις και να καταλήξει πως μοιάζουν πολύ περισσότερο από όσο θα περίμενε κανείς. Η έκθεση αυτή αποτελείται κυρίως από φωτογραφικό υλικό και σχέδια που λειτουργούν ως "αποδεικτικά στοιχεία" και, γιατί όχι, ως μια ξεκαρδιστική μελλοντική πρόταση πάνω στην εξέλιξη της πόλης του Ρεθύμνου.
H έκθεση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του "Φαντάσου την Πόλη: Ρέθυμνο 2012" που διοργανώνεται από την ομάδα "Imagineers".
Πόσο μπορεί να μοιάζουν μεταξύ τους μια χαώδης πόλη με συμπεριφορά μικρής κοινότητας ή μια μικρή κοινωνία με χαοτικό χαρακτήρα; Ξεκινώντας με δεδομένο πως οι δύο αυτές φαινομενικά ανόμοιες πόλεις βρίσκονται στον ίδιο παράλληλο πάνω στη γη μπορεί κανείς να επιβεβαιώσει βασικές ομοιότητες όπως το παρόμοιο κλίμα, τη παρόμοια χλωρίδα και φυσικά το παρόμοιο φως. Από τα πρώτα κιόλας λεπτά που βρέθηκα εκεί για πρώτη φορά, το απογευματινό φως της πόλης με έκανε να νιώσω μια ανεξήγητη οικειότητα. Δεν προερχόταν από αναφορές που μπορεί να έχω από τις άπειρες ταινίες και τηλεοπτικές σειρές που έχουν γυριστεί στο Λος Άντζελες και δεν επρόκειτο για κάτι μεταφυσικό, άλλωστε δεν πιστεύω σε προηγούμενες ζωές.
Η αίσθηση αυτή ήταν η ίδια με αυτή που είχα πολλά ανοιξιάτικα απογεύματα της εφηβείας μου στο Ρέθυμνο.
Το Λος Άντζελες θεωρείται για πολλούς, μια "σκοτεινή" , μοναχική πόλη. Είναι αχανές αλλά αν κανείς τολμήσει να κυκλοφορήσει πεζός (επ' ουδενί δεν περπατιέται -αλλά μήπως κανείς περπατάει στο Ρέθυμνο που είναι μια σταλιά!) μπορεί να παρατηρήσει πως η συμπεριφορά των ντόπιων μοιάζει περισσότερο με κατοίκων μιας μικρής γειτονιάς παρά της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης των ΗΠΑ. Άγνωστοι σε χαιρετάνε στο δρόμο φιλικά, οι ταμίες στα πολυκαταστήματα βρίσκουν την ευκαιρία να σου δείξουν φωτογραφία της κόρης τους ή των εγγονών τους, τα βράδια στα διάφορα μπαράκια του West Hollywood διάφοροι ανερχόμενοι καλλιτέχνες που δουλεύουν ή συχνάζουν εκεί προσπαθούν με τρόπο να σου διαφημίσουν τη δουλειά τους και ένα σωρό κόσμος αράζει για κάθε λόγο στις παραλίες καθημερινά. Πρόσφατα άκουσα τη Jen Clark (ηρωίδα της αμερικάνικης τηλεοπτικής σειράς 90210) να λέει σε μια σκηνή "LA is a very small town" . Το ίδιο και το Ρέθυμνο. Το μέγεθος μιας πόλης είναι πάντοτε κάτι που καθορίζεται από πολλούς παράγοντες, όπως για παράδειγμα η διάθεση ή και οι εμπειρίες εκείνου που αποπειράται να το μετρήσει.
Οι μονοκατοικίες ισπανικού στυλ σε περιοχές όπως το Los Feliz και το Echo Park, δεν έχουν καμία ουσιαστική διαφορά με τα σπίτια του οικισμού που μεγάλωσα εδώ, τα Καστελάκια. Οι ίδιες καμάρες, τα ίδια μαύρα ψιλο-μπαρόκ αισθητικής σιδερένια κάγκελα, η ίδια απόχρωση σέπιας στους τοίχους και όλα αυτά περικυκλωμένα από φοίνικες και φραγκοσυκιές, με κακόγουστα διακοσμημένες αυλές ακριβώς όπως οι περισσότερες αυλές των σπιτιών εδώ. Αποκορύφωμα η περιοχή του Venice Beach, όπου σε κάθε τουριστικό κατάστημα, σε κάθε καφετέρια, σε κάθε σημείο στη παραλία και να βρισκόμουν έβλεπα αντιστοιχίες με τις περιοχές του Πλατανιά και των Περιβολίων.
Ο κινηματογραφιστής Thom Andersen στο ντοκιμαντέρ του Los Angeles plays itself αναφέρει πως σε αντίθεση με τη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες στην πραγματικότητα δεν έχει συγκεκριμένο χαρακτήρα. Περιοχές και σημεία του θα μπορούσαν να βρίσκονται σε οποιοδήποτε μέρος στο κόσμο και αυτός είναι ένας από τους λόγους που η πόλη είναι γενέτειρα της βιομηχανία του κινηματογράφου. Πόσα εξωτερικά γυρίσματα ταινιών που η ιστορία διαδραματίζεται σε κάποια άλλη πόλη να έχουν γίνει εκεί; Με μεγάλη ευκολία θα μπορούσε κάποιος να κάνει γυρίσματα στο Λος Άντζελες για μια ταινία που διαδραματίζεται στο Ρέθυμνο!
Μπορεί το Ρέθυμνο να γίνει το "Νέο Λος Άντζελες" (όχι απαραίτητα με την ίδια ειρωνική διάθεση που οι Αγρινιώτες αποκαλούσαν "Μικρό Παρισάκι" το Αγρίνιο); Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι. Το μόνο απόλυτα έγκυρο στοιχείο της έρευνας μου είναι αυτή η αίσθηση της οικειότητας που τελικά μπορεί και να εξηγείται. Η αίσθηση της οικειότητας που προκύπτει από τη ψευδαίσθηση και που με τη σειρά της δημιουργεί ψευδαισθήσεις.
Aντωνάκης Χριστοδούλου
Τόπος : Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, Χειμάρας 5 - 741 00 Ρέθυμνο
Διάρκεια : 25 Σεπτεμβρίου - 30 Νοεμβρίου 2012
Καθημερινά: 09:00 - 14:00 & 19:00-21:00
Σαββατοκύριακο: 10:00 - 15:00
Δευτέρα: Κλειστά
Πληροφορίες : ΕΔΩ