ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΕΣ
ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΕΣ
07 Ιούλιος, 2016
Αστικές Επεκτάσεις στο Νερό
Αντικείμενο έρευνας αποτελούν οι αστικές επεκτάσεις στο νερό και η διερεύνηση της ¨επανακατοίκησης¨ του θαλάσσιου χώρου της Πάτρας. (ερευνητική εργασία)
Φοιτήτριες : Καθρέπτα Ελένη, Μυλωνάκου Αθηνά
Επιβλέπων καθ : Γιαννίσης Δημήτρης
Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνική Σχολή, Πανεπιστήμιο Πατρών
Ημερομηνία παρουσίασης : Ιούνιος 2015
Η σχέση της πόλης της Πάτρας με τη θάλασσα ήταν ανέκαθεν στενή, καθώς το λιμάνι της ιστορικά αποτέλεσε το βασικότερο παράγοντα ανάπτυξής της. Τόσο η χερσαία λιμενική ζώνη, όπου εκτυλισσόταν η κοινωνικοοικονομική δραστηριότητα της Πάτρας, όσο και η θαλάσσια, όπου πρόσδεναν τα πλοία, αποτελούσαν ζωτικό κομμάτι, συγκεντρώνοντας τη λειτουργία και τη ζωή της πόλης. Ο θαλάσσιος χώρος "κατοικούνταν" από τα πλοία και αποτελούσε για την πόλη μία υδάτινη "γειτονιά". Σήμερα, η μεταφορά του λιμανιού έχει δημιουργήσει ένα αστικό κενό και μία σχέση αποκοπής της πόλης από τη θάλασσά της, καθώς έχει αλλοιωθεί ο χαρακτήρας που προσέδιδαν τα πλοία στη χαρακτηριστική εικόνα της Πάτρας.
Αναζητούμε μια νέα αστικότητα, που θα αποκαταστήσει τη σχέση πόλης και νερού. Αναγνωρίζοντας το χωρικό, λειτουργικό και εννοιολογικό κενό που έχει δημιουργηθεί, διερευνούμε την πιθανή επέκταση και εκτόνωση της πόλης πάνω στο νερό και την "επανακατοίκηση" του θαλάσσιου χώρου.
Η κατοίκηση του νερού έχει μια μεγάλη ιστορία, καθώς πολλοί πολιτισμοί επέλεξαν να αναπτυχθούν πάνω στο υγρό στοιχείο. Σήμερα το νερό προτείνεται ως ένα νέο πεδίο επέκτασης των πόλεων, τα πλεονεκτήματα της οποίας απαντούν σε καίρια σύγχρονα ζητήματα.
Μελετάμε πόλεις που επεκτάθηκαν στο νερό με ποικίλους τρόπους από τη λειτουργία αστικών επιπέδων που αναφέρονται σε δημόσια προγράμματα, δημόσια δίκτυα, αστικές λειτουργίες, δημόσιους υπαίθριους χώρους, σε οικιστικές ζώνες αλλά και ολόκληρα αστικά σύνολα. Εστιάζουμε στους τρόπους που ο αστικός ιστός εξυπηρετείται από επεκτάσεις στο νερό.
Οι δυνατότητες που προσφέρει μια τέτοια επέκταση στο νερό αποτελούν ένα ιδιαίτερο πεδίο μελέτης, που στην περίπτωση της Πάτρας μπορεί να διαπραγματευτεί την επανασύνδεσή της με το νερό. Θεωρώντας πως ο θαλάσσιος χώρος της Πάτρας κατοικήθηκε από τα πλοία και τη ζωή που εμπεριείχαν, αποτελεί ένα εν δυνάμει νέο αστικό τόπο που θα μπορούσε να φιλοξενήσει λειτουργίες και προγράμματα της πόλης. Η ιδέα της αναβίωσης του θαλάσσιου χώρου έχει τη δυνατότητα να σκιαγραφήσει μία νέα πραγματικότητα.
Δείτε την εργασία σε pdf (122 σελ.) ΕΔΩ ή στο ακόλουθο flipbook