(130.13) Κατασκευαστική λογική σμήνους στις θαλασσινές σπηλιές

Φοιτήτρια : Νεοφύτου Ιφιγένεια
Κύριος Επιβλέπων Καθηγητής : Δρ. Οδυσσέας Κοντοβούρκης, Λέκτορας
Δεύτερος Επιβλέποντας: Δρ. Μάριος Φωκάς, Αναπληρωτής Καθηγητής
Τμήμα Αρχιτεκτονικής, Πανεπιστήμιο Κύπρου
Ημερομηνία παρουσίασης : Μάιος  2013

Η έρευνα εστιάζει το ενδιαφέρον της στη μελέτη της θεωρίας της νοημοσύνης σμήνους και στην εφαρμογή της στην αρχιτεκτονική.  Κύριος προβληματισμός της μελέτης, αποτελεί η εισαγωγή εννοιών της νοημοσύνης, στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό για την επίλυση σύνθετων προβλημάτων.

Η νοημοσύνη σμήνους αποτελεί μια νέα θεωρία, η οποία έχει την δυνατότητα να χειριστεί λειτουργίες και πολύπλοκα συστήματα στο ευρύτερο περιβάλλον του ανθρώπου. Αυτό συμβαίνει σε ένα ευρύ και διεπιστημονικό πεδίο, εξηγώντας την συμπεριφορά ενός βιολογικού οργανισμού μέχρι και την ανάλυση μιας οικονομικής κατάστασης, και βοηθώντας τον άνθρωπο να επεξηγήσει, να κατανοήσει και να επιλύσει πολύπλοκα συστήματα με βάση απλούς κανόνες. Συνεπώς, στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό η νοημοσύνη σμήνους έρχεται να ενσωματώσει απλούς κανόνες για τη διαχείριση σύνθετων προβλημάτων και προσαρμογής σε διάφορες καταστάσεις . Έχοντας υπόψη αυτή τη λογική, προσεγγίζεται ένας σχεδιασμός που θα διερευνήσει μια αρχιτεκτονική δομή που εμφανίζει ιδιότητες νοημοσύνης σμήνους και θα προσαρμόζεται σε πολύπλοκες καταστάσεις.

Αρχικά, γίνεται μια θεωρητική διερεύνηση της έννοιας νοημοσύνη σμήνους. Πιο αναλυτικά, η νοημοσύνη σμήνους σε θεωρητικό επίπεδο χαρακτηρίζεται ως ο τρόπος με τον οποίο ομάδες από μεμονωμένους παράγοντες κινούνται μαζί και χρησιμοποιείται για να εξηγήσει συμπεριφορές ομάδων από ψάρια, μυρμήγκια, πουλιά.  Βασικό χαρακτηριστικό της νοημοσύνης σμήνους είναι ότι οι παράγοντες του συστήματος διαδρούν μεταξύ τους μέσω απλών κανόνων συμπεριφοράς.

Σε ένα δεύτερο στάδιο, έχοντας κωδικοποιήσει λογικές με τις οποίες λειτουργεί η νοημοσύνη,  γίνεται μια σχεδιαστική διερεύνηση η οποία δίνει και την μεθοδολογία ανάπτυξης της πρότασης. Διερευνώντας τη δυνατότητα της λογικής, γίνονται κάποιοι πειραματισμοί, όπου μέσω της διάδρασης παραγόντων, δημιουργούνται διαφορετικές αρχιτεκτονικές δομές. Η κίνηση και η διάδραση των παραγόντων  δίνουν την δυνατότητα, να παραχθεί ένα σύστημα, το οποίο έχει τα χαρακτηριστικά της ευελιξίας και της προσαρμοστικότητας.

Η ανάπτυξη του σχεδιαστικού τμήματος γίνεται μέσα από τη διερεύνηση ενός περιβάλλοντος στο οποίο μπορεί να γίνει εφαρμογή των λογικών της νοημοσύνης σμήνους. Στόχος είναι η μελέτη ενός περιβάλλοντος το οποίο χαρακτηρίζεται από πολυπλοκότητα, αφού η χρήση της νοημοσύνης σμήνους έχει την δυνατότητα της ευελιξίας και την ευφυΐα να προσαρμόζεται σε διαφορετικές καταστάσεις. Η περιοχή μελέτης, η οποία επιλέχθηκε με βάση  κριτήρια πολυπλοκότητας, βρίσκεται στην επαρχία Πάφου και είναι η περιοχή των "Θαλασσινών σπηλιών".

Το σενάριο σχεδιασμού βασίζεται στην ανάπτυξη της περιοχής, έτσι ώστε να εξυπηρετεί τους επισκέπτες της, αφού παρόλο που αποτελεί περιοχή φυσικού ενδιαφέροντος, δεν έχει αναπτυχθεί ακόμη. Η πρόταση δίνει στον κόσμο την ευκαιρία να επισκέπτεται την περιοχή δημιουργώντας σημεία στάσης ανάλογα με τις ανάγκες αλλά ταυτόχρονα και  εξυπηρετώντας θέματα κίνησης και εύκολης μετάβασης σε κάθε σημείο.

Ταυτόχρονα, η μελέτη επιδιώκει τη διερεύνηση του χωρικού συστήματος, το οποίο θα παρουσιάζει τις αρχές της νοημοσύνης σμήνους με στόχο να ανταποκρίνεται και να προσαρμόζεται στην πολυπλοκότητα της γεωμορφολογίας του εδάφους και στις διαφορετικές ανάγκες που προκύπτουν από την περιοχή. Προτείνεται ένα κατασκευαστικό χωρικό σύστημα που έχει την δυνατότητα να προσαρμοστεί στα διαφορετικά περιβάλλοντα της περιοχής, στις διαφορετικές συνθήκες, στις κατασκευαστικές ανάγκες και στις διαφορετικές διασυνδέσεις. Η μελέτη αφορά το σχεδιασμό χωρικών κατασκευών και πλατφορμών, οι οποίες θα μπορούσαν να φιλοξενούν διαφορετικές λειτουργίες, να τοποθετούνται σε διαφορετικά περιβάλλοντα με διαφορετική τοπογραφία και διαφορετικές ανάγκες.

Έτσι με την εφαρμογή της νοημοσύνης  σμήνους γίνεται ο χειρισμός των κατασκευών ανάλογα με το περιβάλλον, την τοπογραφία, τη λειτουργία, τις αποστάσεις. Με αυτό το τρόπο έχουμε ένα αποτέλεσμα το οποίο μπορεί να προσαρμοστεί στην περιοχή ανάλογα με την κάθε θέση και τις ανάγκες του. Οι κανόνες προσαρμογής βασίζονται σε μεμονωμένους παράγοντες, οι οποίοι μέσω της διαφορετικής διάδρασης τους μπορούν να μας δώσουν διαφορετικά αποτελέσματα, ανάλογα με τις ανάγκες που υπάρχουν για την προσαρμογή του συστήματος στη συγκεκριμένη περιοχή.

Διπλωματικές & Ερευνητικές Εργασίες - Το greekarchitects.gr, προτείνει μια  θεματική ενότητα, στην οποία παρουσιάζονται πτυχιακές ή ερευνητικές εργασίες φοιτητών από σχολές πολυτεχνείων της Ελλάδας και του εξωτερικού. Οι ενδιαφερόμενοι /νες μπορούν να μας στείλουν την διπλωματική τους εργασία.