230.14 κατασκευές οικειότητας

Φοιτήτριες: Λόγγου Μαριέττα-Μαρίνα, Μαμαλάκη Ηρώ
Επιβλέπων: Μπαμπασίκας Πέτρος
Πανεπιστήμιο Πατρών
Ημερομηνία παρουσίασης: Οκτώβριος 2014

Η περιοχή μελέτης είναι το αρχαίο λιμάνι των Κεγχρεών που βρίσκεται στο Σαρωνικό κόλπο, ανάμεσα στην Κόρινθο και στα λουτρά της ωραίας Ελένης. Τα ερείπια των αρχαίων μόλων βρίσκονται στις δύο μύτες του κόλπου και τα ίχνη τους διακρίνονται τόσο πάνω όσο και κάτω από την επιφάνεια του νερού.

Στα πλαίσια ανάλυσης του τοπίου πραγματοποιήθηκε μία δράση με χορευτές ώστε μέσα από την κίνηση να προκύψει μια διαφορετική ανάλυση του χώρου. Το ανθρώπινο σώμα αποτελεί το μέσο για να βιώσει κανείς και να αντιληφθεί το χώρο που αφηγείται ο αρχιτεκτονικός περίπατος .Η δράση υλοποιήθηκε τον Ιούνιο και βιντεοσκοπήθηκε. Μέσα από την ταινία μικρού μήκους ανακαλύφθηκαν πτυχές και δυνατότητες του τοπίου που μόνο η κάμερα θα μπορούσε να αποκαλύψει.

Για την δράση σχεδιάστηκαν και τοποθετήθηκαν κάποιες κατασκευές σαν σημειογραφία για την ανάλυση της περιοχής . Οι χορευτές ακολούθησαν τον περίπατο που ενώνει τα ερείπια των δύο μόλων και πραγματοποίησαν  στάσεις σε κάποια σημεία.

Έτσι καταλήγουμε σε ένα master plan στο οποίο φαίνονται οι 6 περιοχές επέμβασής ,όπως τις διαχωρίσαμε από το βίντεο ο νότιος μόλος , η παραλία, ο ελαιώνας, η προβλήτα, τα στάχυα, και ο βόρειος μόλος.  Διατηρώντας την ίδια είσοδο επαναπροσδιορίζουμε το όριο με το δρόμο και τη σχέση με τα αυτοκίνητα. Τοιχία ύψους 3 μέτρων τοποθετούνται κατά μήκος του δρόμου ελέγχοντας τις οπτικές φυγές προς την περιοχή, ενώ τα κατακόρυφα ανοίγματα σε κάποια σημεία τους δημιουργούν ένα οπτικό παιχνίδι με τα διερχόμενα αυτοκίνητα. Ο ήδη υπάρχων δρόμος γίνεται και η πορεία ένωσης των επεμβάσεών μεταξύ τους. Στην έκταση του δρόμου δημιουργείται χώρος ξεκούρασης και με αναφορά στη ρωμαϊκή πόλη δημιουργείται ένα δίκτυο με δρομάκια ανάμεσα στα στάχυα. Πέραν από το γενικό σχεδιασμό, οι υπόλοιπες κατασκευές στο περιβάλλον προέκυψαν μέσα  από τη μελέτη του storyboard της δράσης.

Πιο συγκεκριμένα  στο νότιο μόλο οι χορευτές περιηγήθηκαν στα αρχαία, εξερεύνησαν τα κομμάτια στο νερό και στάθηκαν στη σειρά των κιόνων η οποία συμβολίζει πέρασμα και κατεύθυνση. Έτσι σχεδιάζεται μια πορεία και μία κατασκευή στο νερό.

Οι χορευτές περιπλανήθηκαν στην παραλία και στο χωμάτινο δρόμο. Με βάση τις θέσεις του σώματος και τη χρήση του περιβάλλοντος  προκύπτει ένα όριο μεταξύ παραλίας και του υπόλοιπου κόλπου  στο σημείο αυτό σχεδιάζεται ένα νέο έδαφος, μία σύνδεση του δρόμου της ακτογραμμής και του νερού.

Η εξέδρα αποτελείται από μία σταθερή πορεία από υδατοπερατό μπετό και από αποσπώμενες μονάδες που έχουν τη δυνατότητα να επιπλέουν στο νερό αλλά και να βγαίνουν στην ακτή, με τη μορφή της να αναδιαμορφώνεται συνεχώς.

Οι χορευτές προσπέρασαν έναν ελαιώνα, ο οποίος ξεχώρισε για την αλλαγή αίσθησης σε σχέση με το υπόλοιπο περιβάλλον. Έτσι δημιουργείται ένα όριο σε σχέση με το επίπεδο που ορίζει ο ελαιώνας. Δημιουργείται μία κατασκευή(«γερανός») που σε οδηγεί πάνω από τις ελιές και περιστρέφεται προσφέροντας πανοραμική θέα. Στην αρχή του ελαιώνα διαμορφώνεται ο χώρος ξεκούρασης που προαναφέρθηκε στο master plan  και η θέση του «γερανού» που έχει σχεδιαστεί.

Με βάση τις θέσεις του σώματος και το σημείο λήψης ξεχώρισε ένας χώρος μέσα στα στάχυα αλλά και η ετοιμόρροπη υπάρχουσα προβλήτα. Καταργώντας την παλιά κατεστραμμένη κατασκευή επαναπροσδιορίζεται η σχέση με το νερό διατηρώντας όμως την αίσθηση ανισορροπίας της παλιάς. Η προβλήτα  αποτελείται από τρία τμήματα το πρώτο της τμήμα από υδατοπερατό μπετό βγαίνει και μπαίνει στο νερό οδηγώντας σε μία ξύλινη τραμπάλα που είναι το δεύτερο τμήμα της, κι από κει καταλήγει μέσω ενός κεκλιμένου επιπέδου στο πλωτό τμήμα της κατασκευής από ξύλινη επιφάνεια.

Τα στάχυα ξεχώρισαν για το μεγάλο ύψος τους ,την αίσθηση που προκαλούν και τις πολλές κατευθύνσεις που σου προσφέρουν. Έτσι δημιουργείται ένας χώρος συνάντησης ανάμεσα τους. Στο δρομάκι που ενώνει το γερανό με το χώρο συνάντησης τοποθετείται ένα γεφυράκι από corten σε χαμηλότερο ύψος από τα στάχυα το οποίο καλείται ο επισκέπτης να ανακαλύψει. Ανεβαίνοντας πάνω σε αυτό βλέπει από ψηλά το χώρο συνάντησης o οποίος περιβάλλεται από corten και μέσα έχει ξύλινα κυκλικά καθίσματα.

Οι χορευτές από τα στάχυα  ανακαλύπτουν μία επιπλέον είσοδο για το βόρειο μόλο όπου ξεχώρισαν κάποια σημεία των ερειπίων. Η θέση της κάμερας αποκαλύπτει προτεινόμενα σημεία θέασης, ενώ στο εσωτερικό ξεχωρίζει μία τρύπα στο έδαφος και το παρατηρητήριο.

Στον τοίχο του βορείου μόλου και με βάση τα σημεία που αποκάλυψε η κάμερα σχεδιάστηκε μια κατασκευή με πλατφόρμες θέασης. Στο σημείο της τρύπας τοποθετείται πρόσβαση για το χαμηλότερο επίπεδό της  αλλά και μια απευθείας μετάβαση πάνω από αυτή.

Η δράση ολοκληρώνεται  με την πανοραμική οπτική του κόλπου από το παρατηρητήριο. Λόγω της δύσκολης πρόσβασης σε αυτό δημιουργείται μία σκάλα που διευκολύνει την ανάβαση.

Η τοποθέτηση και ο σχεδιασμός τον επεμβάσεων προκαλούν τον επισκέπτη να περιηγηθεί στο χώρο και να ανακαλύψει τις πτυχές και τις αφηγήσεις του. Η  σύνθεση ενοποιείται με το περιβάλλον και εναρμονίζεται και σέβεται τα αρχαία και τις ιδιαιτερότητες του χώρου . Σκοπός του σχεδιασμού είναι να φέρει πιο κοντά το χρήστη στο τοπίο και να τον παροτρύνει να το οικειοποιηθεί.

Διπλωματικές & Ερευνητικές Εργασίες - Το greekarchitects.gr, προτείνει μια  θεματική ενότητα, στην οποία παρουσιάζονται πτυχιακές ή ερευνητικές εργασίες φοιτητών από σχολές πολυτεχνείων της Ελλάδας και του εξωτερικού. Οι ενδιαφερόμενοι /νες μπορούν να μας στείλουν την διπλωματική τους εργασία.