ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Κοινωνική ευθύνη
08 Οκτώβριος, 2014
Ένα αλογάκι ανάμεσα στους δεινόσαυρους
Η χώρα τούτη – δυστυχώς - ιστορικά αποδεικνύεται ότι έχει “γεννήσει” περισσότερους αμαρτωλούς και κλέφτες, παρά ήρωες. (Με αφορμή τους εντεταλμένους δημοσιογράφους να αφανίσουν την προσπάθεια παραγωγής του αυτοκινήτου PONY)
Στο παρελθόν η Ελλάδα φιλοξένησε αρκετές μικρές αυτοκινητοβιομηχανίες και μάλιστα με πρωτογενή παραγωγή αυτοκινήτων, τόσο στο σχεδιασμό τους, από έλληνες designers και αρχιτέκτονες, όσο και την κατασκευή τους από ταλαντούχους μηχανολόγους.
Από τις αρχές της δεκαετίες του '20 (βλ. βιομηχανίες Νίκου Θεολόγου, Τουρνικιώτη κα) φιλόδοξα σχέδια για την παραγωγή ελληνικών αυτοκινήτων κατέληξαν "άδοξα", μιας και οι μεγάλες εταιρίες του εξωτερικού εξαγόραζαν ορισμένους χαρτογιακάδες της ελληνικής πολιτείας με αντάλαγμα τη συμβολή τους στον αφανισμό κάθε είδους απόπειρας. Μια τακτική άλλωστε που και στις ημέρες μας ανθεί. Οι περισσότερες αυτόνομες προσπάθειες του παρελθόντος, ποτέ δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν μεγάλη παραγωγή, με εξαίρεση - φυσικά - εκείνων που λειτουργούσαν ως υποκαταστήματα πολυεθνικών αυτοκινητοβιομηχανιών. Κάθε είδους άλλη προσπάθεια ή πειραματισμός (βλ. ηλεκτρικό αυτοκίνητο Σύρου), με συνοπτικές διαδικασίες έλαβαν τέλος.
1963. GEN.Kατασκευάσθηκε απο τον Αντώνη Τζέν, σε σχέδια του Έλληνα αρχιτέκτονα Π. Βαρουχάκη.
1918. ΤΥΠΟΣ..THEOLOGOU. Ο Νίκος Θεολόγου, μηχανικός αυτοκινήτων στην Αμερική (που βρίσκεται εκεί σαν μετανάστης), επιστρέφει στην Ελλάδα και δημιουργεί την εταιρεία του.
1972.Ηλεκτρικό αυτοκίνητο Ε800 από την «ENFIELD NEORION» με γραμμή παραγωγής σε τμήμα των Ναυπηγείων Σύρου (Σχεδιαστής Γιώργος Μιχαήλ) - Φωτογραφία Zougla.gr
Σε τρία χρόνια παράχθησαν στη Σύρο σχεδόν 120 μονάδες του E8000
Τα τελευταία χρόνια, η δημιουργία μιας ανάλογης προσπάθειας ήρθε από την Namco, μια εταιρία της βορείου Ελλάδας με στόχο την "αναβίωση του "Θρυλικού" Pony.
Και η ιστορία... επαναλαμβάνεται
Εντεταλμένοι δημοσιογράφοι και εξαρτώμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης, με τρόμο απέναντι στους χορηγούς τους, - κυρίως μεγάλων ευρωπαϊκών αυτοκινητοβιομηχανιών- όχι μόνο κατέκριναν τη συγκεκριμένη προσπάθεια, αλλά τη διέβαλαν και την αντιμετώπισαν σαν μια "γραφική" προσπάθεια.
Αντί να συμβάλουν θετικά στην επίλυση των λογικών αδυναμιών που μπορεί να φέρει μια μικρή τοπική βιομηχανία, λειτούργησαν (ἀεὶ ψεῦσται) ως διαμορφωτές της κοινής γνώμης με προφανή στόχο. Τον αφανισμό της. Πολλά δε δημοσιεύματα τονίζουν με έμμεσο δόλο, το γεγονός ότι τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα δεν θα είναι ελληνικά, μιας και οι μηχανές τους θα φτιάχνονται στο εξωτερικό.... λες και οι άλλες εταιρίες τις φτιάχνουν μόνο στη χώρα που εδρεύουν. Είναι λογικό. Το έργο δεν ανήκει σε θυγατρικές εταιρίες συγκεκριμένων ελληνικών οικογενειών που έχουν "ρημάξει" την χώρα και ως τούτου, δεν έχει το δικαίωμα.
Η χώρα τούτη - δυστυχώς - ιστορικά αποδεικνύεται ότι έχει "γεννήσει" περισσότερους αμαρτωλούς και κλέφτες, παρά ήρωες.
Βασίλης Μιστριώτης,
Αρχιτέκτων, διευθυντής σύνταξης GreekArchitects.gr
Διαβάστε εκτενές αφιέρωμα για την ιστορία της ελληνικής αυτοκινητοβιομηχανίας ΕΔΩ και ΕΔΩ