ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΕΣ
Συμμετοχες 2015
Φοιτητές: Κατικαρίδη Αναστασία, Παππάς Γιώργος
Επιβλέπων: Κωστής - Αλκέτας Ουγγρίνης
Πολυτεχνείο Κρήτης - Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
Ημερομηνία υποστήριξης: 24/04/ 2015
Αναβάθμιση της περιοχής μέσα από τη δημιουργία ενός χώρου πρασίνου, ενατένισης και άσκησης μέσα στην πόλη που να διευκολύνει την κίνηση των πεζών και να αποτελεί ένα ευχάριστο πέρασμα. Πρωταρχικός στόχος της επέμβασης είναι να γίνει ο αθλητισμός τμήμα της οπτικής καθημερινότητας των κατοίκων έτσι ώστε να μυηθούν σε αυτόν.
κυρίως κείμενο: Η πρόταση μας στοχεύει στην ανάπλαση και στο μετασχηματισμό της προβληματικής περιοχής του εθνικού σταδίου των Χανίων. Η ανάπλαση αυτή επιτυγχάνεται μέσα από τη δημιουργία ενός δημόσιου πάρκου αθλητικών δραστηριοτήτων που να λειτουργεί ως τοπόσημο και πόλος έλξης για τους κατοίκους. Βασική επιδίωξη, η προσέλκυση του κόσμου στον αθλητισμό, είτε με συμμετοχή είτε με παρατήρηση, ώστε να υιοθετηθεί ένας ποιοτικός τρόπος ζωής που να περιλαμβάνει άσκηση.
Σε ένα αρχικό επίπεδο ανάλυσης, η περιοχή μελετης βρίσκεται στο μεταίχμιο Παλιάς και Νέας Πόλης, οριοθετείται από τον προμαχώνα της Santa Lucia στο βορρά, το δημοτικό Κήπο και το πάρκο Ελευθερίας στα νότια ενώ εκατέρωθεν συνορεύει με σχολεία και κατοικίες. Αναγνωρίζουμε την περιοχή ως Ιδιαίτερα προβληματική καθώς είναι αποσυνδεδεμένη από το αστικό ιστό της πόλης και έχει αυξημένη χρήση οχημάτων, κάτι που δε συνάδει με τις ποιότητες του αθλητισμού που πρεσβεύει. Έτσι, καταλήγει να δημιουργεί προβλήματα παρά να επιλύει. Κύρια χαρακηριστικά της, η έντονη κυκλφοριακή συμφόρηση, ιδιαίτερα τις ώρες λειτουργίας του σταδίου, η υποβάθμιση των ιστορικών στοιχείων της περιοχής όπως το Ενετικό τείχος και η τάφρος και τέλος τα έντονα όρια, όπως τα εσωστρεφή δημόσια πολιτιστικά κτίρια, η ισχυρή περίφραξη περιμετρικά των αθλητικών εγκατστάσεων.
Συνεπώς, επιδιώκουμε την αναδιαπραγμάτευση των αστικών συνδέσεων με στόχο την ενοποίηση της περιοχής. Η ενοποίηση αυτή, επιτυγχάνεται με τη δημιoυργία ενός νέου συστήματος διαδρομών ομαλά ενταγμένων στον υπάρχων αστικό ιστό και με την οπτική συνέχεια. Επίσης κρίνουμε απαραίτητη την αντικατάσταση των υπαρχόντων αθλητικών εγκαταστάσεων με έναν πυρήνα αθλητισμού ο οποίος σε αντίθεση με πριν, θα είναι ανοιχτός στους περιπατητές πλαισιωμένος από το δίκτυο διαδρομών.
Βασικός χειρισμός για την επίτευξη των παραπάνω αποτελεί η υποβάθμιση του επιπέδου του γηπέδου καθώς και των γειτονικών οικοδομικών τετραγώνων, με σκοπό την ενοποίηση τους αλλά και την αποστασιοποίηση των αθλούμενων από τον κύριο υπερτοπικό άξονα της πόλης, προσφέροντας έτσι, τη δυνατότητα για θέαση στους κατοίκους ή επισκέπτες που διασχίζουν το οικόπεδο από τα διάφορα σημεία.
Ως προς τη διαδικασία του σχεδιασμού, η πρόταση μας περιλαμβάνει τρία στάδια
1. Ανάλυση των περιβαλλοντικών χαρακτηριστικών της περιοχής (οδικό δίκτυο,, χρήσεις, όρια) εξάγοντας τα απαραίτητα συμπεράσματα
2. Καταγραφή των προθέσεων των ίδιων των πολιτών - διαχωρισμός σε τρεις ομάδες ατόμων για βέλτιστο αποτέλεσμα (αθλητές, κάτοικοι, επισκέπτες)
3. Βιωματική ανάγνωση της περιοχής κατά την περιπλάνηση μας σε αυτή
Συνεπώς από την υπέρθεση των τριών αυτών παραμέτρων προκύπτει η λύση μας, η οποία περιλαμβάνει μία πολλαπλότητα αποτελεσμάτων (ποικιλία σημείων ενατένισης, αθλητισμού, διαδρομών, παρατήρησης) το οποίο προσφέρει ένα εύρος επιλoγών στους χρήστες. Πιο συγκεκριμένα, προκύπτουν χώροι και σημεία ενδιαφέροντος και για τις τρεις ομάδες ατόμων καθώς και διαδρομές διαφορετικών ταχυτήτων που αποκρίνονται στην εκάστοτε διάθεση και ανάγκη του ατόμου.
Το πάρκο είναι επίσης κατάλληλα σχεδιασμένο για να προσφέρει δραστηριότητες διαφορετικών έντασεων στους χρήστες. Για παράδειγμα υπάρχουν τρεις βασικές αθλητικές μονάδες , το στάδιο, το γήπεδα του μπάσκετ και το γήπεδο του τένις, τα οποία περιλαμβάνουν έντονης μορφής άσκηση, Υπάρχουν όμως και εξωτερικοίι χώροι με δημόσιες αθλητικές δραστηριότητες πιο ήπιου χαρακτήρα, καθώς και περιοχές μηδενικής έντασης που στόχος τους είναι η χαλάρωση και η ενατένιση.
Ο διαχωρισμός αυτών των χώρων επιτυγχάνεται με την τοποθέτηση κατακόρυφα προσανατολισμένων στοιχείων από corten που ποικίλουν σε ύψος ανάλογα την ιδιοτικώτητα που επιθυμούν οι χρήστες και λειτουργούν και σαν ενοποιητικό στοιχείο της λύσης.
Λόγω του ότι θέλουμε να τονίσουμε την έννοια της κίνησης και να προωθήσουμε μια τέτοια συμπεριφορά χρησιμοποιούνται γραμμικές επιμήκεις χαράξεις.
Τα στέγαστρα ακολουθούν επίσης αυτή τη λογική όντας διαχωρισμένα σε μικρότερες επιμήκεις λωρίδες σχηματίζοντας δυναμικές οργανικές μορφές που υποδηλώνουν τη σύνδεση με την κίνηση και τη φύση.
Τέλος, το στέγαστρο είναι κατάλληλα σχεδιασμένο για να προσφέρει ηλιοπροστασία και αποτελείται από μεταλλικά χωροδικτυώματα με επικάλυψη πολυκαρβονικών φύλλων. Ένα μέρος της κατασκευής του στεγάστρου στηρίζεται σε δενδρικά μεταλλικά υποστηλώματα ενώ η υπόλοιπη κατασκευή αναρτάται από τέσσερις μεταλλικούς διάτρητους πυλώνες - ύψους 42μ.