Πολυχώρος “ΘΕΑΤΡΟΝ”

Γενικά
To Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού αποτελεί ιδιωτικό, μη κερδοσκοπικό ίδρυμα με σκοπό την διάδοση της Ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς μέσω σύγχρονων μεθόδων όπως εκπαιδευτικές εκθέσεις, αναπαραστάσεις εικονικής πραγματικότητας της Ελληνικής ιστορίας (σημαντικών πόλεων και γεγονότων) και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις που απευθύνονται σε ένα ευρύ κοινό και σε παιδιά.

Χωροθέτηση
Το κτιριακό συγκρότημα βρίσκεται στην πρώην βιομηχανική περιοχή της οδού Πειραιώς, που μετατρέπεται σταδιακά σε πόλο πολιτιστικών και εμπορικών δραστηριοτήτων. Στο διπλανό οικόπεδο, η Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στεγάζεται σε ανακαινισμένο βιομηχανικό κτίριο.

Κτιριακό Πρόγραμμα
Το κτίριο «Θέατρον» εντάσσεται στο πολιτιστικό συγκρότημα «Ελληνικός Κόσμος», του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού στην οδό Πειραιώς.  Με την προσθήκη αυτή, ολοκληρώνεται η πρώτη ενότητα κτιρίων του συγκροτήματος, που απαρτίζεται από:
-Το Κτίριο 1, ένα ανακαινισμένο βιομηχανικό κέλυφος, με εκθεσιακούς και εκπαιδευτικούς χώρους.
-Τη «Θόλο» μια σφαιρική αίθουσα τρισδιάστατων προβολών, χωρητικότητας 120 θέσεων.
-Το «Θέατρον»

Κεντρική ιδέα
Ο σφαιρική μορφή της Θόλου αποτελεί την αφετηρία και το σύμβολο αναφοράς του ΙΜΕ επί της οδού Πειραιώς. Λόγω της στενής πρόσοψης του οικοπέδου στραφήκαμε σε μια εσωστρεφή αρχιτεκτονική που συνεχώς  «ανακαλύπτεται».

Η βασική ιδέα βασίζεται στην έννοια της πορείας. Ο επισκέπτης από την οδό Πειραιώς ανακαλύπτει το κτίριο της Θόλου, το Αίθριο και το Θέατρο που παρατίθενται σε μια διαδοχή λειτουργικών ενοτήτων. Ο ελεύθερος ανοικτός χώρος, το Αίθριο, διαρθρώνει την όλη σύνθεση (Θόλος, Θέατρο, Κτίριο γραφείων) λειτουργώντας ως εσωτερική δημόσια πλατεία. 
 

Τα  τρία διακριτά κτίρια του «Ελληνικού κόσμου»  προβάλλουν διαφορετικές αρχιτεκτονικές ταυτότητες. Ωστόσο, ισχυρά όμως στοιχεία ενοποίησης αποτελούν η λειτουργική τους διάρθρωση και η συγγενής  μορφολογική τους γλώσσα. Στη διαλεκτική τους σχέση κυριαρχεί η μεταλλική σφαίρα της «Θόλου» και το  λευκό γυάλινο περίβλημα του θεάτρου. Από το τελευταίο αναδύεται το ξύλινο «κουτί» των αιθουσών.

Το «Θέατρον»
Το νέο κτίριο καλύπτει ένα ευρύ φάσμα εκδηλώσεων μεγάλης κλίμακας. Μπορεί να στεγάσει πολλαπλές και ποικίλες εκδηλώσεις θεατρικού ή μουσικού χαρακτήρα υψηλών απαιτήσεων και επιπλέον να υποστηρίξει συνεδριακές λειτουργίες, που μπορεί να ασκούνται παράλληλα με τις προγραμματισμένες μουσικές ή θεατρικές παραστάσεις.
Το κτίριο Θεάτρου αποτελείται από μια κύρια αίθουσα χωρητικότητας 1.200 θέσεων, που μπορεί, ανάλογα με τις απαιτήσεις λειτουργίας του συγκροτήματος, να χωριστεί σε δυο μικρότερες αίθουσες των 800 και 300 ατόμων. Η αίθουσα έχει σχεδιαστεί με κριτήριο τη μέγιστη ευελιξία. Έτσι οι κερκίδες είναι κινητές και επιτρέπουν την αίθουσα να υποδέχεται παραστάσεις κλασσικής ιταλικής σκηνής, εκδηλώσεις πασαρέλας, ή να λειτουργεί με την απόσυρση των κερκίδων ως  χώρος δεξιώσεων. Η αίθουσα είναι εξοπλισμένη με μεγάλη σκηνή που διαθέτει flying bridge και υποσκήνιο, καθώς και ηλεκτρομηχανολογικό εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας, έτσι ώστε να είναι σε θέση να υποστηρίξει μια μεγάλη ποικιλία από θεάματα (όπως μουσική, θέατρο, οπερέτες και κινηματογράφο).

Περιμετρικά της κύριας αίθουσας διατάσσονται οι βοηθητικοί χώροι, που υποστηρίζουν πέρα των ψυχαγωγικών εκδηλώσεων και τη χρήση του κτιρίου ως συνεδριακού κέντρου. Έτσι έχουν προβλεφθεί χώροι γραφείων, εκπαιδευτικών αιθουσών κλπ. Το συγκρότημα συμπληρώνεται με υπόγειους  χώρους στάθμευσης και μηχανολογικούς χώρους

Υλικά
Γυαλί, μέταλλο, ξύλο και πέτρα είναι τα βασικά  υλικά.
Κυριαρχεί το λευκό αδιαφανές γυάλινο κέλυφος των όψεων, η μεταλλική στέψη των όγκων με φύλλα ψευδάργυρου (zinc), η πέτρα Serena και το μάρμαρο Διονύσου στα δάπεδα των χώρων υποδοχής, το ξύλο IROCO που ντύνει τις αίθουσες εξωτερικά, τα ακουστικά πανέλα από οξιά που διαμορφώνουν το ακουστικό περίβλημα των αιθουσών και οι ξύλινες ηχοαπορροφητικές οροφές από σφένδαμο στους χώρους υποδοχής.

Βιοκλιματικός Σχεδιασμός
Το λευκό κέλυφος που περιβάλλει το θέατρο, συνεισφέρει στη βελτίωση της ενεργειακής συμπεριφοράς του κτιρίου. Πρόκειται για δυο σειρές λευκών υαλοπετασμάτων, που λειτουργούν ως ηλιακή καμινάδα.  Ο κενός χώρος ανάμεσα στα δυο κελύφη, αναλαμβάνει την ανάσχεση των θερμικών και οπτικών  φαινόμενων τα οποία δυνητικά μπορούν να αναπτυχθούν στο υαλοστάσιο, με την κατακόρυφη κίνηση του αέρα το καλοκαίρι, ή τον εγκλωβισμό του τον χειμώνα. Ταυτόχρονα επιτυγχάνεται ένας ενιαίος και διάχυτος φωτισμός στο εσωτερικό του κτιρίου.

Το Διπλό κέλυφος