Minimum vivendi

Φοιτητές : Λάκκα Χριστίνα, Παπαδάτου Κωνσταντίνα
Επιβλέπουσα καθηγήτρια: Δεμίρη Κωνσταντίνα
Ε.Μ.Π.
Ημερομηνία παρουσίασης : Οκτώβριος 2014

Η προσέγγιση του θέματος ξεκινάει με τον εννοιολογικό προσδιορισμό του χώρου του κατοικείν, μελετούμε στη συνέχεια τη χρονολογική εξέλιξη της εν λόγω τάσης μέσω παραδειγμάτων που μας προσφέρει η ιστορία της αρχιτεκτονικής για να καταλήξουμε στο πως η σημερινή εποχή καλείται να δώσει λύση στο μόνιμα επίκαιρο πρόβλημα της κατοικίας. Με βάση τις σημερινές δυνατότητες, επιχειρείται ένας διαχωρισμός του συνόλου των σύγχρονων παραδειγμάτων με βάση την ανάλυση αρχιτεκτονικών ποιοτήτων τους, συσχετίζοντας τα μάλιστα με έναν ειδικού τύπου χρήστη, ικανό να καλύψει πλήρως τις απαιτήσεις του και τις καθημερινές του ανάγκες μέσα σε ένα τέτοιο κέλυφος κατοικίας. Εκτός από τη μορφή του ίδιου του κελύφους και τον κάτοικο, εν συνεχεία μελετάται και η σχέση του εσωτερικού χώρου με το χρήστη και τον περιβάλλοντα χώρο του, δηλαδή το αστικό τοπίο, τον μικρότερης πυκνότητας δομημένο ιστό, ή το φυσικό περιβάλλον με απώτερο σκοπό να προσεγγίσουμε τις σχέσεις ισορροπίας ανάμεσα στο δίπολο ιδιωτικού και δημόσιου σε διακριτά επίπεδα. Εν κατακλείδι, στα πλαίσια μιας γενικότερης ανάλυσης και προβληματισμού επί του θέματος, αξιολογούμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της κατοίκησης σε περιορισμένο χώρο. Με βάση τα παραδείγματα που προσεγγίζουμε, αναλύουμε σχεδιαστικά εργαλεία και τεχνικές για την παραγωγή χώρου τέτοιου ώστε τα μειονεκτήματα να ελαχιστοποιούνται. Τέλος, καταθέτουμε κάποιες σκέψεις για την πορεία της ελάχιστης κατοικίας στο μέλλον.

Δείτε την εργασία σε pdf (103 σελ.) ΕΔΩ ή στο ακόλουθο flipbook