Σπίτι: Μια περιπλάνηση

Πρωταγωνιστές στο φωτογραφικό έργο της Αλκαλάη είναι τα "σπίτια" που εγκαταλείπουν την εστία τους, το εσωτερικό του εργαστηρίου του καλλιτέχνη, για να γίνουν ανέστιοι πλάνητες που περιηγούνται στον αστικό ιστό, στήνοντας έτσι μια αφήγηση που πλέκεται γύρω από τόπους (το νεκροταφείο, την εκκλησία, τα ερείπια) και πρόσωπα (τον μετανάστη, τον τοξικομανή, τα παιδιά) που συναντούν στην πορεία τους. Η Αλκαλάη εκτοπίζει το εντός του οίκου στο εκτός της πόλης και μετατρέπει την οικειότητα του σπιτιού-καταφυγίου σε μια ανοίκεια επιθυμία για διασπορά. Θέτει τα σπίτια αυτά σε μια διαρκή μετάβαση από το αστικό κέντρο στο φυσικό τοπίο, από τη γαλήνη της εξοχής και της θάλασσας στην αναταραχή των σύγχρονων αθηναϊκών δρόμων, επινοώντας μια ευκαιρία για εξερεύνηση, επαφή και επικοινωνία. Το σπίτι καθίσταται έτσι μια μεταφορά της σχέσης του αντικειμένου-έργου τέχνης με τον χώρο που το περιβάλλει και της στενής και αδιάκοπης αλληλεπίδρασης μέσα στο κοινωνικό πλαίσιο.

«Για την Άρτεμις το σπίτι είναι ένας ανήσυχος καμβάς πάνω στον οποίο η ταυτότητα συναντά την ιστορία, μετά αποτολμά να προχωρήσει, ριψοκινδυνεύοντας προς το άγνωστο.» (Laura Dodson)

Η έκθεση-παρουσίαση βιβλίου θα γίνει στo πλαίσιo του Athens Photo Festival 2012 και θα συνοδεύεται από ένα βιβλίο των εκδόσεων Καπόν. Το βιβλίο θα παρουσιάσει ο Χρήστος Μπουλώτης αρχαιολόγος και συγγραφέας.

Το περιοδεύον σπίτι...
Για μερικούς το σπίτι είναι ένα καταφύγιο, ένα κέλυφος που προστατεύει το εσωτερικό από το εξωτερικό. Όταν υπάρχει άνεση η εστία είναι ζεστή, το ψωμί ψήνεται, ο παλμός έχει ξαναβρίσκει τον γνώριμο ήχο του. Μπορούμε να φανταστούμε ότι σε περίοδο ειρήνης, θα ριζώσει βαθιά και θα ησυχάσουμε για λίγο.
Αλλά με κάθε αναταραχή ξεκινάει πάλι...κάποιοι θα σπρώξουν ένα έπιπλο ελαφρά προς τα δεξιά, άλλοι θα αντικαταστήσουν τις κουρτίνες και ίσως αργότερα τη θέα.
Πολλοί θα υποχρεωθούν να φύγουν, ενώ άλλοι θα μείνουν πίσω κοσκινίζοντας την σοφίτα, αναποδογυρίζοντας τα χαλιά, ξεχαρβαλώνοντας το δάπεδο

Για την Άρτεμις το σπίτι είναι ένας ανήσυχος καμβά πάνω στον οποίο η ταυτότητα συναντάει την ιστορία, μετά αποτολμά να προχωρήσει, ριψοκινδυνεύοντας προς το άγνωστο.
Κατασκευασμένα στο εργαστήριο της, τα σπίτια αυτά αντιπαραθέτουν μυριάδες μέσα και τεχνικές, πολλά από τα οποία βρίσκει κανείς σε πραγματικές κατοικίες:υφαντική, ξυλουργική, ζωγραφική και γύψο.
Η σκέψη αναμιγνύεται με τη φαντασία σ' αυτά τα υβριδικά έργα ,που πριν καλά καλά τελειώσουν γίνονται νομάδες. Στριμωγμένα στο πορτμπαγκαζ του αυτοκίνητου, εμφανίζονται σε στέγες στο ηλιοβασίλεμα ή σε γκαράζ στο σούρουπο. Τα ανεβάζει σε λόφους, πάνω στην πλάτη της, μέσα από τα αγκάθια, πάνω στο κεφάλι της, μέσα από τη θάλασσα...
Παρελαύνει τα έργα της βαθιά στην καρδιά της πόλης, όπου ποζάρουν με διαβάτες, παιδιά, ζευγάρια, ανθρώπους του δρόμου, τόσο τους ξένοιαστους όσο και τους λιγότερο τυχερούς.

Κάθε χώρος και κάθε άτομο επενδύει ξανά αυτά τα σπίτια με μια προσωπική αφήγηση.
Φωτογραφίζοντας και σκηνοθετώντας τα η Άρτεμις εμπλουτίζει έκφραση τους - η κάμερα εδώ δεν λειτουργεί σαν αντικειμενικός μάρτυρας αλλά σα διάμεσο για διάλογο κι επικοινωνία. Χρησιμοποιεί τη φωτογραφία όπως τόσοι άλλοι για να καταγράψει τα γεγονότα της ζωής.

Όμως αντίθετα από τα τουριστικά στιγμιότυπα μέσα σε ένα
λεύκωμα, οι εικόνες της είναι προσομοιωμένες παραστάσεις, ευρηματικές, γεμάτες περιέργεια, αλληλένδετες.
Τελικά κι αυτές θα γίνουν ιστορία: μια ιστορία ξαναδημιουργημένη από το μύθο, αλλά παγωμένη στο χρόνο και αποθηκευμένη σαν μια αυθεντική μνήμη.

Laura Dodson

Τόπος : BETON7, Πύδνας 7, Βοτανικός
Διάρκεια έκθεσης: 1-16 Νοεμβρίου, 2012
Εγκαίνια και παρουσίαση βιβλίου: 1 Νοεμβρίου 2012 | 19.00, 20.00