klmf architects

Πιστεύοντας στην αστείρευτη δύναμη των νέων ανθρώπων οι klmf είναι σήμερα μια δυνατή ομάδα έτοιμη να αντιμετωπίσει κάθε αρχιτεκτονική πρόκληση. 
Οι klmf προσβλέπουν σε εξειδικευμένες διεθνείς συνεργασίες.
Από το Μάρτιο του 2004 οι klmf architects είναι μέλος της ΕΑΑ. (European Architects’ Alliance).
H συμμαχία αποτελείται από 13 γραφεία μέλη και βασίζεται στην αρχή της αλληλεγγύης στην συνεργασία μεταξύ των μελών της , συνδυάζοντας τη διεθνή εμπειρία με την τοπική γνώση και εξειδίκευση.
Είναι ιδρυτικά μέλη του Athens 9 , μιας προσπάθειας 9 αρχιτεκτονικών γραφείων που προτείνουν και θέτουν κάποια νέα θέματα και οπτικές για την πόλη της Αθήνας.


Ακολουθούν:

-Συνέντευξη στο greekarchitects.gr

-Παρουσίαση έργου

Συνέντευξη
Οι ερωτήσεις έγιναν από τον αρχιτέκτονα Βασίλη Μιστριώτη

Ερ. Παρατηρώντας τα έργα σας , διακρίνει κανείς στον σχεδιασμό τους μια  πολυδιάστατη προσέγγιση του εκάστοτε αντικειμένου και ταυτόχρονα πολλά σταθερά σημεία αναφοράς. Υπάρχει συνήθως κάποιος κανόνας με βάση των οποίο αντιμετωπίζετε τις συγκεκριμένες ανάγκες μιας μελέτης  ή κάθε μελέτη δίνει το έναυσμα για νέους πειραματισμούς.

Απ.  Νομίζω ότι ισχύουν και τα δύο. Σε κάθε έργο θέλουμε να ανακαλύπτουμε κάτι νέο να δοκιμάζουμε τουλάχιστον κάτι διαφορετικό από αυτά που έχουμε κάνει και έχουμε δει. Αυτό δε φαίνεται δύσκολο καθώς είμαστε νέοι, αλλά εμείς επιδιώκουμε να κάνουμε τολμηρές προτάσεις τόσο ως προς τη σύλληψή τους όσο και προς την κατασκευή τους. Ο κάθε νέος πειραματισμός έχει ισχυρό αντίκτυπο στο γραφείο καθώς καλούμαστε να διοχετεύσουμε μεγάλη ενέργεια για να υλοποιήσουμε αυτή την πρόταση. Όμως υπάρχουν πάντα περιορισμοί που ευχαρίστως θέτουμε εμείς ή το ίδιο το οικόπεδο ή ακόμα και οι πελάτες. Οι περιορισμοί δεν είναι κάτι σίγουρα αρνητικό ίσως πάλι να είναι θετικό καθώς χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια για να κάνεις κάτι με αξία μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Τα σταθερά σημεία αναφοράς που εντοπίζετε μας χαροποιούν μας δίνουν την πεποίθηση ότι έχουμε σταθερές αξίες και ότι αυτά που δημιουργούμε δεν είναι μια συρραφή εικόνων από περιοδικά αρχιτεκτονικής. Το να έχεις το δικό σου στίγμα σε μια εποχή που το φωτογραφίσημο προϊόν έχει μεγαλύτερη αξία από το πραγματικό είναι κάτι πολύ δύσκολο. Ακόμα περισσότερο αν αυτό το στίγμα δεν αφορά μανιέρες ή στυλ αλλά συγκεκριμένες αρχιτεκτονικές αξίες όπως η ένταξη ενός κτιρίου σε ένα οικόπεδο και η σχέση του με τον περιβάλλων χώρο, όπως η λειτουργική ευρυθμία , όπως το παιχνίδι του φωτός και των υλικών.

Ερ. Η δυνατότητα ελεύθερου σχεδιασμού και  πειραματισμών σε μια μελέτη στο αστικό τοπίο της πρωτεύουσας και γενικότερα των μεγάλων πόλεων, επιτρέπει στον αρχιτέκτονα να καθορίσει σε μεγάλο ποσοστό το αποτέλεσμα στην σύνθεση του έργου.
Αντίθετα, στην περιφέρεια και ειδικότερα σε παραδοσιακούς οικισμούς, ο αρχιτέκτονας , χωρίς να του δίνεται κατ’ουσίαν η ευκαιρία ελεύθερης δημιουργίας , αρκείται υποχρεωτικά τις περισσότερες φορές στην λύση μιας λειτουργικής κάτοψης, η οποία δανείζεται το κέλυφος που υποδεικνύει η περιοχή.
Νομίζετε ότι υπάρχει ίσως η δυνατότητα για τον  αρχιτέκτονα να εντοπίσει και να διαπραγματευτεί νέες σχεδιαστικές τακτικές σε κάποιο «στενό οικιστικό περιβάλλον» με προσδιορισμένες αρχές στον σχεδιασμό, χωρίς να αλλοιώσει με την ένταξη του κτιρίου του το συγκεκριμένο χαρακτήρα του τόπου-χώρου.

Απ.  Σίγουρα υπάρχει περιθώριο για να δημιουργήσεις αρχιτεκτονική όσους περιορισμούς και να έχεις. Όπως μας αρέσει να λέμε στους πελάτες μας η αρχιτεκτονική δεν έχει αδιέξοδα και ύστερα έχει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον και μεγαλύτερη πρόκληση το να κάνεις αρχιτεκτονική σε ένα περιβάλλον με δομημένη μορφή και αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος παρά σε μια άναρχη πολεοδομική εικόνα που ο καθένας κάνει ότι θέλει. Μια τέτοια προσπάθεια έχουμε διερευνήσει σε μια εξοχική κατοικία που κάνουμε τώρα στην Άνδρο και που οι παραδοσιακοί αρχιτεκτονικά αυστηροί οικοδομικοί κανονισμοί επαναπροσδιορίζονται μεταλλάσσονται και αναδιατυπώνονται σε μια σύγχρονη κατοικία.

Ερ. Αναφέρετε στο site σας και πιο συγκεκριμένα στο ένθετο «φιλοσοφία» , τη φράση «ΕΝΕΡΓΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ».
Θα ήθελα να μας περιγράψετε αυτό τον διάλογο και τα όρια που μπορεί έχει σε μια σχέση της οποίας ένας βασικός παράγοντας (…ίσως και ο βασικότερος) είναι η οικονομική συναλλαγή.

Απ.  Η οικονομική συναλλαγή ήταν πάντα σε δεύτερο ρόλο για μας. Αυτό που προέχει είναι να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του πελάτη και με τη συμμετοχή του να παραχθεί ένα κτίριο, που παρότι δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να το φανταστεί ο ίδιος, να του ταιριάζει απόλυτα. Μας αρέσει να αιφνιδιάζουμε τον πελάτη και να του κεντρίζουμε την περιέργεια με τις προτάσεις μας. Μερικές φορές είναι αναγκαία η εκπαίδευσή του καθώς οι εικόνες του τι είναι ωραίο που έρχονται από lifestyle περιοδικά δεν μας αφορούν. Όμως ζητάμε και επιδιώκουμε τη συμμετοχή του πελάτη για να βάλει και την προσωπική του σφραγίδα. Η δημιουργία είναι πολύ γοητευτική και πολλοί άνθρωποι έρχονται κοντά της μόνο κατά το χτίσιμο του σπιτιού τους. Το κτίριο δεν είναι ένα προϊόν, το σπίτι για παράδειγμα μπορεί να αλλάξει τη ζωή των ανθρώπων που θα το κατοικήσουνε και έτσι όσο πιο πολύ το θεωρήσουνε και δικό τους δημιούργημα τόσο πιο καλά θα αισθάνονται μέσα σε αυτό. Αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο να γίνει ειδικά στην Ελλάδα δηλαδή του να βρεθεί το όριο για τις παρεμβάσεις του πελάτη. Αυτές πρέπει πάντα να φιλτράρονται μέσα από τον αρχιτέκτονα και να μην υπάρχει ο κανόνας του εγώ πληρώνω, δικό μου είναι το σπίτι θα το κάνω όπως θέλω.

Ερ. Υπάρχει σήμερα εθνική  αρχιτεκτονική ή έχουμε πια αποδεχτεί σιωπηρά μια παγκόσμια σχεδιαστική φόρμουλα που απλώς και μόνο αρκείται σε ιστορικές αναφορές.

Απ. Εθνική αρχιτεκτονική δεν νομίζω ότι υπήρχε ποτέ. Υπήρχαν αρχιτεκτονικά στυλ που επηρέασαν κάποια εποχή, κάποιες περιοχές και υπήρχαν συγκεκριμένοι λειτουργικοί και περιβαντολογικοί λόγοι που ορισμένες περιοχές έχουν την ίδια αρχιτεκτονική έκφραση. Αυτό πιστεύω ότι είναι και μια ομορφιά της Ελλάδος, ότι πουθενά δηλαδή δεν επικράτησε μια αρχιτεκτονική έκφραση. Όμως σίγουρα δεν απορρίπτω την ιδέα μιας μεσογειακής αρχιτεκτονικής με κτίρια πιο κλειστά πιο εσωστρεφή και με πιο άμεση σχέση με το τραχύ και πολλές φορές αφιλόξενο τοπίο της Μεσογείου.
Η παγκόσμια σχεδιαστική φόρμουλα που αναφέρετε αυτή τη στιγμή έχει να κάνει με το ποιος θα χρησιμοποιήσει τις δυνατότητες που  προσφέρουν οι υπολογιστές με τον πιο εξεζητημένο τρόπο. Κάτι τέτοιο δεν αφορά την Ελληνική αρχιτεκτονική πραγματικότητα που δεν μπορεί έτσι κι αλλιώς να ακολουθήσει λόγω της έλλειψης τεχνογνωσίας και πόρων. Εμάς μας ενδιαφέρει μια πιο ποιητική προσέγγιση της αρχιτεκτονικής που ανακαλύπτεται στη διάρκεια και μεταλλάσσεται με το χρόνο.

Ερ. Θα ήθελα τέλος να μας σολιάσετε ελεύθερα  κάποιο θέμα  που εσείς θα καθορίσετε κατ’ επιλογή και διότι απασχολεί την αρχιτεκτονική σας/μας γενικότερα.

Απ.  Νομίζουμε ότι μια αιτία για  την έλλειψη καλής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα είναι ότι εκλείπουν πλέον οι συντελεστές της οικοδομής που δουλεύουν  με πάθος για την υλοποίηση ενός έργου. Οι πελάτες είναι εθισμένοι σε μια «δήθεν» αρχιτεκτονική  και αναζητούν παροδικές  μόδες και περισσότερα τετραγωνικά, χωρίς να θέλουν να πάρουν το οποιοδήποτε ρίσκο. Οι μηχανικοί, στατικοί και μηχανολόγοι κρύβουν την απροθυμία τους για οτιδήποτε διαφορετικό λύνοντας τα πάντα μέσα από προγράμματα υπολογιστών. Και τέλος και ίσως πιο σημαντικό οι τεχνίτες, οι συνδημιουργοί της αρχιτεκτονικής έχουν χάσει το μεράκι , γνωρίζουν μόνο τα βασικά και αρνούνται επίμονα να γνωρίσουν το καινούριο. Έχουν σταματήσει να είναι περήφανοι για την τέχνη τους και τη δημιουργία τους.

οι απαντήσεις δόθηκαν από τον Κωνσταντίνο Λαμπρινόπουλο εκ μέρους των klmf

Στις επόμενες σελίδες ακολουθούν έργα του γραφείου

Κτίριο Κατοικιών στο Μεταξουργείο

Το κτίριο οργανώνεται κατακόρυφα σε τρια διαφορετικά στρώματα. Κάτω, στο επίπεδο του δρόμου, συνεχίζεται ο αστικός ιστός, με τις υπάρχουσες χρήσεις γης. Στο ανώτερο στρώμα αναπτύσσεται ένας "οικισμός" από διώροφες κατοικίες, όλες με ιδιωτικούς κήπους και ξεχωριστή πρόσβαση στο δώμα. Ανάμεσα στα δύο, ένας πράσινος όγκος με ευέλικτη διαμερισμάτωση, κρύβει πίσω από ένα φυσικό βέλο από αναρριχητικά φυτά, κατοικίες η εργαστήρια ανοικτής κάτοψης. Πρόκειται για μια "αστική έκπληξη", ένας τεχνητός λόφος που στηρίζει τον οικισμό στην κορυφή.

εργοδότης:ΓΕΚ (διαγωνισμός)
εμβαδόν:4700m2
χρονολογία:2006

Συγκρότημα 5 κατοικιών , Ν. Κηφισιά Αθήνα

Πρόκειται για ένα οικιστικό συγκρότημα που περιλαμβάνει 5 κατοικίες. Οι σχέσεις των κατοικιών επιδιώξαμε να προστατεύουν την ανεξάρτησία της καθεμίας. Στις όψεις ο όρος αυτός πρέπει να συνδυαστεί με την σύθεση ενός ενιαίου αρχιτεκτονικού συνόλου, διατηρώντας αντιληπτή την διαφορετικότητα των 5 κατοικιών.

εργοδότης:Οικογένεια Μούτσελου
εμβαδόν:730m2
χρονολογία:04/ 2004

Συγκρότημα 3 κατοικιών , Βριλήσσια Αθήνα

Βασική ιδέα ήταν η εφαρμογή ενός κτιριακού συνόλου που θα μπορούσε να μοιάζει με ένα σπίτι αλλά να είναι διακριτά και τα τρία διαφορετικά. Το οικιστικό σύνολο σχηματίζεται σε ένα περίγραμμα Π γύρω απο ένα αίθριο κήπο. Το αίθριο αναδεικνύεται σε πυρήνα ζωής καθώς είναι κοινό και σε αυτό βρίσκεται και η πισίνα του συγκροτήματος. Κάθε κατοικία σέβεται τις ξεχωριστές απαιτήσεις των ιδιοκτητών της διατηρώντας την κοινή αισθητική του συγκροτήματος.

εργοδότης: Ιδιώτης
εμβαδόν:1085m2
χρονολογία:03/ 2002 - 04/2007