174.13 Life After ISON / population: UNKNOWN

Φοιτητές: Μιρτσόπουλος Ιωάννης, Στροπωνιάτης Βασίλειος
Επιβλέπων Καθηγητής: Παπακώστας Γεώργιος
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Πολυτεχνική Σχολή, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
Ημερομηνία: Ιούλιος 2013

Σύμφωνα με δύο Λευκορώσους αστροφυσικούς, στις 26 Δεκεμβρίου 2013, ο κομήτης ISON, διαμέτρου 5-6 χιλιομέτρων θα συγκρουστεί με τον πλανήτη Γη. Αντικείμενο επεξεργασίας της διπλωματικής εργασίας αποτελεί ο σχεδιασμός του τρόπου με τον οποίο μπορεί να διαιωνιστεί το ανθρώπινο είδος. Σχεδιάζουμε λοιπόν υπόγεια καταφύγια - οικισμούς για τη φιλοξενία του πληγέντος πληθυσμού.

Όπως τα φυτά βυθίζουν τις ρίζες τους έτσι και ο κάθε οικισμός αναπτύσσεται κατακόρυφα και διακλαδίζεται υπογείως δημιουργώντας μια πλεγματική δομή ικανή για να φιλοξενήσει κατοικίες. Επίσης, παρέχει επικοινωνίες στον τρισδιάστατο χώρο και επεκτείνεται έως την ατμόσφαιρα για να δημιουργήσει φεγγίτες που φωτίζουν το εσωτερικό της.

 

 

Στο κεντρικό τμήμα της, "φυτρώνει" ένας πύργος, μνημείο - είσοδος - παροχέας ενέργειας, που σηματοδοτεί την κατασκευή.

 

 

Η συνέχιση ή όχι της ζωής μετά τη σύγκρουση εξαρτάται από τους χειρισμούς και τις αποφάσεις που θα λάβει η ανθρωπότητα. Γι αυτές απαιτείται συλλογικότητα και ανταλλαγή απόψεων τόσο σε επίπεδο οικισμού αλλά και μεταξύ οικισμών. Επομένως μια από τις κυριότερες δραστηριότητες που θα πρέπει να μπορούν να φιλοξενηθούν στο εσωτερικό των οικισμών είναι οι συγκεντρώσεις.

 

 

Δεν δύναται όμως ο κάθε οικισμός να μείνει αποκομμένος από τον άλλο. Γι αυτό στο κατώτερο τμήμα του κάθε οικισμού σχεδιάζουμε ένα σταθμό μετεπιβίβασης που θα επιτρέπει τη μετακίνηση μεταξύ αυτών.

 

 

Οι αξίες των αναγκών έχουν μετουσιωθεί σε αρχετυπικές μορφές και υλικά, μέσα από ένα σύγχρονο λεξιλόγιο, τα οποία γεννούν υποσυνείδητα εικόνες στους κατοίκους, από τις πρωταρχικές κατοικίες, τις σπηλιές, μέρη κολεκτιβοποίησης και κοινωνικοποίησης του ανθρώπινου είδους, εικόνες σημαντικότερες από ποτέ σε εποχές καταστροφών και απομόνωσης.

 

 

Από την άλλη, στο ψηλότερο σημείο του κάθε οικισμού βρίσκεται ένα κατασκεύασμα το οποίο καλείται να εκπληρώσει πολλούς ρόλους. Σε μια χρονική στιγμή που είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο αφανισμού του ανθρώπινου είδους, μοναδική ευκαιρία για τη διαιώνιση του είναι η γυναίκα-μητέρα. Το γυναικείο σώμα χρησιμοποιείται ως σημείο αναφοράς για τη δημιουργία ενός κτίσματος που πάνω απ' όλα καλείται να ικανοποιήσει την ανθρώπινη επιθυμία για ζωή.

Λειτουργεί όμως και ως είσοδος. Η διείσδυση στο εσωτερικό του οικισμού γίνεται από την πλάγια όψη του και τέλος πέραν των άλλων αποτελεί ένα γεωγραφικό σημείο αναφοράς, σηματοδοτώντας πως υπόγεια αυτού απλώνεται μια ολόκληρη κοινωνία.

 

 

Μέσα από μία επιλογή μεγάλων μητροπόλεων εφαρμόζουμε ένα πλέγμα επί του παγκόσμιου χάρτη και αφήνουμε να επιδράσουν πάνω του τα στίγματα των πόλεων σαν μαγνητικοί πόλοι αλλοιώνοντας το πλέγμα και δημιουργώντας ένα δίκτυο βέλτιστων, ως προς τις αποστάσεις, διαδρομών που είναι ικανές να ενώσουν τους οικισμούς μεταξύ τους καθώς και να δημιουργηθεί εκ νέου ένας "παγκόσμιος χάρτης" υπογείως.

 

 

Κανείς δε γνωρίζει πραγματικά το μέλλον, μόνο προβλέψεις μπορούν να γίνουν. Στόχος μας η δημιουργία ενός "καμβά" που θα δέχεται κάθε είδους μετάλλαξη και επεξεργασία έτσι ώστε να προσαρμοστεί στα μέσα και τις ανάγκες του πληθυσμού που φιλοξενεί. Η αρχιτεκτονική μας θέλουμε να δημιουργήσει ερεθίσματα, ικανά για τον επαναπροσδιορισμό της ίδιας της ζωής των ανθρώπων που μένουν εκεί.

 

 

Διπλωματικές & Ερευνητικές Εργασίες - Το greekarchitects.gr, προτείνει μια  θεματική ενότητα, στην οποία παρουσιάζονται πτυχιακές ή ερευνητικές εργασίες φοιτητών από σχολές πολυτεχνείων της Ελλάδας και του εξωτερικού. Οι ενδιαφερόμενοι /νες μπορούν να μας στείλουν την διπλωματική τους εργασία.