Σας αγαπάω μα δεν παντρεύομαι

Είθισται την τελευταία ημέρα του έτους, εδώ από το "άυπνο" - τα τελευταία 11 χρόνια - GreekArchitects, να δημοσιεύω κάποιες προσωπικές γραφές που αισθάνομαι από την μακρόχρονη επικοινωνία μας ότι αποτελούν κοινές σκέψεις.

Τη χρονιά αυτή οι λέξεις μάλλον δεν έχουν νόημα. Αισθάνομαι ότι παραδώσαμε "σώμα" και ψυχή" , ακούσια όντα πια. Όλες οι σκέψεις (πως άλλωστε θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά) επικεντρώνονται στις τραγικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Μιας πατρίδας που αγαπήσαμε όχι μόνο γιατί είναι ο τόπος μας, αλλά για την ιστορία της, τους ήρωες και τον πολιτισμό της.

Η χώρα μας αποτελεί χωρίς αμφιβολία πια, μια ακόμη περιοχή με τυπικό γεωγραφικό προσδιορισμό το "Hellas", αποτέλεσμα όχι εκείνων που διοικούν, αλλά εκείνων που αρκούνται σε αυτούς που μας διοικούν. Και είναι πολλοί.
Κυρίως, επίγονοι ή υπάλληλοι ιδρυμάτων, φορέων και ΜΜΕ, που εξακολουθούν το αμφισβητούμενης ηθικής έργο των δημιουργών τους.

Σας εύχομαι χρόνια πολλά

Βασίλης Μιστριώτης, αρχιτέκτων

Ps: Και για να μην "ξεχνιόμαστε" ...

Στίχοι: Αφροδίτη Μάνου
Μουσική / Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Εγώ δε θέλω στη ζωή να κυβερνήσω
θέλω να μείνω οπαδός φανατικός
αυτών που πάντοτε την τρώνε από πίσω
και στο μηδέν ξαναγυρνάνε διαρκώς

Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία
εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι
παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω
σας αγαπάω μα δεν παντρεύομαι

Εγώ δε θέλω να με κάνετε σατράπη
ούτε συνένοχο σε κόλπα ομαδικά
απ' το ραδιόφωνο σας στέλνω με αγάπη
τα τραγουδάκια μου και δυο γλυκά φιλιά

Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία
εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι
παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω
σας αγαπάω μα δεν παντρεύομαι

Εγώ δε θέλω τον αρμόδιο να παίξω
να αποφασίζω κεκλεισμένων των θυρών
είμαι απ' αυτούς που πάντα μένουνε απ' έξω
γιατί δεν έχω ούτε γραβάτα ούτε παπιγιόν

Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία
εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι
παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω
σας αγαπάω μα δεν παντρεύομαι