Το αίνιγμα του Lebbeus woods

Φοιτήτριες : Άννα Χαρίση Αναστασία
Επιβλέπων : Βεργόποθλος Σταύρος
Α.Π.Θ.
Ημερομηνία παρουσίασης : 2014

«Δεν είναι απαραίτητο να δημιουργήσουμε έναν κόσμο, αλλά την πιθανότητα ενός κόσμου.» (Jean-Luc Godard, 1985)

Μέσα στις απέλπιδες συνθήκες που συνήθως γεννά η κρίση οποιασδήποτε μορφής και χρονικής στιγμής, παραμένει ζωντανή και ανέγγιχτη η ελπίδα του ανθρώπου για μια μελλοντική πραγματικότητα απαλλαγμένη από τα δεσμά του παρελθόντος και του παρόντος. Το όραμα για ένα ευοίωνο μέλλον πυροδοτεί αυτήν ακριβώς την ανάγκη υπέρβασης του υπάρχοντος που χρειάζεται πολλές φορές να πάρει διαστάσεις φαντασίας αγγίζοντας το ριζικά διαφορετικό, το απόλυτα έτερο, μερικές φορές ακόμη και το ουτοπικό μέσα από την εικόνα ενός ιδανικού τόπου, μιας ιδανικής μακρινής πολιτείας. Σε αυτό το πλαίσιο ύπαρξης, η αρχιτεκτονική καλείται να αρθρώσει χώρους διαφορετικούς που στόχο έχουν να ανακαλύπτουν την πραγματική αξία του ανθρώπινου υποκειμένου.

Η παρούσα εργασία, μέσα από το ρηξικέλευθο έργο του Lebbeus Woods, αναζητά τον τρόπο με τον οποίο η αξία αυτή μπορεί να ανακτηθεί, να νοηματοδοτήσει την ανθρώπινη ύπαρξη και να διαμορφώσει το χωρικό της πλαίσιο, όταν εκείνη υπόκειται σε συνθήκες κρίσης κοινωνικής, οικονομικής ή πολιτικής, πολιτισμικής ή οικολογικής, κρίσης αξιών. Αλλά και το αντίστροφο. Οι ιδανικές μακρινές πολιτείες του μέλλοντος-και ανάμεσά τους και εκείνη του Woods-δε διστάζουν να αναζητήσουν διέξοδο μακριά από τους ήδη καθιερωμένους δρόμους δοκιμάζοντας νέους, ακόμη και ανατρεπτικούς. Υπάρχουν, όμως, στην πραγματικότητα τρόποι τέτοιοι ώστε κάτι τέτοιο να ευδοκιμήσει;

Δείτε την εργασία σε pdf (102 σελ.) ΕΔΩ ή στο ακόλουθο flipbook