104.15 Τόποι αισθήσεων

Φοιτητές: Λιάκου Φωτεινή, Φατσέα Ελευθερία
Επιβλέποντες καθηγητές : Κ. Τσουκαλά. Κ. Κονεννα
Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνική Σχολή ΑΠΘ
Ημερομηνία παρουσίασης : Φεβρουάριος 2015

Κατά τη διάρκεια της σύνθεσης, αφορμή υπήρξαν διαφορετικά συναισθήματα  για τον σχεδιασμό κάθε τόπου αισθήσεων. Συμβολίζοντας τον κύκλο της ζωής επτά διαφορετικοί  «τόποι» σε σειρά ακολουθούν την πορεία της.

Η επίδραση των διαφορετικών αρχιτεκτονικών ποιοτήτων στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση αποτέλεσε την αφετηρία για την παρούσα διπλωματική εργασία.  Κατά τη διάρκεια της σύνθεσης, αφορμή υπήρξαν διαφορετικά συναισθήματα  για τον σχεδιασμό κάθε τόπου αισθήσεων. Συμβολίζοντας τον κύκλο της ζωής επτά διαφορετικοί  «τόποι» σε σειρά ακολουθούν την πορεία της.

Ξεκινώντας από την «ασφάλεια» της μήτρας, οι χρήστες σταδιακά μεταβαίνουν σε ένα ευχάριστο λαβυρινθώδες παιχνίδι,  όπου σώμα και αισθήσεις ενεργοποιούνται . Οι χώροι που ακολουθούν, εσωτερικοί ή εξωτερικοί, προκαλούν μέσα από τις διάφορες αρχιτεκτονικές ποιότητές  τους αισθήματα ανασφάλειας, φόβου και λύπης. Συνεχίζοντας, όμως, μέσα από την ίδια την αρχιτεκτονική σύνθεση επέρχεται σταδιακά η ισορροπία συνοδευόμενη από συναισθήματα χαράς. Οι χρήστες τελικά οδηγούνται στην προσωπική τους απελευθέρωση, τη «λύτρωσή» τους, μπροστά στην απεραντοσύνη ουρανού και θάλασσας.

«Ασφάλεια». Ο καμπυλωμένος χώρος μοιάζει οικείος. Ζεστή, γήινη τσιμεντοκονία.  Φως από τον ουρανό.

«Αναζήτηση» . Ένα παιχνίδι ανακάλυψης των αισθήσεων. Ο λαβυρινθώδης γυάλινος διάδρομος αποκαλύπτει σταδιακά στους χρήστες κάθε μια από αυτές.

«Ανασφάλεια».  Ένας μεταλλικός διάτρητος εξώστης  που συνεχώς  ταλαντεύεται από τη δύναμη του αέρα. Ο επισκέπτης βρίσκεται μετέωρος πάνω από το κενό. Η απόστασή του από τη γη ολοένα αυξάνεται.

«Φόβος» . Το σώμα αλλάζει συνεχώς φορά και κατεύθυνση, αποπροσανατολίζεται. Οι τοίχοι,  καλουπωμένοι σε ανήσυχες φόρμες,  κλίνουν προς το μέρος των επισκεπτών προκαλώντας ιδιαίτερη ανησυχία.

«Λύπη». Ο τελευταίος σκοτεινός σταθμός, σκοτεινός και μακρόστενος. Στο τέλος αυτού η «ελπίδα», μια δέσμη φωτός,  προμηνύει πως κάπου εκεί θα αρχίσει κάτι διαφορετικό να συμβαίνει.

Ο χώρος σταδιακά φωτίζεται ξανά, μέχρι να φτάσει κανείς εκεί, στην «ηρεμία». Μια αίθουσα φιλόξενη, ολοφώτεινη, γεμάτη από τους ήχους του νερού,  που αντανακλά τις  φόρμες των περαστικών.

Την «ηρεμία» διαδέχεται η «χαρά», μια  ολοζώντανη αυλή  κάτω από τον ουρανό και τον ήλιο της Ελλάδας. Ανάμεσα στα χρώματα και τα υλικά της οι χρήστες επαναπροσδιορίζουν το νόημα της μέχρι τώρα πορείας  τους. «Παίζουν» στα διαφορετικά επίπεδά της , ενώ άλλοτε  κρυφοκοιτούν από τις τρύπες των λευκών της τοίχων.

Ακολουθεί η λύτρωση, η προσωπική - υποκειμενική «ελευθερία». Εκεί οι χρήστες αντικρίζουν τον δικό τους ορίζοντα. Εκεί στέκονται, αγναντεύουν, αναπολούν και έπειτα ξεκινούν για το ταξίδι της επιστροφής.

1^st Prize. Gold Medal Interarch, catalogue and Honorary Diploma
Πρόκειται για το πρώτο Βραβείο και το Χρυσό Μετάλλιο της 14ης Παγκόσμιας Τριεννάλε Αρχιτεκτονικής "Interarch 2015" που πραγματοποιήθηκε από 17 έως 20/5/2015, στη Σόφια, υπό την αιγίδα της UNESCO,

Διπλωματικές & Ερευνητικές Εργασίες - Το greekarchitects.gr, προτείνει μια  θεματική ενότητα, στην οποία παρουσιάζονται πτυχιακές ή ερευνητικές εργασίες φοιτητών από σχολές πολυτεχνείων της Ελλάδας και του εξωτερικού. Οι ενδιαφερόμενοι /νες μπορούν να μας στείλουν την διπλωματική τους εργασία.