Οι ιδιοκτήτες διατηρητέων στα όριά τους

Τα βλέπουμε σε πολλές γωνιές της Αθήνας, τα περισσότερα να καταρρέουν και σε άλλες περιπτώσεις να ρημάζουν από βραδινές επιδρομές. Κάθε προσπάθεια αποκατάστασης διατηρητέου κτιρίου στη χώρα μας σκοντάφτει πάνω σε οικονομικά εμπόδια και απίστευτη γραφειοκρατία. Οπως μια απλή άδεια εκτέλεσης εργασιών συντήρησης, που απαιτεί συνεννόηση υπηρεσιών μεταξύ 5 και 6 υπουργείων κι αυτό σε διάστημα που φτάνει από 2 έως 6 χρόνια!

Για τους 200.000 όμως ιδιοκτήτες των 20.000 διατηρητέων κτιρίων που βρίσκονται μέσα στα όρια ιστορικών κέντρων πόλεων, παραδοσιακών οικισμών, αρχαιολογικών χώρων και ιστορικών τόπων το πρόβλημα είναι μεγάλο. Οχι μόνο γιατί δεν μπορούν να αξιοποιήσουν την ιδιοκτησία τους, αλλά και διότι δοκιμάζονται με το συνεχές κόστος της συντήρησης και αποκατάστασης.

Γι' αυτόν τον λόγο, λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές ενημέρωσαν με επιστολή τους όλους τους αρχηγούς των κομμάτων. Αλλωστε, όπως τονίζουν, η διάσωση και ανάδειξη του τομέα της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς δεν είναι μόνο ζήτημα πολιτιστικό, οικολογικό, αισθητικό ή κοινωνικό αλλά και οικονομικό.

Είναι και ο λόγος που ίδρυσαν το 2013 τον Πανελλήνιο Σύλλογο Ιδιοκτητών Διατηρητέων Κτιρίων και Μνημείων. Στην παρούσα οικονομική κατάσταση, σημειώνουν, η αποκατάσταση ενός διατηρητέου κτιρίου «αποτελεί πράξη ανάπτυξης που έχει τεράστια ανάγκη η χώρα».

Η λύση των προβλημάτων θα δώσει τη δυνατότητα να απασχοληθούν χιλιάδες εργαζόμενοι σε 50 τουλάχιστον επαγγέλματα που σήμερα υπολειτουργούν, ενώ οι νέες χρήσεις (τουριστικού, οικιστικού, κοινωφελούς χαρακτήρα) θα επιτρέψει την επανένταξη των ερειπίων στην κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας. Για δέσμευση, εν όλω ή εν μέρει, των ακινήτων αυτών από το κράτος «σε σχέση με την απουσία κάθε είδους υποχρέωσης του ίδιου του κράτους ή σχετικών κινήτρων, που προβλέπονται τόσο από το Σύνταγμα όσο και από τη Διεθνή Σύμβαση της Γρανάδας» κάνει λόγο ο πρόεδρος του συλλόγου κ. Νίκος Χαρκιολάκης (επίτιμος διευθυντής Αναστήλωσης του υπουργείου Πολιτισμού). Ο ίδιος υποστηρίζει ότι τα δύο τελευταία χρόνια πολλαπλασιάστηκαν τα προβλήματα σε βαθμό που οι μισθοσυντήρητοι, συνταξιούχοι, άνεργοι ή μικρομεσαίοι ιδιοκτήτες τους να αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις που τους επιβάλλει η νομοθεσία. Θέτει επίσης σειρά ερωτημάτων όπως: Με ποιον τρόπο θα εφαρμοστεί το άρθρο 24 του Συντάγματος για την αποζημίωση των δεσμευμένων διατηρητέων ακινήτων, αλλά και το άρθρο 6 του Ν. 2039/1992 με τον οποίο επικυρώθηκε η Σύμβαση για την Προστασία της Ευρωπαϊκής Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς (Σύμβαση της Γρανάδας).

Πρόβλημα για τους ιδιοκτήτες διατηρητέων είναι και ο ΕΝΦΙΑ, ενώ δεν γνωρίζουν τι θα γίνει με την ένταξη των διατηρητέων στο ΣΕΣ 2014-2020. Οπως λέει στην «Κ» ο κ. Χαρκιολάκης «δεν είναι μόνο τα επώνυμα μνημεία αλλά και τα διατηρητέα τα οποία πρώτα τα χαρακτηρίζουμε και ύστερα τα αφήνουμε να καταρρέουν».

ΓΙΩΤΑ ΣΥΚΚΑ
kathimerini.gr