Τα δένδρα των πόλεων

Φυτεμένο είτε σε δενδροστοιχίες στα πεζοδρόμια είτε μέσα στα πάρκα, προσφέροντας απλόχερα την πλούσια σκιά της και χωρίς να ζητάει και πολλά πολλά από μας.

Είναι δένδρο  φυλλοβόλο και ζει πολλά χρόνια. Τα συναντάμε κυρίως μόνοικα ή και δίοικα τα ιθαγενή της Ασίας. Παρουσιάζει έντονο ενδιαφέρον κυρίως για το πλούσιο και παχύ φύλλωμά του που εκτός από την καλλωπιστική του αξία χρησιμοποιείται και για την εκτροφή του μεταξοσκώληκα. Επίσης παλαιότερα καλλιεργούταν και για τους εδώδιμους καρπούς  οι οποίοι υπάρχουν σε χρώματα λευκό και σκούρο βυσσινί που φαίνεται μαύρο.

Συγκεκριμένα, είναι η Morus alba η λευκή Μουριά και ποικιλίες της όπως η ‘Macrophylla’ με μακριά φύλλα, η Pendula που είναι κρεμοκλαδής  και η Νigra που παράγει τους σκούρους καρπούς. Τέλος σε δημόσιους χώρους συναντάμε την λεγόμενη άκαρπη (αρσενικό φυτό) που δεν παράγει καρπούς και χρησιμοποιείτε ευρύτατα σε φυτεύσεις καλλωπιστικού χαρακτήρα. Ακαρπία στην Μουριά πετυχαίνουμε και στο θηλυκό εφαρμόζοντας αυστηρό κλάδεμα  το χειμώνα.

Η Μουριά είναι φυλλοβόλο δένδρο γρήγορου ρυθμού ανάπτυξης που μπορεί να φτάσει στα 10-15 μέτρα ύψος. Η κόμη της είναι σχεδόν σφαιρική και ξεκινάει σε χαμηλό ύψος λόγω του κοντού κορμού της. Ανθίζει τον Μάιο και οι καρποί της ωριμάζουν το καλοκαίρι.

Η καλλωπιστική της αξία οφείλεται στο φύλλωμά της και στην παχιά σκιά που προσφέρει τους καλοκαιρινούς μήνες. Για τον λόγω αυτό και για το γεγονός ότι είναι πολύ ανθεκτική στην ξηρασία αλλά και στην ατμοσφαιρική ρύπανση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για σκίαση το καλοκαίρι και για ηλιοφάνεια τον χειμώνα σε χώρους ανάπαυσης.  Στην ίδια βιοκλιματική λογική μπορεί να χρησιμοποιηθεί και λόγω του μεγάλου μεγέθους της δίπλα σε κτήρια λειτουργώντας ως φυσική μόνωση.

Η τεράστια ποικιλία φυτών που υπάρχουν μπορούν να καλύψουν σχεδόν κάθε περίπτωση που προκύπτει σε δημόσιους ή ιδιωτικούς χώρους αρκεί να γνωρίζουμε τις ιδιότητές τους ώστε να τις εκμεταλλευτούμε υπέρ μας.