156.13 Metabolistic Container Housing System

Φοιτητής: Μαρκάκης Μάνος
Επιβλέπων Καθηγητής: Κοτιώνης Ζήσης
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
Ημερομηνία Παρουσίασης: Οκτώβριος 2013

Για τους μεταβολιστές το κτίριο είναι ένα ατελείωτο προϊόν, το οποίο μπορεί και πρέπει να προσαρμόζεται στις εκάστοτε ανάγκες. Δεν είναι ένα έργο τέχνης που δεν πρέπει να το αγγίξεις, μην τυχόν και το χαλάσεις. Ένα κτίριο πρέπει να εκτεθεί, να αλλάξει, πρέπει να βρίσκει τον δρόμο να εντάσσεται στις διαφορετικές, κατά καιρούς, συνθήκες. Έτσι το κτίριο αποτελείται από ένα σύνολο μονάδων. Αλλάζοντας τον συνδυασμό τους μπορεί να προκύψει ένα νέο κτίριο για να καλύψει νέες ανάγκες. Κατά τις πρώτες προσεγγίσεις τους, οι δομές αυτές ξεκίνησαν ως κυβοειδή δέντρα: οι μονάδες κατοικίας, τα ¨φύλλα¨ αναπτύσσονται από τα ¨κλαδιά¨ που συνδέονται στο βασικό ¨κορμό¨. Καθώς τα ¨δέντρα¨ αναπτύσσονταν και εξαπλώνονταν, θα σχημάτιζαν ένα αλληλοσυνδεόμενο ¨δάσος¨, που θα επέκτεινε το διαθέσιμο χώρο για την κοινωνία από κάτω.

Το αποτέλεσμα της εργασίας, βασισμένο στις παραπάνω αρχές, είναι μια προσπάθεια προς μια πόλη που θ' ακροβατεί πάνω στις ανάγκες των κατοίκων της. Που θα μπορεί δυναμικά να μεταβάλλεται για την μεγαλύτερη δυνατή πλήρωσή τους.

 

 

 

Ο σκελετός κατασκευάζεται από πριν. Σ' αυτόν προσαρτάται το δίκτυο των σωληνώσεων και της μεταφοράς (σκάλες - ανελκυστήρας), που έχουν κάποιες δυνατότητες παραμετροποίησης και επέκτασης. Έτσι διαμορφώνεται μια συνθήκη που προυπάρχει στην εκάστοτε περιοχή με μια υποδομή που ¨αναμένει¨ να υποδεχτεί τους επίδοξους κατοίκους της.

 

 

οι μονάδες κατοίκισης είναι ελαφριές κατασκευές, διαμορφωμένα containers διαστάσεων 6m(M)x2,5m(Π)x2,6m(Υ) που μπορούν να μεταφερθούν εύκολα. Τα υλικά των μονάδων κατοίκισης είναι τέτοια ώστε η διάρκεια ζωής τους να μη μπορεί να ξεπεράσει τα είκοσι χρόνια. Η βασική λογική στην επιλογή και τον σχεδιασμό τόσο μικρών χώρων είχε σκοπό να εντείνει την μοναδιαία κατοίκηση και να θέσει υπό αμφισβήτηση κυρίαρχα μοντέλα κοινωνικοποίησης πολλών χρόνων όπως ο θεσμός της πυρηνικής οικογένειας κ.α. Η επιδίωξη και το παράδοξο της μοναδιαίας κατοίκισης που προτείνεται είναι ότι ενώ φαινομενικά φαίνεται ν' απομονώνει το άτομο στην πραγματικότητα κάνει το αντίθετο. Εξυπηρετεί μόνο τις βασικές ανάγκες του ατόμου ενώ ταυτόχρονα, μη μπορώντας να ενσωματώσει συνθήκες του δημόσιου χώρου, το ωθεί έξω απ' αυτήν. Γίνεται μια ανοίκεια οικία που ωθεί το άτομο στο δημόσιο, το κοινό και στην κοινωνικοποίηση.

 

 

Στην βάση του μεταλλικού σκελετού - φορέα υπάρχει ένας μεγάλος τριγωνικός (σε κάτοψη) χώρος που λειτουργεί ως χώρος πλυντηρίων. Επίσης έχει δημιουργηθεί ένας ακόμα μικρότερος δημόσιος χώρος (τριγωνικής κάτοψης κι αυτός), ανεξάρτητος από την υπόλοιπη δομή που μπορεί να τοποθετηθεί κατ' επιλογή δίπλα σε έναν ή περισσότερους μεταλλικούς φορείς και μπορεί να λειτουργήσει είτε σαν καφέ είτε σαν συνελευσιακός χώρος. Έτσι σηματοδοτείται αλλιώς το επίπεδο μηδέν της κατασκευής καθώς το έδαφος από μόνο του σημαίνει μια διαφορετικής πυκνότητας και είδους κινητικότητα και αλληλεπίδραση.

 

 

Ο κεντρικός φορέας - μεταλλικός σκελετός δομείται σε μια λογική εγγεγραμμένων τετραγώνων που ενισχύει τόσο την μεταβολικότητα των μονάδων κατοίκισης αλλά και την στατική του ικανότητα. Στο κέντρο υπάρχει το μικρότερο εγγεγραμμένο τετράγωνο που αποτελεί τον βασικό πυρήνα της κατασκευής. Από εκεί διέρχεται ο ανελκυστήρας καθώς και ο κύριος όγκος των σωληνώσεων του συστήματος αποχέτευσης, ύδρευσης και ηλεκτρισμού.

Καθ' ύψος  του εκελετού υπάρχουν δύο μεγαλύτεροι κοινόχρηστοι χώροι συνέρευσης ανά οκτώ ορόφους που ¨σπάνε¨ το κτίριο σε τρία κομμάτι. Ανά μονάδα κατοίκισης ή ανά δύο μονάδες κατοίκισης, κατά περίπτωση, δημιουργείται ένας μικρός ημιυπαίθριος χώρος, ενώ η οροφή των container του αμέσως χαμηλότερου επιπέδου μπορεί να λειτουργήσει ως υπαίθριος χώρος των από πάνω.

 

 

Την δομή του σκελετού διαπερνάει κατακόρυφα ο ανελκυστήρας (που βρίσκεται στον κετνρικό πυρήνα) και το σύστημα των κλιμακοστασίων που διατρέχει το κτίριο κατακόρυφα με σπειροειδή τρόπο.

Ο κύριος όγκος των σωληνώσεων του συστήματος αποχέτευσης, ύδρευσης και ηλεκτρισμού διέρχεται από τον κεντρικό πυρήνα και στη συνέχεια διακλαδώνονται στα πλευρικά μέρη του μεταλλικού σκελετού και καταλήγουν σε υποδοχές που ¨κουμπώνουν¨ στα αντίστοιχα δίκτυα των containers.

 

 

Στην κορυφή τοποθετείται μόνιμα ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία της κατασκευής, ο γερανός. Τόσο συμβολικά αλλά κυρίως πρακτικά καλείται να εφαρμόσει την μεταβολικότητα με καθήκον να προσθέτει, ν' αφαιρεί και να μετατοπίζει τις μονάδες κατοίκισης όποτε αυτό είναι απαραίτητο με βάση πάντα τους κανόνες τοποθέτησης που διέπουν την κατασκευή.

 

 

Ψιγματικά έχει μελετηθεί και μια δεύτερη εκδοχή του ίδιου συστήματος με containers που κουμπώνουν πάνω στα ήδη τοποθετημένα containers.

 

 

Στη συνέχεια παρατίθενται κάποιες σημαντικές πληροφορίες που αφορούν το συγκεκριμένο project.

 

 

Εν κατακλείδι έγινε προσπάθεια μελέτης των βασικών ιδεών των μεταβολιστών και εφαρμογής τους σε μια δυνητική κατάσταση. Έγινε μια προσπάθεια να δούμε την πόλη, ή έστω ένα οικιστικό σύνολο, σαν το αποτέλεσμα της ένωσης μιας πληθώρας από πανομοιότυπες μονάδες. Ένα σύμπλεγμα που δεν θα βρίσκεται εκεί για πάντα, σαν ένα άλλο μνημείο, αψηφώντας τις συνθήκες και τις ανάγκες γύρω του που συνεχώς μεταβάλλονται.

 

 

Διπλωματικές & Ερευνητικές Εργασίες - Το greekarchitects.gr, προτείνει μια  θεματική ενότητα, στην οποία παρουσιάζονται πτυχιακές ή ερευνητικές εργασίες φοιτητών από σχολές πολυτεχνείων της Ελλάδας και του εξωτερικού. Οι ενδιαφερόμενοι /νες μπορούν να μας στείλουν την διπλωματική τους εργασία.