ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΕΣ
Συμμετοχες 2015
18 Αύγουστος, 2016
180.15 Κτίριο γραφείων και πολυχώρος για νέους αρχιτέκτονες και καλλιτέχνες
Μια Θερμοκοιτίδα, ένα Κύτταρο Πολιτισμού και Δημιουργίας στο Γκάζι.
Φοιτήτρια: Παπαευθυμίου Παναγιώτα
Επιβλέπων Καθηγητής: Ησαΐας Δημήτριος
Σύμβουλος Καθηγητής: Καραδήμας Κωνσταντίνος
Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ
Ημερομηνία Υποστήριξης: Ιούλιος 2015
Η ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Το θέμα εκκινεί από την παρατήρηση μιας συνεχούς εμφάνισης όλο και περισσότερων θερμοκοιτίδων για νεοφυείς επιχειρήσεις που αφορούν κυρίως σε νέες τεχνολογίες και επιχειρηματικότητα.
Η ΑΦΟΡΜΗ
Παρατηρούμε ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο για νέους καλλιτέχνες ή αρχιτέκτονες. Απουσιάζει επομένως το μεταβατικό αυτό πλαίσιο (χωρικό και λειτουργικό) μεταξύ σπουδών και εργασιακού χώρου για επαγγέλματα σχετικά με τέχνες και αρχιτεκτονική.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ
Προτείνεται λοιπόν, η δημιουργία ενός χώρου που απευθύνεται κυρίως σε νέους απόφοιτους σχολών σχετικών με τις τέχνες και την αρχιτεκτονική.
Σημαντικό στοιχείο στον τρόπο λειτουργίας αποτελεί η παροχή προσωπικού χώρου-γραφείου-ατελιέ στους χρήστες καθώς και χώρων συναντήσεων τόσο μεταξύ διαφορετικών χρηστών όσο και με εξωτερικούς παράγοντες.
Ακόμα μία σημαντική επιδίωξη αποτελεί η δημιουργία ενός Πολυχώρου όπου θα μπορεί να εκτίθεται το έργο των χρηστών σε μορφή έκθεσης ή διάλεξης και θα δίνεται η ευκαιρία για επαφή με επιχειρήσεις, γκαλερί ή αρχιτεκτονικά γραφεία (open studio).
Σε σχετικά κοντινή απόσταση με το οικόπεδο, λειτουργούν χώροι με συναφείς δράσεις και λειτουργίες. Όλες αυτές οι δράσεις θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα δίκτυο συνεργασίας με το προτεινόμενο κτίριο.
Η επιλογή του οικοπέδου πάνω στην οδό Πειραιώς και πολύ κοντά στο χώρο της Τεχνόπολης, έγινε ώστε το κτίριο να βρίσκεται πάνω σε έναν κύριο άξονα της πόλης, ο οποίος μάλιστα εκτός από ιστορικός, έχει χαρακτηριστεί και ως άξονας πολιτισμού.
Ταυτόχρονα βρίσκεται σχεδόν στο μέσο της απόστασης μεταξύ της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ και της ΑΣΚΤ, και πάνω στην οδό που συνδέει τις σχολές αυτές. Ακόμη, να σημειωθεί η γειτνίαση με το μετρό Κεραμεικός και με πληθώρα πόλων έλξης καλλιτεχνών και αρχιτεκτόνων αλλά και όλων των Αθηναίων.
Να σημειωθεί η ύπαρξη σημαντικών τοποσημων κοντά στο οικόπεδο όπως ο αρχαιολογικός χώρος του Κεραμεικού, η Τεχνόπολη, το ΙΜΕ ,το Μουσείο Μπενάκη, το Πολιτιστικό Κέντρο Μελίνα Μερκούρη κ.α.
Όσον αφορά στις χρήσεις παρατηρούμε μεγάλη ποικιλία λόγω της μίξης νέων χρήσεων (αναψυχή, πολιτισμός ,κτίρια γραφείων) με παλαιότερες χρήσεις όπως βιοτεχνία ,εμπόριο, βιομηχανία και κατοικία, που έχουν δώσει στην περιοχή τη βιομηχανική ατμόσφαιρα που αποπνέει μέχρι και σήμερα.
Στον παραπάνω χάρτη μπορούμε να αντιληφθούμε την πολύ κοντινή απόσταση μεταξύ οικοπέδου και Τεχνόπολης και επομένως την δυνατότητα ανάπτυξης μιας ισχυρής σύνδεσης μεταξύ τους.
Παρατηρώντας την περιοχή γύρω από το επιλεγμένο οικόπεδο, διακρίνουμε μια μεγάλη ποικιλία στην ογκομορφολογία του αστικού ιστού. Ελεύθεροι χώροι παρεμβάλλονται μεταξύ των πυκνοδομημένων οικοδομικών τετραγώνων. Κύριοι οδικοί άξονες όπως η οδός Πειραιώς και η οδός Κωνσταντινοπόλεως βρίσκονται πολύ κοντά με πολύ στενά δρομάκια με ελάχιστη κυκλοφορία. Ακόμη, παρατηρούμε νεόδμητα κτίρια μεγάλου ύψους δίπλα σε μεγάλης παλαιότητας κτίρια με χαμηλά ύψη.
Η ΙΔΕΑ
Η αρχική ιδέα περιλαμβάνει μια προέκταση της οδού Ιάκχου μέχρι την οδό Πειραιώς. Δημιουργείται μία σχισμή που τέμνει το οικόπεδο και το διασχίζει σε όλη του την έκταση. Η σχισμή αυτή αποτελεί μια δημόσια κίνηση και δίνει στον υπαίθριο χώρο του οικοπέδου μια δημόσια χρήση πλατείας με άμεση πρόσβαση και οπτικές φυγές τόσο προς την οδό Πειραιώς όσο και προς την Τεχνόπολη.
Η διάσπαση του οικοπέδου και οι διαφορετικές χωρικές ανάγκες των χρήσεων που προτείνονται, δηλαδή προσωπικών χώρων εργασίας και «ανοιχτών» εκθεσιακών χώρων-πολυχώρων, οδήγησαν στη δημιουργία δύο όγκων οι οποίοι συνδέονται με μία γέφυρα. Οι δύο όγκοι από σκυρόδεμα αντιμετωπίζονται διαφορετικά.
Ο όγκος του κτιρίου γραφείων-studios αποτελεί ένα κτίριο-μηχανή, το οποίο χαρακτηρίζεται από κανονικότητα και είναι υψίκορμο σα δοκός. Το κτίριο που στεγάζει τις εκθέσεις έχει δυναμικό σχήμα και είναι βιτρίνα για τους περαστικούς προσκαλώντας τους στο εσωτερικό. Λειτουργεί δηλαδή σαν εκθεσιακό περίπτερο (pavilion).Επίσης, οι όγκοι τοποθετούνται έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η ολοκλήρωση του οικοδομικού τετραγώνου στην οδό Πειραιώς με το κτίριο έκθεσης, ενώ ο ψηλός όγκος απομακρύνεται από τα κτίρια χαμηλού ύψους και ακουμπάει στη μεσοτοιχία του οικοπέδου. Οι κινήσεις είναι διακριτές με μία μεταλλική κατασκευή που συνδέει τα δύο κτίρια.
ΜΕΤΑΒΛΗΤΟΤΗΤΑ
Σημαντικό συνθετικό στοιχείο αποτελεί η μεταβλητότητα των χώρων στα δύο κτίρια.
Στο Κτίριο Γραφείων:
Υπάρχει η δυνατότητα προσθαφαίρεσης των διαχωριστικών πανέλων στους χώρους εργασίας με αποτέλεσμα την πλήρη ενοποίηση ή κατακερμάτιση του χώρου.
Στο Κτίριο Εκθέσεων:
Με αφετηρία μία τυπική διάταξη πανέλων έκθεσης στα πατάρια και με την ύπαρξη οδηγών στο δάπεδο, υπάρχει η δυνατότητα για συνεχείς αλλαγές στη διαρρύθμιση του χώρου.
ΟΨΕΙΣ
Οι όψεις των δύο κτιρίων αντιμετωπίζονται ανάλογα με τις ανάγκες των χρήσεων,εκτόνωσης και ιδιωτικότητας σε αυτά.
Το Κτίριο Γραφείων:
Αποτελείται από ένα βαρύ-κλειστό κέλυφος με κατακόρυφα ανοίγματα-σχισμές στους χώρους εργασίας που βλέπουν στον υπαίθριο, και τζαμαρίες στους κοινόχρηστους χώρους.
Το Κτίριο Εκθέσεων:
Αποτελεί μία βιτρίνα στην Πειραιώς και επιτρέπει με μεγάλα υαλοπετάσματα στους περαστικούς να δουν στο εσωτερικό.
Η κανονικότητα της όψης διασπάται , στο κτίριο έκθεσης, με την προσθήκη πλάγιων καϊτιών προκειμένου η όψη να προσελκύει εκτός από το μάτι των πεζών και το μάτι των περαστικών που κινούνται με αυτοκίνητο. Η ταχύτητα κίνησης σε συνδυασμό με τις κλίσεις των καϊτιών προσδίδουν δραματικότητα στην κατασκευή ενώ τονίζεται η γλυπτικότητα της όψης.
Τέλος, επιχειρείται η επίλυση της μεταλλικής κατασκευής που λειτουργεί σα γέφυρα η οποία διανέμει τις κινήσεις και ενοποιεί τα δύο κτίρια.