ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Οργάνωση Κλάδου
27 Απρίλιος, 2010
«σπρώξιμο made in Greece»
..σχετικά με το διαγωνισμό σχεδίασης για το νέο παγκάκι στην Αθήνα, Athens Benchmark.
Επιστολή αναγνώστριας.
Στη δίνη των εξελίξεων που μας περιβάλει έρχονται να προστεθούν θεωρητικώς μικρά και ασήμαντα γεγονότα, που δυστυχώς όμως πιστοποιούν το ένα και μοναδικό γεγονός της ιδιαίτερης ικανότητας ή καλύτερα ταλέντου, που χαρακτηρίζει τον νεοέλληνα, για το επονομαζόμενο και κατά τ' άλλα ανώδυνο ή αθώο «σπρώξιμο made in Greece», σε κάθε πιθανή πιθαμή της ύπαρξής μας...
Με το παρόν γράμμα, θα ήθελα να σας καταγγείλω προσωπικά το θράσος κάποιων ανθρώπων να αντιστέκονται πεισματικά και προκλητικά στον αγώνα υπέρ της διαφάνειας, που η κυβέρνησή μας έχει προσωπικά ξεκινήσει.
Ο λόγος για το άρθρο «Διαγωνισμός: ... Κάτσε Καλά» του δημοσιογράφου κ. Βασίλη Λούρα στην εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ, στην στήλη ΠΟΝΤΙΚΙ ΑΡΤ, που εξέπληξε το διαγωνιζόμενο και μη κοινό, σχετικά με το διαγωνισμό σχεδίασης για το νέο παγκάκι στην Αθήνα, Athens Benchmark. http://www.topontiki.gr/Articles/view/5179
Συγκεκριμένα, θα ήθελα να ρωτήσω ευθέως την οργανωτική επιτροπή του διαγωνισμού και το δήμο Αθηναίων, καθώς και κάθε συνειδητοποιημένο συμπολίτη μου, να με ενημερώσει με ποια κριτήρια επιλέχθηκαν οι 4 από τις 584 προτάσεις προς επίσημη δημοσίευση (!) και μάλιστα δυο μέρες πριν την τελική ψήφο των κριτών και ενώ ο διαγωνισμός πραγματοποιείται κατά τ' άλλα ανωνύμως για το κοινό; Θεωρείται πραγματικά συνετό, δεοντολογικά αποδεκτό και ανταποκρινόμενο στους όρους του διαγωνισμού να δημοσιεύονται επισήμως ονόματα, προτάσεις και μίνι βιογραφικά συγκεκριμένων επιλεγμένων διαγωνιζομένων, βάσει κριτηρίων που ουδείς δε γνωρίζει (αλλά σαφώς φαντάζεται), τη στιγμή μάλιστα που δεν έχουν βγει καν τα τελικά αποτελέσματα; Θεωρείται αποδεκτό αυτές οι συμμετοχές να είναι εν τέλει έγκυρες, και ποιος επιτέλους μπορεί τελικά να μας πείσει ότι τελικά αξίζει να συμμετέχουμε ως δημιουργοί σε παρόμοιες και ίσως μελλοντικές οργανώσεις από το δήμο Αθηναίων ή αντίστοιχους οργανισμούς/ φορείς μετά απ' αυτά τα γεγονότα;
Αλήθεια, μα αλήθεια, είναι πραγματικά λυπηρό να βλέπεις, αλλά πόσο μάλλον να ζεις, τέτοιες καταστάσεις. Χάνεις κάθε ελπίδα, κάθε όνειρο να προσφέρεις ουσιαστικά σ' έναν τόπο που έχει τόσο ανάγκη. Ειλικρινά, ως συνδιαγωνιζόμενη, ως αρχιτέκτονας με χρόνια εμπειρίας στο εξωτερικό, και ως πολίτης αυτού του κράτους, λυπάμαι.
Εύχομαι να βρεθεί κάποιος ν' αλλάξει επιτέλους αυτές τις νοοτροπίες, που τόσο ισχυρά έχουν ριζώσει στο ελληνικό είναι μας και πλέον δεν μας κάνουν ούτε και εντύπωση!
μια διαγωνιζόμενη στο Athens future bench...
Με εκτίμηση,
