Ένα παγκάκι μες στην πόλη…

O ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ
Το ΕΠΙ.νοώ-ΕΜΠ σε συνεργασία με την μη κερδοσκοπική εταιρεία ΕΕΛ/ΛΑΚ προκηρύσσει το καλοκαίρι του 2015 διαγωνισμό με θέμα καινοτόμα συστήματα και αντικείμενα ανοιχτής σχεδίασης που μπορούν να παραχθούν τοπικά - "Openly Designed | Locally Produced".

Σκοπός του διαγωνισμού είναι η ανάδειξη συστημάτων και αντικειμένων που στοχεύουν στη βελτίωση του δημόσιου χώρου, τα οποία έχουν σχεδιαστεί και υλοποιηθεί με τη χρήση ελεύθερα διαμοιραζόμενης πληροφορίας τόσο ως προς το υλικό (υλισμικό) όσο και ως προς το λογισμικό τους.

Ο διαγωνισμός αποτελείται από τρεις διαφορετικές κατηγορίες επεμβάσεων στο δημόσιο χώρο:

1. Γενικός Υπαίθριος Αστικός Εξοπλισμός
2. 'Έξυπνος' Δημόσιος Φωτισμός
3. Έπιπλα Εσωτερικών Δημοσίων Χώρων

Θα επιλεγούν έως δέκα (10) έργα που θα χρηματοδοτηθούν με 2000-4000 ευρώ.

Η ομάδα των Θοδωρή Σιούτη και Ευγενίνας Αγγελάκη συμμετείχε στην πρώτη κατηγορία με ένα παγκάκι. Η ιδέα χρηματοδοτήθηκε με 4000 ευρώ. Βρίσκεται υλοποιημένη εντός της Τεχνόπολης του Δήμου Αθηναίων μπροστά από το στρογγυλό κτήριο "Innovathens".

Οι υπόλοιπες προτάσεις βρίσκονται αναρτημένες ΕΔΩ

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΔΕΑ-ΧΡΗΣΗ
Η πρότασή μας εστιάζει στη δημιουργία ενός ευχάριστου χώρου στάσης των πεζών μέσα στην πόλη.

Μελετώντας το αστικό περιβάλλον, τις κινήσεις των κατοίκων αλλά και τις κλιματολογικές συνθήκες της πόλης της Αθήνας καταλήξαμε σε κάποια συμπεράσματα τα οποία προσπαθήσαμε να εντάξουμε στη λύση μας.

Με την πρώτη ματιά διακρίναμε το μπετόν ως ένα υλικό που κυριαρχεί στην πόλη και μάλιστα σε πολλές παραλλαγές (από πολυκατοικίες έως τσιμεντόπλακες για τα πεζοδρόμια). Είναι συνεπώς ένα γνώριμο υλικό για έναν κάτοικο της πόλης.

Στη συνέχεια, παρατηρώντας τους ρυθμούς ζωής και τις κινήσεις των ανθρώπων διαφόρων ηλικιών, συνειδητοποιήσαμε τη χρησιμότητα ενός χώρου στάσης όπου θα επιτρέπει ένα μικρό διάλειμμα, μια στάση για ξεκούραση και διακοπή της καθημερινής ρουτίνας.

Τέλος, δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τις ευνοϊκές κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα, οι οποίες επιτρέπουν στους κατοίκους να περνούν πολλές ώρες της ημέρας σε υπαίθριους χώρους. Έτσι το παγκάκι σε εξωτερικό χώρο παίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην καθημερινότητα των κατοίκων της πόλης. Σε συνδυασμό και με δικές μας αναμνήσεις, τα παγκάκια ήταν ο χώρος στον οποίο θα ξαποστάσεις, θα φας κάτι γρήγορο, θα διαβάσεις ένα βιβλίο.

Με βάση λοιπόν αυτές τις τρεις βασικές κατευθυντήριες γραμμές οδηγηθήκαμε στην συγκεκριμένη πρόταση:

Μια πλάκα οπλισμένου σκυροδέματος σε σχήμα γάμα, η οποία  «αιωρείται», δηλαδή αποκολλάται από το υφιστάμενο έδαφος, και ορίζει νοητά έναν πάγκο τεσσάρων θέσεων, η μία εκ των οποίων θα έχει τη δυνατότητα να λειτουργεί ως πτυσσόμενο ξύλινο τραπεζάκι. Παράλληλα, οριοθετείται ένα ορθογωνικού σχήματος «σκάμμα» πίσω και γύρω από το παγκάκι, έκκεντρης μετατόπισης σε σχέση με το καθιστικό.  Προτείνεται ως στοιχείο προσαρμογής του καθιστικού πάγκου με τον ευρύτερο δημόσιο χώρο, αλλά και ως λειτουργικό στοιχείο όπου θα μπορεί να φυτευθεί ένα δέντρο, για λόγους σκίασης.

Το σκάμμα προτείνεται να γεμίσει με χαλίκια και θα αποτελέσει ένα χώρο ανάμεσα στον πάγκο και τον άμεσο δημόσιο χώρο.

Το συγκεκριμένο παγκάκι έχει μελετηθεί με γνώμονα την ευκολία και οικονομία της κατασκευής αλλά και το χαμηλό κόστος συντήρησης. Τα υλικά είναι τρία: σκυρόδεμα για το κάθισμα, μέταλλο για τη στήριξη της κατασκευής και ξύλο για το τραπέζι. Ο σχεδιασμός του είναι απλός και κατανοητός. Αυτό προσδίδει στη λύση προσαρμοστικότητα. Για τους λόγους αυτούς, ο συγκεκριμένος τύπος παγκακιού μπορεί να τοποθετηθεί τόσο σε μια πολυσύχναστη πλατεία, όσο και σε ένα άλσος ή ένα σχολείο.

Επιπλέον ο σχεδιασμός του επιτρέπει σε όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως ηλικίας να το χρησιμοποιήσουν εύκολα και άνετα, αφού δεν αποτελείται από δυσνόητους ή επικίνδυνους μηχανισμούς.

Το στοιχείο του τραπεζιού διαφοροποιεί τη συγκεκριμένη λύση από άλλες πιθανόν παρόμοιες. Το ξύλινο τραπεζάκι προσδίδει εργονομία στο παγκάκι, αφού επιτρέπει στον χρήστη να ακουμπήσει ό,τι επιθυμεί (από έναν καφέ, έως και λάπτοπ). Έτσι, το παγκάκι πέρα από έναν χώρο γρήγορης στάσης και διαλείμματος λαμβάνει έναν χαρακτήρα πιο ουσιαστικής στάσης, όπου κάποιος θα μπορέσει ακόμα και να εργαστεί ή να διαβάσει το βιβλίο του.

Ένας από τους βασικούς στόχους του συγκεκριμένου σχεδιασμού είναι ο επαναπροσδιορισμός της σχέσης της πόλης με την φύση. Είναι πολύ ουσιώδες,  κατά τη γνώμη μας, ο κάτοικος μιας πόλης να μπορεί να απολαύσει στιγμές ηρεμίας κοντά στη φύση  και να ξεχάσει το άγχος και τις ανθυγιεινές συνθήκες της πόλης. Έτσι λοιπόν κι εμείς προσθέσαμε αυτό το σκάμμα με τα χαλίκια το οποίο θα «σπάει» την κυριαρχία του τσιμέντου και σε συνεργασία με το δέντρο που (όπου είναι δυνατόν) θα φυτευτεί, θα δημιουργεί ένα μικροκλίμα και μία ανάμνηση της φύσης που τόσο λείπει από τα αστικά κέντρα.

Ευχαριστούμε:
Βοηθοί καθηγητές: Γιαννούτσου Μπίλυ, Ζαχαριάδης Γιάννης
Στατικά: Μάνιος Μανόλης
Μηχανσμός: Βασιλάτος Παναγιώτης
Κατασκευή: Core Construction, Γιάννης Παπαδόπουλος