Ελεύθεροι χώροι υπάρχουν….

Ελεύθεροι χώροι υπάρχουν....
Δεν είναι δημαγωγία ή προεκλογικό τρικ, όπως το άλλο το πασίγνωστο, που αφορούσε τα λεφτά....
Είναι μια διαβεβαίωση που πρωτίστως αντικρούει το πιο συνηθισμένο «περιβαλλοντικό στερεότυπο», που επιστρατεύθηκε τη τελευταία τριακονταετία από οικολογίζοντες καλών προθέσεων : Αυτό το οποίο έβγαινε στον αέρα με φράσεις του είδους «απειλείται ο τελευταίος ελεύθερος χώρος»....
Στη πραγματικότητα, στην ευρύτερη περιοχή του λεκανοπεδίου Αθηνών, υπάρχουν μικροί, μεσαίοι και μεγάλοι χώροι . Που είναι αδόμητοι, ελεύθεροι πλήρως ή τουλάχιστον «ελευθερίων» διαθέσεων - τουτέστιν διαπραγματεύσιμοι και εξαγοράσιμοι. Χώροι «γειωμένοι», που καταλαμβάνουν εδαφικές εκτάσεις, προστιθέμενοι στους υπέργειους χώρους, που μπορούν να δομηθούν και να εκτονώσουν κάποιες πολεοδομικές εντάσεις.....
Το πάρκο Γουδή των περίπου 1000 στρεμμάτων, το Δάσος Συγγρού των 1000, ο Ελαιώνας των 9000, τα Τουρκοβούνια των 4500, το Ελληνικό των 6000, και ο τρισμέγιστος όλων, το Δάσος Τατοϊου, των 40.000 στρεμμάτων, αποτελούν ένα σύνολο διόλου ευκαταφρόνητο. Το οποίο μέσα σε συνθήκες κρίσης, μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμο για τη διοργάνωση εστιών φθηνής φυσικής αναψυχής....

Οικολογείν με το Γιάννη Σχίζα. Επεισόδιο 20

Οι χρήστες μπορούν πατώντας την ένδειξη H.D. στον player να ενεργοποιήσουν ή απενεργοποιήσουν την υψηλή ποιότητα προβολής
Η προβολή H.D. προτείνεται για υψηλές ταχύτητες σύνδεσης. greekarchitects.gr © 2012
Η εκπομπή προβάλλεται και αρχειοθετείται κάθε εβδομάδα στο GRATV (www.gratv.gr)

Οικολογείν
Ένα "δια ζώσης" κριτικό σχόλιο για τη σχέση φύσης και πόλης, για τους ελεύθερους χώρους, για τη κυκλοφορία, για την πολεοδομία "τριών διαστάσεων", γενικώς για όσα ορατά και αόρατα διαδραματίζονται στον αστικό ιστό. Μια επίθεση αισθητικών προθέσων, για ό,τι συνιστά κιτς το εδώδιμον ή άλλοτε κιτς το αποικιακόν. Μια εμμονή σε κάποιες "διατηρητέες" ιδέες, για τα " όπτιμουμ" μεγέθη χρήσεων και καταστάσεων, για την φέρουσα ικανότητα της πόλης στην αθλιότητα, στην αποδόμηση του κοινωνικού ιστού,στον βανδαλισμό, στη δυσμορφία και δυσλειτουργία.

Λυσσώδης αγών πρωτοτυπίας, όχι όμως χάριντης ίδιας της πρωτοτυπίας, αλλά για τη νεκρανάσταση ριζοσπαστικών νεωτερισμών που ετάφησαν στα χρονοντούλαπα των πολιτικών περί αστικού χώρου. Για να πάρουν εκδίκηση τα πολεοδομικά όνειρα - παλιότερα, πρόσφαται ή τρέχοντα....

Γιάννης Σχίζας