Μετατροπή Κτιρίου Νομαρχίας σε Ωκεανογραφικό Κέντρο

ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ : Περσεφόνη Παττακού
Ε.ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ :  Μανώλης  Αναστασάκης

Το έργο ήταν δύσκολο καθώς το κτήριο που θα φιλοξενήσει την ιδέα μας κατασκευάσθηκε στην αρχή της δεύτερης Τουρκικής Κυριαρχίας στην πόλη του Ρεθύμνου, χαρακτηρίζεται ως κτήριο Τούρκικο, Νεοκλασικό της Πρώιμης Νεοκλασικής Περιόδου για την Ελλάδα, βρίσκεται στην περιοχή της Παλιάς Πόλης και συνορεύει με το Ενετικό Φρούριο της Φορτέτσας.

Επίσης στέγαζε την θερινή κατοικία του Πρίγκιπα Γεωργίου κατά την Περίοδο της Αρμοστείας ( 1898 – 1906 )

Η πρόκληση λοιπό ήταν μεγάλη γιατί το κτίριο έπρεπε εκτός από το να είναι λειτουργικά σωστό, να εναρμονίζεται πλήρως και με το περιβάλλον, προσθέτοντας μια «ιδέα» μέλλοντος μέσα στο παρελθόν… 

 

 

 

 

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΔΕΑ - ΠΡΟΤΑΣΗ

Σκοπός της εργασίας ήταν να μεταφραστούν η δύναμη και η μεγαλοπρέπεια της Θ ά λ α σ σ α ς σε όγκους και χώρους. 

Κυρίαρχά στοιχεία λοιπόν είναι το νερό και το γυαλί.

Ο επισκέπτης εισέρχεται στο κτήριο από μια καινούρια είσοδο - προσθήκη κατασκευασμένη από φύλλα ύαλου που δίνει την εντύπωση πως γλώσσες τρεχούμενου νερού έχουν ξεχειλίσει το κτίριο.

Εισερχόμενος στο κτήριο ο επισκέπτης συναντά τμήματα ύαλου εκτεινόμενα  σε όλο το πλάτος και ύψος του κτηρίου που σαν άλλες «συμπληγάδες» ή σαν άλλη «Μαύρη Θάλασσα», ανοίγουν διάπλατα μπροστά του αποκαλύπτοντας του ένα κογχύλι τεραστίων διαστάσεων που αποτελεί τον κύριο άξονα κατακόρυφης κίνησης.

Από εδώ ξεκινά η πραγματική περιπέτεια στα άδυτα του θαλάσσιου κόσμου με σήραγγες και κατευθυνόμενες διαδρομές, πλημμυρισμένες από θαλασσινό νερό και θαλάσσια όντα.

Η περιήγηση αρχίζει από την υάλινη σήραγγα – ράμπα που σαν τούνελ αέρα μέσα στο νερό οδηγεί στο  χώρο του υπογείου με τις μεγαλύτερες δεξαμενές της εγκατάστασης και με ένα μικρό χώρο «κερκίδων» από όπου ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει υποθαλάσσιες επιδείξεις.

Συνεχίζοντας ο επισκέπτης  επιστρέφει στον ισόγειο χώρο του κτηρίου που αποτελεί και το πέρασμα από την ζώνη του βυθού στην ζώνη του λιγότερου βάθους προχωρώντας έτσι στον α’ όροφο όπου από υδάτινες κατευθυνόμενες διαδρομές και από το πέρασμα του μέσα από τις «συμπληγάδες» γνωρίζει και θαυμάζει τα μικρότερα σε κλίμακα θαλάσσια όντα

Τελειώνοντας το περιπετειώδες ταξίδι του ο επισκέπτης καταλήγει στον β’ όροφο του κτηρίου, που αντιστοιχεί στην επιφάνεια της Θ  ά λ α σ σ α ς, όπου μέσα από ένα σπήλαιο γεμάτο δρώμενα και εκπαιδευτικά παιγνίδια περνά σε έδαφος στέρεο και στεγνό.

Η αναζήτηση έχει πια τελειώσει, ο εξερευνητής έφερε εις πέρας την αποστολή του και μέσα από μια πορεία κυκλική όπως αυτήν των υπογείων θαλάσσιων ρευμάτων,  έμαθε τα βαθιά και καλά κρυμμένα μυστικά της Θ ά λ α σ σ α ς …

Η εξωτερική διαμόρφωση του κτιρίου αναβιώνει έναν υδροβιότοπο με μια μεγάλη τεχνητή λίμνη και ξύλινες επίπεδες επιφάνειες χρήσιμες  στην προσπέλαση της και στην στέγαση υπαίθριου αναψυκτήριου.  

 

 

ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ

Η πολυπλοκότητα της ιδέας και η ιδιαιτερότητα του κτηρίου δημιούργησαν την ανάγκη για εξειδικευμένες επεμβάσεις.

Στην ουσία η ιδέα κατασκευαστικά υλοποιείται με την δημιουργία ενός νέου κτηρίου μέσα στο ήδη υπάρχον.

Κρατάμε λοιπόν μόνο το εξωτερικό κέλυφος με όλες του τις λεπτομέρειες και όλα του τα ανοίγματά και εσωτερικά δημιουργούμε ένα νέο κτίριο από οπλισμένο σκυρόδεμα στηριζόμενο κατακόρυφα σε κολώνες από μπετόν και οριζόντια σε μια στρώση μπετόν πάχους 20 cm, που έχουμε προσθέσει στην εσωτερική επιφάνεια του κελύφους του κτηρίου, στοιχεία απαραίτητα εάν αναλογιστεί κανείς το βάρος και την πίεση που ασκεί στο κτίριο ο συνολικός όγκος του νερού που περιέχεται στις δεξαμενές.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Η φροντίδα των δεξαμενών γίνεται μέσω ειδικών φίλτρων (συνηθέστερα άμμου για βιολογικό καθάρισμα) και αντλιών (κατασκευασμένες από fiberglass με εγκατεστημένο πολυπροπυλαϊνικο αμμοβολημένο πολυεστέρα) έτσι ώστε να δημιουργείται το κατάλληλο περιβάλλον για τους ενοίκους τους.

Εσωτερικός διάκοσμος

Κάθε δεξαμενή αναβιώνει σκηνές από διαφορετικούς βιότοπους και περιβάλλοντα με σκοπό την παρουσίαση στον επισκέπτη της πιστής αναπαραγωγής της ζωής των θαλασσίων βιότοπων της μεσογείου. Για να επιτευχθεί αυτό το γεγονός χρησιμοποιούνται διάφορα υλικά και τεχνικές, ανάλογα πάντα με την θεματολογία.

Η τεχνική που χρησιμοποιείται περισσότερο είναι αυτή του εύπλαστου σκυροδέματος πάνω σε μεταλλικό σκελετό. Το τελείωμα εφαρμόζεται με τη χρήση αμμοκονιάματος από οργανικές ή μη οργανικές χρωστικές ουσίες, το εσωτερικό μέρος των κατασκευών αυτών  είναι γεμάτο με ελαφρύ κονίαμα σκυροδέματος.

Η τεχνολογική ανάπτυξη των ακρυλικών υλικών στους τομείς της ναυτιλίας και της αεροναυπηγικής και η είσοδος τους στον τομέα των ενυδρείων, έδωσε τη δυνατότητα για την δημιουργία της τεχνολογίας των «methacrylate» που επιτρέπει την κατασκευή παραθύρων μεγάλου μεγέθους και καμπύλων σχημάτων, που σαν αποτέλεσμα έχει τη δημιουργία μεγαλύτερων και με περισσότερο ενδιαφέρον εσωτερικών χώρων δεξαμενών.

ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ : Περσεφόνη Παττακού
Ε.ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ :  Μανώλης  Αναστασάκης

 

---

Διπλωματικές & Ερευνητικές Εργασίες - Το greekarchitects.gr, προτείνει μια  θεματική ενότητα, στην οποία παρουσιάζονται πτυχιακές ή ερευνητικές εργασίες φοιτητών από σχολές πολυτεχνείων της Ελλάδας και του εξωτερικού. Οι ενδιαφερόμενοι /νες μπορούν να μας στείλουν την διπλωματική τους εργασία.