Έκθεση και βιοτεχνία επίπλων στη Πάτρα.

ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ     :  ΑΝΔΡΕΑΣ  ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ,  επιπλοποιός
ΘΕΣΗ              :  οικισμός ΑΓ.ΣΤΕΦΑΝΟΥ - ΣΑΡΑΒΑΛΙ ΠΑΤΡΩΝ ,πλησίον περιφερειακής οδού Πατρών- Πύργου
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΚΑΙ ΕΠΙΒΛΕΨΗ    :  ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ  ΔΑΜΑΛΑ,   ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
ΧΡΟΝΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ      : 2004
ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ : 2006 - 2008

Επιφάνεια  Ισογείου : 483,00 μ2, Ορόφου 265,00 μ2.
Συνολική επιφάνεια της Εκθεσης :  370,00 μ2. 
 

Ο σχεδιασμός του χώρου μέσα στον οποίο πρόκειται να εκτεθούν προϊόντα προς πώληση, είναι πάντα ένα στοίχημα για τον αρχιτέκτονα. Θα καταφέρει να δημιουργήσει έναν υποδοχέα αρκετά ελκυστικό για τα συγκεκριμένα προϊόντα και το συγκεκριμένο κοινό, ταυτόχρονα δε, και με αφορμή αυτόν, να επεξεργαστεί και να προτείνει ιδέες για την αρχιτεκτονική των εκθεσιακών χώρων γενικότερα;

Η απάντηση στην προκειμένη περίπτωση στηρίχθηκε στην ιδέα του φωτεινού ή διάφανου ορίου που περιβάλλει και περιτυλίσσει σαν διπλωμένο χαρτί όλα εκείνα τα εκθέματα που θα τοποθετηθούν σε έναν μεγάλο και σχετικά ευέλικτο και μη δεσμευτικό εσωτερικό χώρο. 

Η έκθεση επίπλων αντιμετωπίζεται ταυτόχρονα ως χώρος ανοικτός, που προβάλλεται στο πανέμορφο φυσικό περιβάλλον (λίγα λεπτά μακρυά από το αστικό ιστό της πόλης της Πάτρας) όταν το όριο καταργείται σε ορισμένη ώρα της ημέρας λόγω της γωνίας πρόσπτωσης των ηλιακών ακτίνων στα γυάλινα υαλοπετάσματα, αλλα και την νύχτα όταν φωτίζεται ο χώρος εσωτερικά,  καθώς επίσης και ως χώρος κλειστός μέσα σε ένα κέλυφος–περιτύλιγμα του αντικείμενου/δώρου που πρόκειται να αγορασθεί.

Σε αυτό το πλαίσιο ο σχεδιασμός αποστασιοποιείται από τις τυποποιημένες φόρμες, τις χιλιοδοκιμασμένες αυστηρές προσόψεις και την επιτηδευμένη ευπρέπεια των αστικών καταστημάτων του είδους  και η μορφή του κτιρίου προκύπτει μέσα από τις δυναμικές ελεύθερες μορφές των πτυχώσεων της μεγάλης τζαμαρίας και των τριών στεγών, με στόχο όχι μόνο να τονίσει την έννοια του περιτυλίγματος, αλλά να δώσει, όσο αυτό είναι δυνατό, κατευθυντήριες σχεδιαστικές εμπνεύσεις για το σχεδιασμό και των ίδιων των προϊόντων προς έκθεση.  

Το Κτίριο στεγάζει δύο διακριτές λειτουργικές ενότητες: την Εκθεση Επίπλων νότια, προς την εθνική οδό και την Βιοτεχνία Επίπλων βόρεια, προς τον πίσω  δενδρόφυτο ακάλυπτο χώρο. Σύμφωνα με απαίτηση του Ιδιοκτήτη η Εκθεση και η Βιοτεχνία θα έπρεπε να στεγάζονται σε ένα κτίριο, παρόλες τις διαφορετικές λειτουργικές και αισθητικές προδιαγραφές κάθε χώρου.

Καθ’ ύψος οργανώνονται τρία επίπεδα: Υπόγειο, Ισόγειο και μικρότερης επιφάνειας Οροφος.  Η Εκθεση καταλαμβάνει τμήμα του Ισογείου και του Α΄ ορόφου, η Βιοτεχνία καταλαμβάνει τμήμα του Ισογείου και εξυπηρετείται από μεγάλη αποθήκη στο Υπόγειο. Στο υπόλοιπο τμήμα του Ορόφου στεγάζονται τα γραφεία της Επιχείρησης.
Ανάμεσα στις δύο ενότητες οργανώνεται μια ουδέτερη ζώνη εξυπηρετήσεων που περιλαμβάνει το κεντρικό Κλιμακοστάσιο, τον ανελκυστήρα αντικειμένων  και υγρούς χώρους, προσωπικού και κοινού, στο ισόγειο.

Το κοινό προσεγγίζει την Εκθεση από την νότια κύρια όψη, που στρέφεται προς τον επαρχιακό δρόμο πρόσβασης και την εθνική οδό. Η εξυπηρέτηση από όχημα γίνεται στο Ισόγειο, από την δυτική πλευρά του Εργαστηρίου (φόρτωση ετοίμων προιόντων), ενώ η υπόγεια Αποθήκη εξυπηρετείται από ράμπα στην ανατολική πλευρά.

Η μορφή του Κτιρίου υπαγορεύεται από τις βασικές λειτουργικές απαιτήσεις. Ολη η κύρια νότια όψη καθώς και τμήματα της ανατολικής και δυτικής που περιβάλλουν την Εκθεση, καλύπτεται από υαλοστάσια καθιστώντας τα εκθέματα-προϊόντα της Επιχείρησης ορατά από μακρυά – από την περιφερειακή οδό Πατρών-Πύργου. Αντίθετα το βορεινό τμήμα του Εργαστηρίου, αποδίδεται ως συμπαγές κέλυφος χαμηλότερου ύψους, με μικρά ανοίγματα, απαραίτητα για τον σωστό φωτισμό του εσωτερικού χώρου.

Η σύνθεση εκμεταλλεύεται την πλεονεκτική θέση του οικοπέδου ως προς την εθνική οδό, προβάλλοντας την εκθεσιακή φυσιογνωμία του κτιρίου, σε άμεση σχέση με τα εκτιθέμενα προϊόντα. Έτσι το κτίριο αναδεικνύεται ως ένα πτυχωτό, αναδιπλούμενο, διάφανο -ολόφωτο τη νύχτα- κέλυφος, ένα ιδιόμορφο και πρωτότυπο «περιτύλιγμα» (παραπέμπει σε τσαλακωμένο χαρτί) που θα περιβάλλει και θα προβάλλει εξίσου πρωτότυπα και ενδιαφέροντα αντικείμενα. Τα δυναμικά περιγράμματα, οι ασυμμετρίες, τα κεκλιμένα υαλοστάσια και τα σχήματα και οι κλίσεις των τριών στεγών  καθορίζουν την ταυτότητα του Εργου, δίνοντας την αίσθηση ενός εν δυνάμει μεταβλητού περιβλήματος.

Ανδρομάχη Δαμαλά - Αρχιτέκτων  Μηχανικός (www.damala-architects.gr)

Η Ανδρομάχη Δαμαλά απεφοίτησε από την Αρχιτεκτονική Σχολή του ΕΜΠ το 1978.

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της αρχιτεκτονικής ομάδας “BAUHAOS”,  1983-1993.
Από το 1993 διατηρεί το προσωπικό της γραφείο. Αποτελεί μόνιμη συνεργάτιδα της ομάδας “ANAMORPHOSIS”.

Στις μελέτες και έργα που έχει εκπονήσει περιλαμβάνονται Δημόσια Κτίρια, Ιδιωτικοί και Επαγγελματικοί Χώροι, Κατοικίες, Υπαίθριοι Χώροι και Αποκαταστάσεις Ιστορικών Συνόλων.

Εχει λάβει μέρος σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, με βραβεία και διακρίσεις.
Εχει συμμετάσχει σε ελληνικές και διεθνείς εκθέσεις.  Εργα της έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά αρχιτεκτονικά περιοδικά, καθώς και σε διεθνή : «Architecture» 1985,  «Café, Bar, Bistro» 1993,   «10 X 10» 2000. 

Η συγκεκριμένη παρουσίαση ,εντάσσεται στην πρόταση – πρόσκληση του greekarchitects.gr , για την ανάδειξη σύγχρονου αρχιτεκτονικού έργου.
Λεπτομέρειες για την αποστολή προτάσεων δείτε ΕΔΩ