«ΜΟΒ αρχιτέκτονες» Β. Μπασκόζος & Δ. Τσαγκαράκη

Official site : http://www.mobarchitects.gr/

Η ομάδα έχει προταθεί δύο φορές για συμμετοχή στον Ευρωπαϊκό Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό «Βραβεία Mies Van Der Rohe» (2003, 2005).
Στο θεσμό του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής «Βραβεία Αρχιτεκτονικής 2004» τιμήθηκε με Α’ Βραβείο καλλίτερης κατοικίας για τα έτη 1999 - 2004 για το έργο τους «Εξοχική κατοικία στο Πόρτο Ράφτη» και με διάκριση για το έργο τους «Συγκρότημα κτιρίων γραφείων στη Ν.Κηφισιά».

Τα έργα των ΜΟΒ αρχιτεκτόνων παρουσιάζονται συχνά στις εκθέσεις αρχιτεκτονικού έργου, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό όπως η έκθεση μεσογειακής αρχιτεκτονικής στο Montpellier της Γαλλίας το 2000, η έκθεση  “Athens – scape: the 2004 olympics and the metabolism of the city” – florence hall – riba στο Λονδίνο, γ’ μπιενάλε νέων αρχιτεκτόνων 2001, έκθεση βιομηχανικής αρχιτεκτονικής 1997 κ.λ.π.

Επίσης έργα των ΜΟΒ αρχιτεκτόνων έχουν παρουσιαστεί στον τεχνικό και αρχιτεκτονικό τύπο όπως στα ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, ΘΕΜΑΤΑ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΤΕΧΝΩΝ, L’ ARCHITECTURA, VIA ARCHITECTURA, DBZ, ARCHITECTURE MEDITERRANEENE, ABSTRACT, STAVBA κ.λ.π. Καθώς και σε καταλόγους αρχιτεκτονικής.

Ακολουθεί η συνέντευξη που παραχωρήθηκε στο Greek Architects

Ερ:Ποια θεωρείτε ότι είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός σχεδίου των Μοβ αρχιτεκτόνων;

Απ: Τα έργα μας πολλές φορές εμφανίζονται αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους καθώς η πορεία ενός έργου μπορεί να ακολουθήσει αποκλίνοντες δρόμους λεξιλογίων και υφών υλικών, για να εξυπηρετήσει πολύ διαφορετικούς στόχους. Σε όλα όμως τα έργα χρησιμοποιούμε τις ίδιες πρωταρχικές συνθετικές αρχές, την ίδια ομάδα κανόνων και την ίδια μεθοδολογία επίλυσης. Προσπαθούμε το τελικό αποτέλεσμα να είναι μια συνεπής αρχιτεκτονική έκφραση όλων των δεδομένων και των ζητουμένων. Άλλα χαρακτηριστικά της δουλειάς μας είναι ότι χρησιμοποιούμε άφοβα το χρώμα και ότι εμμένουμε στην αρχιτεκτονική λεπτομέρεια, τόσο στην αρχική επίλυση όσο και στην τελική υλοποίηση.

Ερ: Πώς-Πόσο επηρεάζει τις αρχιτεκτονικές σας προτάσεις το περιβάλλον μέσα στο οποίο εντάσσονται τα κτήριά σας;

Απ: Το περιβάλλον στο όποιο πρόκειται να ενταχθεί ένα έργο παίζει καθοριστικό ρόλο στον συνολικό σχεδιασμό. Σε πρώτο επίπεδο εξετάζουμε τους μετρήσιμους παράγοντες του περιβάλλοντος όπως τις κλίσεις, τη βλάστηση, τον προσανατολισμό, την ποιότητα του φωτός, το μικροκλίμα, τα γειτονικά κτίρια, τη θέα, τις πιθανές εστίες όχλησης κ.λ.π. Αφού κατανοήσουμε τις περιβαλλοντικές συνθήκες, ορίζουμε την θέση του κτιρίου και τις πιθανές οπτικές. Σε δεύτερο επίπεδο δρούμε μάλλον «εμπειρικά», «διαισθητικά» θα λέγαμε και εξετάζουμε μη μετρήσιμους παράγοντες.
Πιο συγκεκριμένα:
- πως οι ποιότητες του περιβάλλοντος δημιουργούν συγκεκριμένα αισθητηριακά ερεθίσματα και πως οι δομικές επιφάνειες θα έλθουν να ενταχθούν ή ν’ αντιπαρατεθούν σε ότι ήδη συμβαίνει στην περιοχή.
- ποιες είναι οι ζητούμενες ποιότητες των χώρων, εσωτερικών και εξωτερικών, σε συνάρτηση με το δεδομένο κτιριολογικό πρόγραμμα και πως οι ποιότητες αυτές εξασφαλίζονται στη δεδομένη θέση.
- ποια από τα στοιχεία του περιβάλλοντος θα πρέπει να διαπεράσουν το κέλυφος, σε ποιο βαθμό και ποια όχι.
- πως αλλάζει η ένταση και η ποιότητα του φωτός ανάλογά με τις υφές και τα χρώματα των υλικών.
Σε όλη τη διαδικασία τόσο της σύνθεσης, όσο και η υλοποίησης ενός έργου, ενδιαφερόμαστε ιδιαίτερα για το πώς τα αρχιτεκτονικά στοιχεία στο συγκεκριμένο περιβάλλον, δίνουν την ιδιαιτέρη και επιθυμητή ατμόσφαιρα που κεντρίζει τις αισθήσεις του στατικού ή κινούμενου ανθρώπινου σώματος και φυσικά γίνονται πολλές δοκιμές και συζητήσεις.
 
 
Ερ: Υπάρχει κοινό πεδίο στις επιδιώξεις σας με την παλαιότερη γενιά των Ελλήνων αρχιτεκτόνων ? Και ποια είναι (…αν υπάρχει) η κοινή οπτική με τους σύγχρονους?

Απ: Νομίζουμε ότι και με την παλαιότερη και με την νεότερη γενιά «μαχόμενων» αρχιτεκτόνων βρισκόμαστε όλοι από κοινού, κάτω από την ομπρέλα του Μοντέρνου Κινήματος. Παρατηρούμε ότι όσο διαφορετικές και να είναι οι τυχόν εκφράσεις και οπτικές, τα βασικά εργαλεία του μοντερνισμού ήτοι η αφαίρεση και ο ρασιοναλισμός είναι παρόντα στις περισσότερες δουλειές που δημοσιεύονται.
Το ίδιο ισχύει και για την τεκτονική λογική, για την χρήση του τοπικού ιδιώματος, που ενδιέφερε και ενδιαφέρει παλιότερους και νεώτερους, για τα εκφραστικά μέσα με τα οποία επιτυγχάνεται πιθανόν η λυρική διατύπωση.
Το κοινό πεδίο επιδιώξεων των αρχιτεκτόνων θεωρούμε ότι είναι οι βασικές – πρωταρχικές επιδιώξεις της αρχιτεκτονικής ως τέχνης και τεχνικής: επιλύοντας χωροταξικές και στεγαστικές ανάγκες, να προσφέρει ευχαρίστηση, να δημιουργεί εξαίρετους τόπους και τοπία, να διαβαθμίζει το περιβάλλον, να ευνοεί την άνθηση των δραστηριοτήτων που στεγάζει, να συμβάλλει στην κοινωνική συνοχή.

Ερ: Ελάχιστοι Έλληνες αρχιτέκτονες ξεχωρίζουν με το έργο τους στο παγκόσμιο forum αρχιτεκτονικής. Η ιστορία μας δείχνει ότι πίσω από τους πολύ γνωστούς – «φίρμες» αρχιτέκτονες υπάρχει πάντα κάποιος «φίλος» - χρηματοδότης που τους δίνει το «δικαίωμα» πολλαπλών πειραματισμών.
Ποιες είναι οι σκέψεις σας για τους Έλληνες συναδέλφους που όχι μόνο δεν τους αναθέτουν μελέτες στο εξωτερικό , αλλά τους αγνοούν ακόμα και στην ίδια τη χώρα μας.

Απ: Η συνεπής αρχιτεκτονική έκφραση δεν έχει ως αφετηρία απαραίτητα τις μεγάλες αναθέσεις, ή τις συγκλονιστικές αρχιτεκτονικές χειρονομίες που συνήθως απαιτούν υψηλή εξειδικευμένη επιστημονική κατάρτιση, σοβαρή τεχνική υποστήριξη και ασύλληπτους προϋπολογισμούς για τα ελληνικά δεδομένα. Κατά τη γνώμη μας, στην μικρή αγορά μιας περιφερειακής χώρας όπως η δική μας, οι πειραματισμοί δεν είναι ανέφικτοι αλλά γίνονται μέσα στα όρια της συγκεκριμένης αγοράς και είναι συνήθως χαμηλού προϋπολογισμού. Πειραματισμοί σε μικρά έργα με επιτυχή αποτελέσματα γίνονται σ’ όλο τον κόσμο, τόσο στις λεγόμενες «ανεπτυγμένες χώρες», όσο και στις «υπανάπτυχτες». Σ’ αυτές τις μικρές δουλειές, συχνά υπάρχουν εξαιρετικά ευρήματα που θα μπορούσαν, ή γίνονται «μέθοδος» για μεγαλύτερα έργα με διεθνή απήχηση.
Οι πειραματισμοί δεν είναι μεν εύκολα αποδεκτοί, αλλά είναι δυνατόν να γίνουν στα πλαίσια της επαγγελματικής δραστηριότητας του αρχιτέκτονα. Όσον αφορά τη «χρηματοδότηση» όπως τίθεται στο ερώτημά σας, θα λέγαμε πως δεν είναι πάντα ο κανόνας. Η αφρόκρεμα της παγκόσμιας αρχιτεκτονικής απαρτίζεται από αρχιτέκτονες διαφόρων εθνικοτήτων που διαπρέπουν σε χώρες με ισχυρές οικονομίες και σοβαρή βιομηχανία. Στις χώρες αυτές η επιστημονική έρευνα και η βιομηχανική υποστήριξη οδηγεί σε τεχνολογικές καινοτομίες.
Οι νέοι τρόποι δομής και τα νέα οικοδομικά προϊόντα δοκιμάζονται, βελτιώνονται και καθιερώνονται στην παγκόσμια αγορά μέσω των γνωστών αρχιτεκτόνων. Η διαδικασία αυτή παραγωγής μεγάλων έργων δεν είναι φαινόμενο των ημερών μας. Είναι ιστορικό γεγονός, ότι πάντα στις εύρωστες οικονομίες υπήρχε γόνιμο έδαφος για να ξεπηδήσουν τεχνολογικές καινοτομίες που οδηγούσαν στα «αρχιτεκτονικά θαύματα» της κάθε εποχής. Τώρα όσον αφορά τις αναθέσεις στο εξωτερικό, θεωρούμε ότι σχετίζονται στενά με την καινοτομία που βασίζεται στην τεχνολογία.
Οι αρχιτέκτονες, πράγματι είναι «παραγκωνισμένοι» στη χώρα μας, για όλους τους γνωστούς λόγους. Σ’ αυτούς θα προσθέταμε και έναν ακόμη: Οι συνθήκες της αγοράς οδηγούν ένα μεγάλο μέρος των αρχιτεκτόνων, να έχει ως κύρια επαγγελματική δραστηριότητα την «έκδοση οικοδομικών αδειών», δηλαδή η έκδοση της οικοδομικής άδειας, δεν αποτελεί ένα μικρό κομμάτι της διαδικασίας παραγωγής του υλοποιημένου έργου, αλλά τον κύριο και μοναδικό στόχο. Επομένως δεν μπορεί να γίνει σαφές στην ευρεία κοινή γνώμη τι ακριβώς επαγγέλλεται ο αρχιτέκτονας και σε τι διαφέρει από άλλες ειδικότητες, γεγονός που συντηρεί την υπάρχουσα κατάσταση. Βέβαια τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένα διαρκώς αυξανόμενο ενδιαφέρον του κοινού για την αρχιτεκτονική, σ’ αυτό βοηθούν πολύ οι εκθέσεις, οι ομιλίες και οι λοιπές εκδηλώσεις, που ελπίζουμε  ότι θα συνεχιστεί και τελικά θα βελτιώσει τις συνθήκες.

Στις επόμενες σελίδες ακολουθούν μερικά από τα έργα των ΜΟΒ:

ΚΤΙΡΙΑΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΓΡΑΦΕΙΩΝ ΣΤΗΝ Ν. ΚΗΦΙΣΙΑ Το συγκρότημα καταλαμβάνει ένα οικοδομικό τετράγωνο και βρίσκεται στη Νέα Κηφισιά. Το σχήμα του οικοδομικού τετραγώνου οδήγησε στην επιλογή τοποθέτησης των κτιριακών μαζών στην εξωτερική περίμετρο του οικοπέδου για να αξιοποιηθεί η υποτείνουσα του τριγώνου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται γραμμική ανάπτυξη των γραφειακών χώρων κατά μήκος των δρόμων και αξιοποιείται η θέα.

Επιδίωξη της μελέτης ήταν να δημιουργηθεί ένα κέντρο στο εσωτερικό του συγκροτήματος, ανοικτό στους γύρω κατοίκους, αλλά και υποχρεωτικό πέρασμα για τους χρήστες των γραφειακών χώρων.
Για να επιτευχθεί ο στόχος, οι υποχρεωτικά ακάλυπτοι χώροι ενοποιήθηκαν και σχημάτισαν  πλατεία στο κέντρο του οικοδομικού τετραγώνου. Στην περίμετρο της πλατείας τοποθετήθηκαν οι είσοδοι των κτιρίων καθώς πρόκειται για τρία κτίρια, τα κλιμακοστάσια, οι διάδρομοι και οι υπόλοιποι βοηθητικοί χώροι.
Κύριο μέλημα της μελέτης ήταν η ηλιοπροστασία καθώς, για την αξιοποίηση της θέας και γενικά για την ευεξία των εργαζομένων χρησιμοποιήθηκαν μεγάλα υαλοστάσια κυρίως στη νότια και την ανατολική πλευρά.
Η ηλιοπροστασία επιτεύχθηκε με μεταλλικά προστεγάσματα κυρίως, που είτε φέρουν σχάρες, είτε πολυκαρβονικά φύλλα για τον σκιασμό. Τα μεγέθη τους υπολογίσθηκαν με τις γνωστές μεθόδους αφού έγιναν αρχικά κάποιες επιλογές που αφορούσαν τον αποκλεισμό της άμεσης ηλιακής ακτινοβολίας συγκεκριμένες ώρες της ημέρας ανάλογα με την εποχή.

ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΛΕΩΦΟΡΟΥ ΚΗΦΙΣΙΑΣ Ο στόχος της μελέτης ήταν μέσω της αρχιτεκτονικής λύσης να εξυπηρετηθεί η εμπορικότητα. Κεντρικός άξονας της συγκεκριμένης αναζήτησης είναι μέσα από τις μορφές και τα υλικά να προβάλλονται τόσο το κτίριο – εμπόρευμα, όσο και το φιλοξενούμενο σε αυτό, άγνωστο κατ’ αρχάς, προϊόν. Το κτίριο – προϊόν ακολουθεί τους νόμους της αγοράς. Εδώ η αρχιτεκτονική αρχίζει να δυσκολεύεται να επιλέξει ανάμεσα στους παγιωμένους κανόνες εκείνους, μέσα από τους οποίους θα εκφραστεί.

Συσχετισμοί και πιθανότητες διαφορετικών λεξιλογίων υλικών πρέπει να εφαρμόζονται στο ίδιο προτεινόμενο κέλυφος.
Ταυτόχρονα η γκάμα χρωματισμών και υφής υλικών πρέπει να δημιουργεί διαφορετικές εντυπώσεις. Πρόκειται για έναν ζωντανό οργανισμό, ευέλικτο στην αλλαγή ‘‘επιδερμίδας’’, μέσα από ένα παιγνίδι εναλλακτικών.
Το τελικό αποτέλεσμα αποτελεί επιλογή μίας από τις προτεινόμενες εναλλακτικές συνδυασμού υλικών και ταυτίζεται με την άποψη του σημερινού χρήστη για το επιθυμητό μέτρο εμπορικότητας του κτιρίου.

ΣΧΟΛΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΣΤΟ ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ Η πρόταση για το γυμνάσιο – λύκειο του δήμου Μαρκόπουλου, συνολικού εμβαδού 2.000μ2 περίπου, αποσκοπεί στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος ζωντανού και θελκτικού στην εφηβική μαθητική κοινότητα. Για να εξασφαλιστεί η άνεση και η υγιεινή των χώρων επιλέχθηκε το σχολείο να είναι “ανοικτού τύπου” (δηλαδή η πρόσβαση στους χώρους διδασκαλίας να γίνεται μέσω ημιυπαίθριων χώρων) και να προσανατολιστεί σε τρόπον ώστε να εφαρμόζονται οι αρχές του βιοκλιματικού σχεδιασμού.

Ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στο να εξασφαλιστούν οι περισσότεροι δυνατοί υπαίθριοι στεγασμένοι χώροι οι οποίοι οργανώνονται σε συνδυασμό με τους αύλειους χώρους και δημιουργούν συνεχείς εναλλαγές ανοικτών και ημιυπαιθρίων. Η έννοια του “ρέοντος χώρου” που προκύπτει προσδίδει αφ’ ενός μεν άνεση στις κινήσεις, αφ’ ετέρου δε την αίσθηση του “ανοικτού” του “μη περιχαρακωμένου” αλλά του “λογικά οργανωμένου”, της διαβάθμισης των λειτουργιών και κατ’ επέκταση των συμπεριφορών.
Η προσπάθεια για την δημιουργία της τελικής εικόνας, εστιάζεται στην εξέλιξη των οπτικών προτύπων μέσω της προτεινόμενης εικονογραφίας που βασίζεται στη χρήση του εμφανούς σκυροδέματος σε συνδυασμό με έντονους χρωματισμούς. Στόχος είναι η δημιουργία ενός μεσογειακού οικείου περίγυρου, όπου η εφηβική κοινότητα θα μπορέσει να αφομοιώσει και να εκφραστεί, ώστε να αποτελεί την επιθυμητή κοινωνική κυψέλη.

ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΚΑΤΟΙΚΙΩΝ ΣΤΑ ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ (1)  Το τετραώροφο συγκρότημα κατοικιών έχει μικτό εμβαδόν περίπου 3.100μ2. Αποτελείται από δύο ανεξάρτητους κτιριακούς όγκους που αναπτύσσονται παράλληλα και συνδέονται μεταξύ τους στον β’ και γ’ όροφο. Ο ακάλυπτος χώρος μεταξύ των κτιριακών όγκων διαμορφώνεται σε κοινόχρηστο κήπο. Στη Ν.Δ. γωνία του οικοπέδου δημιουργείται πισίνα σε συνέχεια με τον υπόλοιπο κήπο. Η επιλογή διάσπασης της δόμησης σε δύο όγκους έγινε για επιτευχθεί :

Α. Πλήρης υπόγεια εκμετάλλευση του ακάλυπτου χώρου μεταξύ των δύο κτιριακών όγκων για την ανάπτυξη ικανοποιητικού χώρου στάθμευσης αυτοκινήτων
Β. Διαχωρισμός των κατοικιών ανά όροφο με αποτέλεσμα επαρκή ιδιωτικότητα και διαμπερότητα των κατοικιών. 
Γ. Περιορισμός της κάλυψης και δημιουργία ελεύθερου προστατευομένου χώρου στο εσωτερικό του οικοπέδου για χρήση των ενοίκων κάθε ηλικίας.

ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΚΑΤΟΙΚΙΩΝ ΣΤΑ ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ (2) Η μελέτη αφορά τη δημιουργία ενός συγκροτήματος διαμερισμάτων και μεζονετών συνολικού εμβαδού 3.000μ2 περίπου στην περιοχή των Βριλησσίων. Το κτιριακό συγκρότημα, αποτελείται από μια πολυκατοικία 11 διαμερισμάτων και δύο ανεξάρτητες μεζονέτες. Η συνθετική προσπάθεια εδώ βρίσκεται στην οπτική ενοποίηση των δύο όγκων που αποτελούν το συγκρότημα. Οι όγκοι αυτοί είναι αρκετά διαφορετικοί λόγω χρήσης (διαμερίσματα και μεζονέτες) και ύψους.

 

 

Στην τελική επίλυση, με τη χρήση αρχιτεκτονικών στοιχείων (όπως πετάσματα, πέργκολες κλπ.), επιτεύχθηκε αφενός μεν το συγκρότημα να εμφανίζεται ως ενιαίο σύνολο εξωτερικά, αφετέρου δε στο εσωτερικό του οικοπέδου να υπάρχουν επαρκείς ελεύθεροι χώροι.

ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΚΑΤΟΙΚΙΩΝ ΣΤΑ ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ (3) Το συγκρότημα κατοικιών με υπόγειο γκαράζ, συνολικού εμβαδού δόμησης 1.700m2, επί της οδού 28ης Οκτωβρίου και Θράκης στα Βριλήσσια περιλαμβάνει διαμερίσματα και δύο μεζονέτες καθώς και υπόγειο χώρο στάθμευσης. Η περιοχή στην οποία πρόκειται να χτιστεί το συγκρότημα κατοικιών, χαρακτηρίζεται από κτίρια κατοικιών. Με δεδομένα το ύφος και τους όρους δόμησης της περιοχής καθώς και το ζητούμενο κτιριολογικό πρόγραμμα, έγινε μια σειρά αφετηριακών επιλογών με σκοπό την εναρμόνιση του συγκροτήματος κατοικιών στην περιοχή.

Οι επιλογές αυτές, που δεν διαφέρουν από εκείνες των δύο προγενέστερων συγκροτημάτων που έχει μελετήσει η ομάδα μας στην ίδια περιοχή,  είναι η διάσπαση της κτιριακής μάζας σε δύο κυρίως όγκους, η μείωση της κάλυψης ώστε να υπάρχει ο μεγαλύτερος δυνατός κήπος και η αύξηση του συνολικού αναπτύγματος όψεων του συγκροτήματος, ώστε να επιτυγχάνονται ευχάριστοι χώροι  στα εσωτερικά των κατοικιών με ικανοποιητικό φωτισμό και διαμπερότητα.

ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΗ ΓΛΥΦΑΔΑ Η κατοικία χωροθετείται σε γωνιακό οικόπεδο στη Γλυφάδα και στεγάζει πενταμελή οικογένεια. Η ογκολογική αντιμετώπιση είναι απλή καθώς πρόκειται για έναν ενιαίο όγκο που εξέχει στον όροφο δημιουργώντας ημιυπαιθρίους στεγασμένους χώρους στο ισόγειο. Το χρώμα ενώ εδώ φαίνεται να αντιπαρατίθεται στη χρωμοφοβία, τελικά υποστηρίζει την αστική πρόθεση της μελέτης. Είναι εδώ μια οπτική γλώσσα παράθεσης επιφανειών, επιχρίσματα – ξυλεπενδύσεις – μεταλλικά κιγκλιδώματα, που μετατρέπεται σε χωρική έκφραση και δίνει την τελική ταυτότητα του οικοδομήματος, καθώς πρόκειται για ένα κτίσμα σε μία περιοχή που βρίσκεται κοντά στην θάλασσα.

 

 

ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙ Στο έργο αυτό που βρίσκεται στην περιοχή «Πάτημα Χαλανδρίου», η συνθετική διαδικασία εστιάστηκε στη δημιουργία ελεγχόμενων εσωτερικών εικόνων και στη στροφή των οπτικών φυγών προς αυτές. Πρόκειται για μια επιλογή μέσω της οποίας γίνεται προσπάθεια να προστατευτεί το κτίριο και οι χρήστες του, από την δομημένη ή αδόμητη ασυνέπεια που τους περιβάλλει. Η εσωστρέφεια σε πολλές περιπτώσεις αποτελεί την πρώτη σκέψη της ομάδας μας, όταν καλούμαστε να μελετήσουμε μία από τις «εν παραθέσει» οικίες στις νεοενταγμένες στο σχέδιο πόλης περιοχές, που διαμορφώνουν το νέο πρόσωπο του Αττικού αστικού τοπίου.

Γιατί είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια το περιβάλλον υποβαθμίζεται συνεχώς με την δόμηση κατοικιών σε μικρά οικόπεδα. Είναι επίσης γεγονός ότι η ελληνική αρχιτεκτονική, έχοντας προ πολλού χάσει την κατεύθυνσή της, ισοπεδώνεται συνεχώς από τα οράματα των ιδιοκτητών, με αποτέλεσμα το αρχιτεκτονικό αλαλούμ, που λόγω ποσότητας, γίνεται ανυπόφορο. 

ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΟ ΚΟΡΩΠΙ Η μελέτη αφορά τη δημιουργία μονοκατοικίας εμβαδού 500μ2 περίπου σε εκτός σχεδίου περιοχή στο Κορωπί αττικής.  Η ανάπτυξη της κατοικίας σε δύο στάθμες αποτέλεσε την αφορμή για την ογκολογική επίλυση.

Ο διαχωρισμός των χώρων διημέρευσης από τους υπόλοιπους χώρους επιτεύχθηκε καταρχάς με τη παράθεση δύο κτιριακών όγκων οι οποίοι επιμερίστηκαν σε μικρότερους όγκους και συνδέθηκαν με τον όγκο του κλιμακοστασίου.
Η τελική διάταξη έχει σχήμα Π και περιβάλλει την πισίνα. Η ογκοπλαστική διάθεση του κτιρίου επιτείνεται με την χρωματική επίλυση.

 

 

ΕΞΟΧΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΟ ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ Η διπλοκατοικία διαμορφώθηκε σε δύο υπέργεια επίπεδα και ένα υπόγειο γκαράζ, προσανατολίστηκε στο βορρά, ούτως ώστε να ηλιοπροστατεύεται και να αξιοποιεί τη θέα προς τη θάλασσα. Η νοτιοδυτική πλευρά είναι σχεδόν συμπαγής. Βασική επιλογή ήταν να δημιουργηθούν μεγάλοι υπαίθριοι και ημιυπαίθριοι χώροι προς την πλευρά του ακάλυπτου σε όλα τα επίπεδα, μιας και η κατοικία θα χρησιμοποιούταν κυρίως κατά τη θερινή περίοδο. Οι υπαίθριοι χώροι συνδυάστηκαν με τις προσβάσεις και σχηματίστηκαν τελικά δύο βασικές «βεράντες», μια υπόστυλη στο ισόγειο με προστασία από το γύρω δομημένο και αδόμητο περιβάλλον και μία ανοικτή στον όροφο με απρόσκοπτη θέα προς τη θάλασσα.