Παράμετροι για τη Σύνθεση Παραδοσιακών Επισκευαστικών Κονιαμάτων

Τα τελευταία είκοσι περίπου χρόνια ερευνητικά κέντρα έχουν εφαρμόσει τις μεθοδολογίες που ανέπτυξαν και έχει αποκτηθεί εμπειρία πάνω στο θέμα του σχεδιασμού και της εφαρμογής παραδοσιακών επσκευαστικών κονιαμάτων. Μέσω αυτής της διαδικασίας, σε μερικές περιπτώσεις έχουν προκληθεί λάθη με αποτέλεσμα τη διάβρωση αυθεντικών δομικών υλικών με επιταχυνόμενους ρυθμούς. Τα κονιάματα επισκευής μνημείων και ιστορικών κτιρίων είναι συνήθως βασισμένα σε παραδοσιακά υλικά, τα οποία χαρακτηρίζονται ως χαμηλών δυνατοτήτων (αντοχής, ανθεκτικότητας), η τεχνολογία παρασκευής τους είναι διαφορετική σε σχέση με τα σύγχρονα δομικά υλικά, ενώ η σύνθεσή τους απαιτεί προσοχή κατά τη διάρκεια όλων των σταδίων παραγωγής και εφαρμογής τους. Το παρόν άρθρο επιχειρεί μ' έναν εποπτικό τρόπο, μέσω διαγραμμάτων, να συνδυάσει βασικές ιδιότητες (τη θλιπτική αντοχή, την υδατοαπορροφητικότητα και την εργασιμότητα) των επισκευαστικών κονιαμάτων που βασίζονται σε παραδοσιακά υλικά όπως η υδράσβεστος και η φυσική ποζολάνη και να συνδράμει στη σύνθεση νέων κονιαμάτων με προ-επιλεγμένες ιδιότητες.

Δείτε ολόκληρη την έρευνα ΕΔΩ (pdf)

ΜΑΡΙΑ ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥ
Λέκτορας, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ Εργαστήριο Δομικών Υλικών

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ-Έκδ.τεύχ. 1 2010