173.15 Re-activate Piraeus

Φοιτητής: Κάτσας Κωνσταντίνος
Επιβλέπων καθηγητής: Gugger Harry
Κριτική επιτροπή: Gugger Harry - Viganò Paola - Lenherr Lukas - Τουρνικιώτης Παναγιώτης - Inès Lamunière
École polytechnique fédérale de Lausanne (EPFL), section : Architecture
Ημερομηνία παρουσίασης: 7 Ιουλίου 2015

Το λιμάνι του Πειραιά χαρακτηρίζεται ως ένα σημαντικό εθνικό κομβικό σημείο για την παραλαβή και τη διανομή προϊόντων, καθώς και για τις αφίξεις και αναχωρήσεις ταξιδιωτών. Με την μετεγκατάσταση του εμπορικού λιμένα στο Ικόνιο, το ιστορικό λιμάνι του Πειραιά μεταλλάχθηκε σε αμιγώς επιβατικό. Η αλλαγή αυτή δεν ακολουθήθηκε από μια επανεκτίμηση της νέας του λειτουργίας, όσον αφορά την μορφή και την σύνδεση του με την πόλη του Πειραιά. Σήμερα, η παλιά βιομηχανική περιοχή του λιμανιού είναι αντιπροσωπευτική ενός δυνητικά ισχυρού δημόσιου πόλου έλξης για την ευρύτερη περιοχή, παρέχοντας την δυνατότητα για μια άμεση πρόσβαση στο νερό.

Η διπλωματική εργασία προτείνει την αστική και κοινωνικοοικονομική αναγέννηση της παλαιάς βιομηχανικής και εμπορικής ζώνης του λιμανιού του Πειραιά. Η πολεοδομική πρόταση συρράπτει τις τρεις υπάρχουσες γεωγραφικές περιοχές - τις απομονωμένες κατοικίες της Δραπετσώνας, το σχεδόν μη-υφιστάμενο πάρκο, και τις αναξιοποίητες προκυμαίες - με σκοπό την δημιουργία αλληλοσυνδέσεων μεταξύ των ιδίων, δίνοντας παράλληλα έμφαση στα στοιχεία που τις  χαρακτηρίζουν. Η μεγάλης κλίμακας συνάθροιση προκύπτει με την εγκατάστηση ενός δικτύου κυρίων διασυνδέσεων που έχει ως στόχο την επανενεργοποίηση των εγκαταλελειμμένων «αντικειμένων», την φιλοξενία ποικίλων αστικών δραστηριοτήτων και υποδομών καθώς και την οριοθέτηση των προβλητών και του νέου μητροπολιτικού πάρκου.

Η επανένωση της πόλης με το νερό διαμορφώνεται από τον συνδυασμό της ήπιας κλίσης του πάρκου και της διαπερατότητας του στεγάστρου, προσφέροντας στους πολίτες μια ομαλή μετάβαση από την κατοικημένη ζώνη της Δραπετσώνας προς το θαλάσσιο μέτωπο, στοχεύοντας παράλληλα, στην δημιουργία ενός  «λιμανιού που λειτουργεί, μέσα σε μια πόλη που ζει».