F and F Architectes

(Ακολουθεί συνέντευξη και παρουσίαση έργου)

 

Λίγα λόγια για την αρχιτεκτονική ομάδα F+F Architectes

Η ομάδα F+F Architectes ιδρύθηκε το 2006 από τους Aurélie Fechter και Johan Fritzell.

Ο Johan Fritzell γεννήθηκε στην Στοκχόλμη της Σουηδίας στις 10-03-1975. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Royal Institute of Technology στη Στοκχόλμη και συνέχισε τις σπουδές του στην Architectural Association στο Λονδίνο. Εργάστηκε στο Παρίσι στο Atelier Frank Hammoutene (2000-1), στο αρχιτεκτονικό γραφείο Brenac Gonzales Architectes (2001-4) και σαν ελεύθερος επαγγελματίας αρχιτέκτονας (2004-5). Το 2006 ίδρυσε την ομάδα F+F Architectes σε συνεργασία με τον Aurélie Fechter.

Η Aurélie Fechter γεννήθηκε στο Στρασβούργο της Γαλλίας στις 12-07-1975. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Royal Institute of Technology στη Στοκχόλμη της Σουηδίας και συνέχισε τις σπουδές της στην EAS του Στρασβούργου . Δούλεψε στο γραφείο Fitzroy Robinson Ltd στο Λονδίνο (1999-2000), στο SLH Sexer Loyrette Holding στο Παρίσι και στο γραφείο Architecture Studio στο Παρίσι. Το 2006 ίδρυσε την ομάδα F+F Architectes σε συνεργασία με τον Johan Fritzell.

Δουλεύοντας σε διαφορετικές κλίμακες από τον σχεδιασμό επίπλων και τις εσωτερικές διακοσμήσεις μέχρι τις κατοικίες, τα δημόσια κτίρια και τον αστικό σχεδιασμό, οι ποικίλες ενασχολήσεις μας προέρχονται από τον πλούτο και την πολυπλοκότητα στην προσέγγιση του αρχιτεκτονικού έργου. Μέσα από ρεαλιστικές μεθόδους ανάλυσης σε πολλαπλά επίπεδα και εστιάζοντας σε ζητήματα πυκνότητας, ευκαμψίας, βιωσιμότητας, κοινωνικής και πολιτισμικής ταυτότητας, οικονομίας, περιεχομένου, προγράμματος, κίνησης, ροής, μορφής και λειτουργίας, στοχεύουμε στην αποσαφήνιση των σημαντικότερων παραμέτρων που συμμετέχουν στον σχεδιασμό και καθιστούν την ουσία της δουλειάς, σε άμεσο διάλογο με τον πελάτη.

 

Συνέντευξη στο greekarchitects.gr

*η συνέντευξη έγινε από τον Αλέξιο Βανδώρο, αρχιτέκτονα, αρχισυντάκτη του e-περιοδικού GreekArchitects.gr

 

ΑΛΕΞΙΟΣ ΒΑΝΔΩΡΟΣ: Μπορείτε να περιγράψετε τους λόγους οι οποίοι συνέβαλλαν στην απόφασή σας να ασχοληθείτε με την αρχιτεκτονική;
 
Johan Fritzell: Είναι κάτι το οποίο προέκυψε πολύ φυσικά, σαν να μην υπήρχε άλλη πιθανή ειδικότητα με την οποία θα μπορούσα να ασχοληθώ. Πάντα ενδιαφερόμουν για τη σύλληψη του χτισμένου περιβάλλοντος, τη δράση της δημιουργίας. Όλες οι υπόλοιπες διαστάσεις που προκύπτουν από το επάγγελμα και την αρχιτεκτονική γενικότερα, έγιναν κατανοητές για μένα μόνο κατά τη διάρκεια των σπουδών μου. 

Α.Β.: Πως θα περιγράφατε τη «μόρφωσή» σας; Ποια είναι η άποψή σας για την εκπαίδευση των αρχιτεκτόνων στην Ευρώπη σήμερα;

J.F.: Με κάθε καινούργιο project, προσπαθούμε πάντα να έχουμε μία πολύπλευρη και όχι γραμμική προσέγγιση, αξιολογώντας κάθε πτυχή των παραμέτρων. Φυσικά, ξεκινάμε από το ευρύτερο περιβάλλον του έργου (χτισμένο, πολιτισμικό, οικονομικό, προγραμματικό, κλιματικό…), στο οποίο προσθέτουμε επιπλέον στοιχεία με την χρήση παραγωγικών εργαλείων (μέσω ελέγχου, μακετών, σχεδίων και διαγραμμάτων). Από ένα σημείο ή μια προγραμματική ανάλυση προσπαθούμε να εξάγουμε ένα βασικό χαρακτηριστικό, αρκετά δυνατό ώστε να οδηγήσει όλο το υπόλοιπο project. Για μας το πιο σημαντικό είναι να δημιουργήσουμε ένα λογικό περιβάλλον, ή προσέγγιση, μέσω του οποίου το έργο μπορεί να αναπτυχθεί.  
Αυτό μας οδηγεί στο δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας. Μέσω της εκπαίδευσής μου (Architectural Association London, Royal Institute of technology Stockholm),  κατάφερα να συνειδητοποιήσω ότι τα θεμέλια για ένα επιτυχημένο project βρίσκονται στον τρόπο προσέγγισής του. Το να θέτεις ένα λογικό περιεχόμενο οδηγεί σε καλύτερο διάλογο με τον πελάτη σε αντίθεση με το να επινοείς μια ιδέα η οποία άλλοτε είναι αρεστή και άλλοτε όχι. Με τον τρόπο αυτό επίσης αφαιρούνται ή απλοποιούνται κάποια μέρη της σχεδιαστικής διαδικασίας καθώς οι περισσότερες αποφάσεις απορρέουν από αυτό. Για αυτόν τον λόγο πιστεύω ότι η αρχιτεκτονική εκπαίδευση θα έπρεπε να στοχεύει στο να προσφέρει μία βαθιά γνώση  πολλών διαφορετικών παραγωγικών προσεγγίσεων, τρόπων κατανόησης της αρχιτεκτονικής σε συσχετισμό με κριτική σκέψη, ούτως ώστε να σχηματίζει ο καθένας τον δικό του τρόπο δουλειάς. 
Όσον αφορά στο ερώτημα των τεχνολογιών, των υλικών, των λεπτών διαδικασιών, θεωρώ ότι αυτά τα μαθαίνει κανείς καλύτερα στην πράξη, στο γραφείο. Η γαλλική αρχιτεκτονική εκπαίδευση έχει αποκτήσει τώρα μία μέθοδο ανάλογη με το τρίτο μέρος του βρετανικού RIBA, όπου ένας χρόνος δουλειάς πάνω σε καθορισμένο project είναι απαραίτητος για την απόκτηση του διπλώματος. 

Α.Β.: Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για έναν νέο αρχιτέκτονα να εξασκήσει την αρχιτεκτονική σήμερα; Πως ξεκινήσατε τη δική σας καριέρα και πότε δημιουργήσατε το γραφείο ‘f+f architects’;

J.F.: Πιστεύω ότι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι νέοι, κυρίως στην Γαλλία, είναι αυτή του «catch 22»: για να κάνεις κάτι, πρέπει να το έχεις ήδη κάνει μία φορά. Οι περισσότεροι πελάτες, ειδικά σε περιπτώσεις δημόσιων κτιρίων και κατοικιών που αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο κομμάτι της αγοράς για τους αρχιτέκτονες στην Γαλλία, θα εμπιστευτούν μόνο εκείνους οι οποίοι έχουν ασχοληθεί με κάποιο αντίστοιχο θέμα, που έχουν δηλαδή τουλάχιστον ένα χτισμένο έργο για τον ίδιο τύπο κτιρίου. Η διαδικασία στη Γαλλία για τα δημόσια κτίρια βασίζεται σε περιορισμένους διαγωνισμούς (μεταξύ μιας λίστας 3 και 6 ονομάτων για την αρχική φάση του διαγωνισμού), γεγονός που περιορίζει τις δυνατότητες συμμετοχής για νέους αρχιτέκτονες. Στη δική μας περίπτωση, είμαστε ακόμη υποχρεωμένοι να συνεργαστούμε με κάποιους περισσότερο αναγνωρισμένους αρχιτέκτονες για να έχουμε την δυνατότητα να συμμετάσχουμε.
Έτσι, η πρόκληση για τους νέους εξασκούμενους είναι να δημιουργήσουν νέες ευκαιρίες. Εμείς, προσπαθήσαμε μέσω ανοιχτών διεθνών διαγωνισμών και διαφόρων εσωτερικών projects για ιδιώτες και ιδρύματα. 
Έχοντας δουλέψει σε διάφορα γνωστά Παριζιάνικα γραφεία, και 2 χρόνια ως ελεύθερος επαγγελματίας αρχιτέκτονας, το να ιδρύσουμε την ομάδα f+f architects με τον Aurélie Fechter το 2006 προέκυψε φυσικά αφού μας είχε ανατεθεί μία αστική μελέτη για μία έκταση 7ha στο κέντρο των Σκοπίων, στη F.Y.R.O.M., για διεθνείς επενδυτές. Προηγουμένως όμως από αυτό, είχαμε δουλέψει μαζί σε αρκετούς ανοιχτούς διεθνείς διαγωνισμούς και σε εσωτερικές διακοσμήσεις.

Α.Β.: Αισθάνεστε περιορισμένοι από κάποιο σύστημα ή θεωρία αναφορών;
Ανάμεσα στην αστική γλώσσα ενάντια στη σύγχρονη πόλη και την πραγματικότητα της σύγχρονης πόλης ενάντια στη θεωρητική ή ιδανική πόλη. Το παράδειγμα ανάπτυξης της Νέας Πόλης Songdo.

J.F.: Για μας, οι περιορισμοί ενός κινήματος ή μιας θεωρίας αναφορών βρίσκονται κυρίως στις προσδοκίες του πελάτη, και των δημόσιων αποτιμητών (τοπικές αρχές, αστικοί κανονισμοί, γείτονες…), άρα εκ των πραγμάτων, οι αναφορές σε γνωστά μοντέλα είναι καθησυχαστικές. Το αντιμετωπίσαμε αυτό κυρίως στη μελέτη μας για τα Σκόπια, όπου ο πελάτης ζητούσε ένα θέμα γύρω από τον Μέγα Αλέξανδρο και την Αλεξάνδρεια. Αντίθετα εμείς αναζητούσαμε μία πρόταση για την Macedonian Korzo, έναν παραδοσιακό πεζόδρομο με καθίσματα και κιόσκια που συχνά τοποθετούνται κατά μήκος των κεντρικών αξόνων. Από εκεί και πέρα, θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε ένα ολοκληρωμένο σχήμα πεζοδρόμου μικτών χρήσεων, με όλα τα κυκλοφοριακά προβλήματα και τα προβλήματα στάθμευσης να λύνονται υπογείως, λαμβάνοντας υπόψη τις αρχές της βιωσιμότητας και εισάγοντας μια νέα θεώρηση για την FYROM, όπως μια μίξη δημόσιας/ιδιωτικής χρηματοδοτούμενης κοινωνικής κατοίκησης. Πιστεύω ότι αυτό το εναρκτήριο σημείο, το οποίο παρεμπιπτόντως ενδιέφερε περισσότερο τους πελάτες και τις τοπικές αρχές από ότι ένα ιπποδάμειο σχέδιο, επέτρεψε μία εξέλιξη στο project προς κάτι περισσότερο ιδανικευμένο.

Α.Β.: Πως θα ιεραρχούσατε τις προτεραιότητες ή τις αρχές στη δουλειά σας;

J.F.: Πιστεύω ότι σε αυτό το επάγγελμα, το στοιχείο της ευχαρίστησης είναι εξαιρετικά σημαντικό. Προκειμένου να αποδώσουμε την απαραίτητη ενέργεια για να ανταπεξέλθουμε ακόμη και στο μικρότερο έργο, για μας είναι βασικό το ότι πιστεύουμε στην κεντρική ιδέα και στο σχέδιο. Στην αρχική φάση με τον πελάτη, συνήθως προτείνουμε δύο εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις για το project, προκειμένου να συμπεριλάβουμε τον πελάτη εξαρχής στη σχεδιαστική φάση. Από εκεί και πέρα είναι πιο εύκολο να αναπτύξουμε ένα σχήμα το οποίο μας οδηγεί και μας βοηθάει να προσδιορίσουμε τις προσδοκίες του πελάτη.
Όταν προχωράμε στο project αυτό καθ’ εαυτό, προσπαθούμε να ιεραρχήσουμε τις σχεδιαστικές παραμέτρους όσο γίνεται πιο σύντομα με σκοπό να διατηρήσουμε τα περισσότερα στοιχεία της δουλειάς, αλλά συνήθως ακολουθούμε μία προσέγγιση από μέσα προς τα έξω σαν να είναι η λειτουργία και οι εσωτερικοί χώροι τα πρώτα που λαμβάνουμε υπόψη στο σχεδιασμό. Αυτή η εστίαση βαθμιαία μεταβάλλεται σε σχέση με το εξωτερικό, το περιεχόμενο, το κέλυφος του κτιρίου….

Α.Β.: Πραγματική παραγωγή vs εμπειρικός σχεδιασμός ή έρευνα.
Ανταπόκριση μέσα από  το δοθέν πλαισίο (με τον όρο πλαίσιο εννοούνται φυσικά, χρονικά και πολιτιστικά στοιχεία)  vs δημιουργία ενός νέου πλαίσιου.
Που θα τοποθετούσατε την αρχιτεκτονική σας και πως σχετίζεστε με αυτούς τους δύο πόλους;

J.F.: Για εμάς, η έννοια της έρευνας είναι κεντρικό στοιχείο στη δουλειά μας, αλλά συνοδεύεται πάντοτε από πραγματική παραγωγικότητα στη σκέψη. Δεν μας ενδιαφέρουν οι ουτοπίες, εκτός και αν είναι πραγματοποιήσιμες. Όλα τα σχέδια των κτιρίων μας  προέρχονται από ένα γενικό πλαίσιο, συνήθως σε αναφορά με τα θέματα που σχετίζονται με αυτό το πλαίσιο. Αυτό, ωστόσο, δεν αποτρέπει μία αλλαγή του χειρισμού κατά τη διαδικασία παραγωγής ενός καινούργιου πλαισίου.

Α.Β.: Θα χαρακτηρίζατε την αρχιτεκτονική σας αναγνωρίσιμη; Πιστεύετε ότι η αρχιτεκτονική θα έπρεπε να είναι αναγνωρίσιμη;

J.F.: Αν με τον όρο αναγνωρίσιμη, εννοείτε να συνεισφέρει σε μία ενιαία ταυτότητα της παγκόσμιας παραγωγής, είναι προφανώς και αναπόφευκτα κάτι το οποίο ήδη συμβαίνει.  Αλλά καθώς προσπαθούμε να αποφύγουμε όλους τους προϊδεασμούς πριν από κάθε project, χρησιμοποιώντας ποικίλους τρόπους προσέγγισης χωρίς προκαταλήψεις, δεν πιστεύω ότι αυτό αποτελεί σκοπό ή θέληση από εμάς.
Στο ίδιο επίπεδο, η χρήση φορμαλιστικών ή στιλιστικών στοιχείων όπως gimmicks για τη δημιουργία μιας ταυτότητας, σαν τύπο αρχιτεκτονικής μάρκας, είναι κάτι το οποίο πιστεύουμε ότι συχνά είναι ένα αδιέξοδο, μία αρχιτεκτονική του τώρα που επιδίδεται σε κριτική, και είναι κάτι που αποφεύγουμε.
Από την άλλη πλευρά αν αναφέρεστε σε κάθε μακρότητα ανάμεσα στην αρχιτεκτονική και το χτισμένο πλαίσιο, είναι ένα θέμα απέναντι στο οποίο έχουμε μια πιο σχιζοφρενική συμπεριφορά. Ξεκάθαρα το μοναχικό κτίριο, που είναι απομονωμένο από το περιβάλλον του, συχνά δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από όσα μπορεί να λύσει. Αλλά όταν προσπαθείς να προτείνεις εναλλακτικές, αναπόφευκτα διαφοροποιείσαι από το περιεχόμενο. Άλλος τρόπος για να το πετύχεις, είναι να ξεκινήσεις από το περιεχόμενο, έχοντας πάντα κατά νου πως μπορούμε να επανασυνδεθούμε με αυτό, ασχέτως από την απόδοση του project μας.

Α.Β.: Ποια η άποψη σας σχετικά με την κυρίαρχη αυτό-αναφερόμενη ή ναρκισσιστική αρχιτεκτονική η οποία οδηγεί την παγκόσμια αρχιτεκτονική παραγωγή σήμερα;

J.F.: Καταρχήν τίθεται το ερώτημα της σταρ-αρχιτεκτονικής (Nouvel, Zaha, Gehry κλπ.). Για παράδειγμα, στη Γαλλία, για κάθε φιλόδοξο έργο, τα ίδια ονόματα επαναλαμβάνονται στην επιλογή για τους κλειστούς διαγωνισμούς, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ποιότητα ή η συνάφεια των προτάσεών τους σε προηγούμενους διαγωνισμούς/projects. Για τους πελάτες, είναι μάλλον σημαντικότερη η ασφάλεια που νοιώθουν όταν «αγοράζουν» μια συγκεκριμένη «μάρκα». Συνέπεια αυτού, είναι ο διχασμός ανάμεσα σε αυτήν την αρχιτεκτονική και την αρχιτεκτονική της καθημερινότητας, μαζί με μία αργή ανανέωση και μία παντελή έλλειψη προσαρμοστικότητας της αρχιτεκτονικής δημιουργίας.
Έπειτα, έχει να κάνει και με τη χρονική περίοδο στην οποία ζούμε. Η οπτικοποίηση και τα 3d λογισμικά έχουν, μέσω της εικόνας και της αρχιτεκτονικής απόδοσης, μεταμορφώσει ολοκληρωτικά τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνεί η αρχιτεκτονική. Είναι επίσης αυτό που θα ονόμαζα “internet disease ”, όπου η πολυτέλεια της υπεραφθονίας των πληροφοριών έχει προκαλέσει μια κατάσταση αηδίας όπου κάθε τι πρέπει να κινείται γρήγορα, πολύ γρήγορα. 
Συνέπεια αυτού είναι το ότι η αρχιτεκτονική συρρικνώνεται, ξοδεύεται και εκτιμάται μέσω μιας συλλογής  στιγμιότυπων τα οποία γίνονται αντιληπτά με εξαιρετική ταχύτητα. Όλο αυτό αφήνει πολύ λίγο χώρο στα μη εντυπωσιακά και τα μη αναγνωρίσιμα, απομονώνει κάθε κριτική σκέψη πέραν της απεικόνισης.  
 
Α.Β.: Πιστεύετε ότι υπάρχει μία γέφυρα ανάμεσα στην διανοητική θεωρία του αρχιτεκτονικού ουρμπανισμού και την αντίληψη του δημόσιου χώρου γενικότερα;

J.F.: Σίγουρα εδώ υπάρχει κάποιο χάσμα.  Αυτό είναι φυσιολογικό σήμερα, λόγω του ότι κάθε ειδικευμένη θεωρία είναι κλειστή προς το κοινό. Στην πραγματικότητα όμως, πολλοί λίγοι άνθρωποι εκτός επαγγέλματος ενδιαφέρονται για την αρχιτεκτονική και τον ουρμπανισμό πέρα από τις καλαίσθητες θεωρήσεις. Παρόλα αυτά, κάποια στοιχεία αυτών των θεωριών έχουν αποδοθεί στο κοινό είτε μέσω κτισμένων έργων είτε μέσω εκθέσεων, και πολλοί άνθρωποι ενδιαφέρονται πραγματικά για τέτοιου είδους νεωτερισμούς όταν τους συζητήσουν και τους καταλάβουν.

Α.Β.: Έχτε επισκεφτεί ποτέ την Ελλάδα; Αν ναι, ποια είναι η άποψη σας για το χτισμένο περιβάλλον; Πως θα περιγράφατε την Ελληνική Αρχιτεκτονική σήμερα;

J.F.: Έχω επισκεφτεί την Ελλάδα, αλλά αυτό συνέβη πριν πολλά χρόνια, και έτσι ειλικρινά, δεν μπορώ να σχολιάσω την Ελληνική Αρχιτεκτονική.

Α.Β.: Σας ενημερώνω ότι ο Ελληνικός Κτιριοδομικός Κανονισμός απαγορεύει την κατασκευή ψηλών κτιρίων στις Ελληνικές πόλεις (επιτρέποντας ένα μέγιστος ύψος 27μ). Πιστεύετε ότι οι ουρανοξύστες είναι μία λύση για την επέκταση των πόλεων του 21ου αιώνα και συγκεκριμένα για τις Ελληνικές πόλεις; Πως προτείνετε να χρησιμοποιούνται τέτοιου είδους κατασκευές στις σύγχρονες (μεγα)πόλεις του 21ου αιώνα;

J.F.: Με την αύξηση του πληθυσμού, οι σύγχρονες (μεγα)πόλεις δεν έχουν και πολλές επιλογές επέκτασης. Η συγκέντρωση των λειτουργιών σε ένα σημείο μέσω κατακόρυφης ανάπτυξης θα έλυνε πολλά από τα βασικά θέματα που αυτές οι πόλεις αντιμετωπίζουν, όπως το κυκλοφοριακό και η μόλυνση, καθώς απελευθερώνεται χώρος για περιοχές πρασίνου ή άλλες απαραίτητες δημόσιες λειτουργίες, γεγονός το οποίο καθιστά μια τέτοιου είδους ανάπτυξη αποδεκτή.
Το πρόβλημα, τουλάχιστον στην Ευρώπη, είναι ότι ο πειραματισμός σχετικά με τα ψηλά κτίρια απαντάται κυρίως σε συγκεκριμένες περιοχές, με περιορισμένη προγραμματική ποικιλία, όπως στην Défense κοντά στο Παρίσι, που είναι κυρίως περιοχή γραφείων και εμπορικών δραστηριοτήτων με τα συγκροτήματα των κατοικιών να αποτελούν μειονότητα. 
Πιστεύω ότι για να προχωρήσουμε προς αυτήν την κατεύθυνση, πρέπει να τροποποιηθούν σταδιακά οι κτιριοδομικοί κανονισμοί, προκειμένου να έχουμε μία προοδευτική αποτίμηση για την κατασκευή ψηλών κτιρίων, ενώ ταυτόχρονα να συνεχίζουν να προστατεύονται οι ιστορικές περιοχές, με τον τρόπο που αναπτύχθηκε και η Νέα Υόρκη,  με την οριζοντογραμμή της η οποία εξελισσόταν συνεχώς κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα. Αλλά είναι απολύτως απαραίτητο να συνυπολογίζονται θέματα βιωσιμότητας και οικολογικού τρόπου σκέψης, πολύ περισσότερο από το καθαρό καπιταλιστικό ενδιαφέρον. Ίσως έτσι να πετύχουμε τον ουρμπανισμό του μέλλοντος.

Pixelblock

Πρόταση για την ανακαίνιση δύο κτιρίων κατοικιών και κατασκευή 38 διαμερισμάτων και χώρων εμπορικών δραστηριοτήτων.

Σε συνεργασία με το Atelier Du Pont , Paris
πελάτης: OPHLM  Bobigny, France
έκταση: 3400 τ.μ. – Νέα κατασκευή
κόστος: 1350 €/τ.μ.  (Total 4 580 000 € excl. VAT and underground parking spaces)
σχεδιασμός: 2007

Το συγκεκριμένο project είναι μέρος της ανακαίνισης του Karl Marx city-block στο Bobigny, ένα απομονωμένο περίχωρο του Παρισιού. Το νέο κτίριο των 38 διαμερισμάτων και προσθηκών (εμπορικές δραστηριότητες) είναι τοποθετημένο σε στρατηγικό σημείο έτσι ώστε να καλύπτει την βασικότερη γωνία της περιοχής, και να κινείται προς ένα μοντέλο αστικοποίησης με κλειστά blocks.

Το νέο κτίριο είναι ευθυγραμμισμένο με έναν πεζόδρομο, και θέτει την αρχή της «κατοικιοποίησης» στη σχέση του με το υπάρχον κτίριο, με τους δημόσιους, κοινόχρηστους και ιδιωτικούς κήπους, μια πλατεία και παιδότοπους. Μιας και ο κτιριοδομικός κανονισμός δεν επιτρέπει πλέον κατασκευές στο ίδιο ύψος με τους υπάρχοντες πύργους, το νέο κτίριο έχει διασπαστεί στην γωνία ούτως ώστε να μιμηθεί το προφίλ των πύργων και να προσφέρει θέα στα υπάρχοντα κτίρια.

Επιπλέον, για να μοιάζουν αόρατες οι σκάλες, να ενοποιηθούν οι κατασκευές και να διατηρηθεί μία αστική συγκεντρωτική ταυτότητα, οι όψεις του νέου κτιρίου διαμορφώνονται με πίξελ, χρησιμοποιώντας χρωματισμένα μεταλλικά στοιχεία εναλλασσόμενων αντανακλάσεων και παράθυρα διαφορετικού μεγέθους και σε διάφορα ύψη. Ο υπάρχον πύργος διαμορφώνεται με πιο απλά στοιχεία, με νέους εξωτερικούς χώρους και βεράντες, διπλά διαμερίσματα στα ρετιρέ και χώρους δραστηριοτήτων και τεχνών στο ισόγειο και στον πρώτο όροφο. Όλα τα διαμερίσματα στο νέο κτίριο έχουν το καθιστικό στην χτισμένη γωνία έτσι ώστε να έχουν θέα προς πολλές διευθύνσεις.

 

Αστική Μάσκα

Ένα κτίριο διαμερισμάτων στην Λίμα στο οποίο μία κάθετη ενοποιητική ξύλινη κατασκευή λειτουργεί ως σκέπαστρο και προστατευτικό περίβλημα για το πλήρως στιλβωμένο κέλυφος και για τα διαμερίσματα πίσω από αυτό.

πελάτης: Arquia SA , Lima , Peru
έκταση: 4 700 τ.μ.
κόστος:  σύνολο 7.050.000 €  excl. VAT
σχεδιασμός:  2007

Το project αυτό των 28 διαμερισμάτων τύπου loft βρίσκεται στην περιφέρεια San Isidro, στη Lima, κοντά στο  Huaca Huallamarca , έναν παλιό βωμό των Ίνκας.
Προκειμένου να καλυφθούν οι πολύπλευρες ανάγκες  του μοντέρνου τρόπου ζωής, π.χ. η μέγιστη διαφάνεια διασφαλίζοντας ταυτόχρονα την ιδιωτικότητα, το κατά μεγάλο μέρος γυάλινο κέλυφος καλύπτεται με κάθετα ξύλινα δοκάρια, τοποθετημένα σε ακανόνιστες αποστάσεις μεταξύ τους: τα δοκάρια αυτά λειτουργούν ως δομικά στοιχεία, σκίαστρα, ηχοφράγματα και προστατεύουν από πλευρική ορατότητα, ενώ διασφαλίζουν πλήρη θέα από το εσωτερικό.
Τα μεταβαλλόμενα προφίλ αυτών των δοκαριών, δίνουν στο κτίριο μία ξεκάθαρη μαζικότητα, αλλάζοντας μορφή ανάλογα με την οπτική γωνία. Τονισμένο με διαγώνια δομικά λεπτά ξύλα, έρχεται σε αντίθεση με την διαφάνεια και την ανοιχτή δομή των διαμερισμάτων: διαφάνεια που διατηρεί την ιδιωτικότητα.

Προκειμένου κάθε διαμέρισμα να έχει θέα προς τον βωμό, τα σπίτια είναι διαταγμένα σαν αγωγοί και διαχωρίζονται σε χώρους καθημερινής χρήσης και υπνοδωμάτια, με όλα τα καθιστικά να βλέπουν προς αυτόν. Για να διασφαλιστεί η θέα, ο φωτισμός και κυρίως για να αντισταθμιστεί η δυναμική της περιοχής, ένα διαμέρισμα είναι χωροθετημένο πιο πίσω από τα υπόλοιπα και μοιάζει να έχει «τυλιχτεί» από την σκάλα, ενώ ένα άλλο έχει αναδιπλωθεί σε διπλό διαμέρισμα με το καθιστικό και την κρεβατοκάμαρα να έχουν και τα δύο θέα στον βωμό.

 Ένας κάθετος κήπος τοποθετημένος στην εσωτερική αυλή λειτουργεί ως πράσινος πνεύμονας για το κτίριο ενώ αποτελεί και ένα ιδιαίτερο γραφικό τοπίο για τα υπνοδωμάτια των διαμερισμάτων των τύπων A και D, καθώς και για την είσοδο.

Boxed living

Μετατροπή ενός κτιρίου γραφείων σε 4 διαμερίσματα και καταστήματα λιανικού εμπορίου.

πελάτης: private
έκταση: 750 τ.μ.
κόστος: total 1 100 000 €  excl. VAT
σχεδιασμός 2007

 

Για αυτήν την μετατροπή ενός παλιού κτιρίου γραφείων σε διαμερίσματα, το βάθος της πλάκας του πατώματος (12x25m), μας οδήγησε σε μια λύση όπου όλες οι απαραίτητες τεχνικές χρήσεις τοποθετήθηκαν κεντρικά στα όρια της κάτοψης, ενώ τα δωμάτια οργανώθηκαν γύρω από αυτές. 
Αυτοί οι χώροι υλοποιήθηκαν από ένα κουτί, επενδυμένο με καπλαμά από αμερικάνικη καρυδιά, το οποίο τοποθετείται στην κεντρική είσοδο, γύρω από την οποία οργανώνονται τα υπνοδωμάτια και το μπάνιο. Η κεντρική είσοδος ανοίγεται προς το καθιστικό μέσω ενός μεγάλου πλαισίου από λεπτό γυαλί, το οποίο επιτρέπει στο φυσικό φως να διεισδύσει στην καρδιά των διαμερισμάτων. Οι όγκοι και οι γεωμετρίες έχουν αποδοθεί μέσω της χρήσης υλικών (ξύλο, μέταλλο, τσιμέντο) σε μία περιορισμένη χρωματική παλέτα. Αυτοί οι φυσικοί τόνοι, που διαφοροποιούνται με την χρήση χρωματιστού φωτισμού, αποδίδουν μία υψηλή αισθητική στα έπιπλα των γύρω δωματίων.

 

Επέκταση και ανακατασκευή υπάρχοντος αθλητικού κέντρου

Μία μεγάλη οροφή ενοποιεί και δομεί τα διαφορετικά προγραμματικά στοιχεία ενώ εξασφαλίζει τον κλιματικό έλεγχο των αθλητικών υπηρεσιών. 

Σε συνεργασία με τους KOZ architectes
πελάτης: city of La Baule Escoublac
έκταση: 5200 τ.μ.
κόστος: 1250 €/ τ.μ.  (total 6.500.000 €  excl. VAT)
σχεδιασμός: 2007

Για τη συγκεκριμένη επέκταση και αναδόμηση αυτού του κέντρου αθλητικών υπηρεσιών στην Baule της Γαλλικής δυτικής ακτής, ξεκινήσαμε από την υπάρχουσα κεκλιμένη στέγη και τη δομή της αίθουσας του γυμναστηρίου η οποία διατηρήθηκε.
Μία εκτεταμένη, ξύλινη υπενδεδυμένη οροφή, ενοποιεί τα διαφορετικά στοιχεία του προγράμματος (μπάσκετ, γυμναστική, χώρος εκδηλώσεων, θέατρο, τοξοβολία) ενώ “σηκώνει” την υπάρχουσα κατασκευή. Μία επιμήκης γυάλινη διάβαση πεζών με πλάτος που εναλλάσσεται, δίνει πρόσβαση στην κεντρική αίθουσα και στα αποδυτήρια, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί και χώρο για περιστασιακές εκδηλώσεις.

Ο κλιματικός έλεγχος αυτού του διαδρόμου επιτυγχάνεται με το μεγάλων διαστάσεων στέγαστρο της οροφής, που δημιουργεί σκιά κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ενώ ταυτόχρονα επιτρέπει στο φως του ήλιου να θερμαίνει την αίθουσα εκδηλώσεων τον χειμώνα.
Κυκλικά lightshafts επιτρέπουν στο φυσικό φως να διεισδύσει σε όλους τους χώρους, ενώ ταυτόχρονα εξασφαλίζουν και φυσικό αερισμό σε αυτούς.

Origami

Χρησιμοποιώντας μία αναλογία του origami, της γιαπωνέζικης τέχνης τυλίγματος χαρτιών, μία επιφάνεια αναδιπλώνεται ώστε να γίνει πάτωμα, οροφή, τοίχος, έπιπλο και συνθέτει τον χώρο σε αυτό το showroom

πελάτης: TF1 SA, France
έκταση: 200 τ.μ.
κόστος: 1400 € / m2 (280 000 € excl. VAT)
σχεδιασμός: 2006

Αυτό το showroom για ένα από τα κυριότερα τηλεοπτικά κανάλια στην Γαλλία χρησιμοποιείται για να ενημερώσει το προσωπικό και τους πελάτες για τα νέα προγράμματα και τις τεχνολογίες πληροφόρησης, ενώ δουλεύει επίσης περιστασιακά σαν χώρος συνεντεύξεων και σύντομων ντοκιμαντέρ.

Τα αντικείμενα που παρουσιάζονται ποικίλουν από τηλεοράσεις, κινητά τηλέφωνα και ipods, μέχρι video-games και ψηφιακά είδη. Τοποθετημένο στον πύργο γραφείων τους στην Boulogne, κοντά στο Παρίσι, η κεντρική ιδέα ήταν να αναπτυχθεί ένα διαστημικό concept που διαφοροποιείται ξεκάθαρα από την κατασκευαστική και χωρική διάταξη του υπάρχοντος πύργου.

Αναλογικά με το origami, την γιαπωνέζικη τέχνη τυλίγματος του χαρτιού, όλα τα απαραίτητα στοιχεία και οι πληροφορίες είναι χαρτογραφημένα και διπλωμένα. Συνυπολογίζοντας τους οπτικούς άξονες και τις προγραμματισμένες συνδέσεις, αυτή η αναδιπλούμενη επιφάνεια γίνεται πάτωμα, οροφή, τοίχος, έπιπλο, οθόνη προβολής, οριοθετώντας τους χώρους (showroom, εργαστήριο και δωμάτιο προσωπικού), και προσδιορίζοντας τις περιοχές και τις «στάσεις» για την παρουσίαση διαφόρων θεμάτων και ομάδων εξοπλισμού και τεχνολογιών.
Αυτή η δυναμική δομή περιλαμβάνει αποθηκευτικούς χώρους και όλα τα απαραίτητα τεχνικά στοιχεία και συνδέσεις. Σαν υλικό χρησιμοποιήθηκαν σανίδες λευκού λακαρισμένου MDF στηριγμένες πάνω σε ατσάλινα δικτυώματα. Όλα τα στοιχεία έχουν δημιουργηθεί μέσω υπολογιστή ο οποίος ρύθμισε το κόψιμο σε ακρίβεια χιλιοστού. Η χρήση διάφορων χρωματιστών φωτιστικών αλλάζει το ύφος του χώρου ανάλογα με την περίσταση.

 

F+F architectes  •  E-mail : contact@fplusf.fr  • http://www.fplusf.fr

projects

2008 
 TRADE_interior  Trade Council of the Swedish Embassy,  Paris   200 sqm  under construction
 Studio_interior  studio-flat appartment, furniture, Paris  30 sqm unde¬r construction
 ABTB_interior  appartment, Paris  212 sqm completed
 GRG_housing  25 row houses , Garges France  3000 sqm  with atelier phileas
 Play_education  primary school, Rouen France  4500 sqm vvwith atelier phileas
 
 
2007 
 Urban mask_housing 28 loft style appartments, Lima Peru   4700 sqm
 Pixelblock_housing 38 appartments+refurbishing of  existing blocks, Bobigny France  3400 sqm with ADP Architectes
 Climate roof_sports extension of the sports facility of la Baule France  5200 sqm with KOZ Architectes
 Suspended pod_health extension of A. Paré hospital,  Boulogne France  2175 sqm  with BP architectes
 MUX_housing construction of 40 appartments , Meaux France  3500 sqm  with ADP Architectes
 hollow tektite_interior conference room for the editorial board, TF1 TV, Boulogne France 250 sqm  under study
 info_interior tv-guests waiting area and lounge,  TF1 TV, Boulogne France  90 sqm completed
 Europan 9_urbanism Sion, Switzerland  24 hA preselected project
 
 
2006 
 Origami_interior  showroow for TV channel TF1,  Boulogne France 200 sqm completed
 Floating Box_housing tranformation of an old grainstorage into guesthouse  180 sqm    under construction
 Asplund_culture competition for the extension of Stockholm City Library, Sweden   23 000 sqm 
 Alex_urbanism proposal for urban mix use development, Skopje FYROM   7 hA
 boxed living_housing   transformation of an office building into 4 flats and retail space 750 sqm completed
 kulturhuset kanten_culture geomuseum, cinema and café at Fakse quarry , Danemark  4200 sqm
 Deno_ interior  appartment ,Levallois, France  180 sqm  completed
 

projects by a. fechter and j. fritzell prior to 2006
2005 Boler_culture  competition for Boler Church, Oslo Norway   4000 sqm 
2004 Appartment F_appartment , furniture,  Strasbourg   265 sqm completed
2004 Appartment L_interior  transformation of a garage into a loft, Paris  212 sqm completed design
2003 Slice House_housing  competition and exhibition for small mobile architecture

 Ημ. Πρ. δημοσίευσης στο gra : 2008-10-10